ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

εχω γνωρισει ενα παιδι απο περυσι το Μαρτιο! ολοι θελανε να μας γνωρισουν γιατι ελεγαν οτι ταιριαζουμε και οντως εντυπωσιαστηκαμε ο ενας απο τον αλλον απο το πρωτο βραδυ. Το παιδί αυτό ας πουμε οτι δεν ειναι ιδιαιτερα ομορφο. Επισης ηταν χρονια παχυσαρκος (τωρα υπερβαρος), και για ολους αυτους τους λογους εχει πολυ χαμηλη αυτοεκτιμηση. Εγω τον βρισκω τοσο γοητευτικο, γιατι εχει μια φανταστικη ψυχη, που βγαινει στο βλεμμα του και με καθηλωνει. Ενα χρονο σχεδον τωρα, ενω υπαρχει παντα καποιο ερωτικο υπονοουμενο, ενω τον πιανω να με κοιταει και να γελαει, δεν εχει κανει καμια κινηση. καμια. καποιοι λενε οτι φοβαται επειδη βλεπει οτι τον θελω πολυ, καποιοι οτι δεν πιστευει οτι τον θελω και οσα του λεω τα παιρνει στην πλακα. καποιος εμαθε οτι με φοβαται επειδη ''ειναι πολυ εξυπνη και ολο με κολλαει στον τοιχο''. Εγω πιστευω οτι απλα δεν με θελει. Συνηθως οταν παω να τον φιλησω ή να τον χαιδεψω ταρβιεται, και με ποναει τοσο.Ενα βραδυ μου ζητησε να βγουμε και πιστεψα οτι κατι θα πει. Περασαμε φανταστικα, αλλα δεν ειπε τιποτα. Το ιδιο βραδυ με πηγε σπιτι του. Με ειχε ολο το βραδυ σφιχτα αγκαλια επειδη κρυωνα και δε με αφησε λεπτο.Κανω μηνες υπομονη γιατι θελω να νιωσει ανετα. Αλλα λιγο πια θελω να ξερω που το παει. Δεν ξερω ωστοσο. Δεν μπορω να καταλαβω. Δεν θελω να μιλησω πρωτον γιατι δε θελω να πιεστει αλλο και δευτερον γιατι δεν θελω να μου πει οχι και να νιωθει αβολα να κανει παρεα μαζι μου μετα. Ειναι ενας βαθια καλος ανθρωπος, που με νοιαζεται και τον θελω στη ζωη μου με οποιοδηποτε τροπο θελει εκεινος. Γιαυτο δε θελω να νιωσει αβολα και να μη μπορει να ειναι στη ζωη μου. Εχω την υπομονη να τον περιμενω οσο χρειαζεται, αλλα φοβαμαι οτι μια μερα θα τον δω με μια αλλη και τοτε αυτο δεν ξερω αν θα το αντεξω.Μακαρι να ηξερα τι θες. Σε σκεφτομαι, μου λειπεις, σε αγαπω.