ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
31.1.2019 | 22:52

Ψυχολόγος ;

Άλλη μια φορά εδώ... σε ένα αδιέξοδο, αυτή τη φορά διαφορετικό από τα άλλα... έλεγα θα αντέξω και πως είναι μαχητής. Ακόμα το ίδιο λέω. Παιδικά τραύματα από ενδοοικογενειακή βία, 6 χρόνια καθημερινού bullying στο σχολείο γιατί ειμαι gay... ο φόβος της αποκάλυψης...αργοτερα προβλήματα υγείας που πάλι καλά περάσανε αλλά μου δημιούργησαν φόβους... προδοσίες από φίλους...αριστεια στην σχολή αλλά αβέβαιο μέλλον και τώρα μεταπτυχιακό με πολύ διάβασμα και μέλλον και πάλι ακόμα πιο αβέβαιο. Κάπου εκεί σε όλα αυτά ενώ πάντα προσπαθούσα να έχουν πλήρη έλεγχο του τι γίνεται μέσα Μου, μάλλον τον έχω χάσει.Οι παλιότερες κρίσεις πανικού συνεβαιναν σε κάποιες στιγμές μόνο...μετα απο καιρό καταλάβαινα γιατί γίνονταν και τις έλεγχα.Τώρα το άγχος μου με χτυπάει σε πολύ ακατανόητες στιγμές ακόμα.και όταν νιώθω πως δεν είμαι αγχωμένος ή δεν έχω κανέναν απολύτως λόγο να ειμαι όπως παλιά... κάποιες μέρες είναι συνεχές κάποιες άλλες ειμαι σίγουρος πως δεν έχω και ξαφνικά μόλις βρίσκομαι σε μέρη με κόσμο και πρέπει να μιλήσω με ανθρώπους με πιάνει ένα αίσθημα ιλιγγου, σαν να μην έχω καλή ισορροπία και θα πέσω...το ίδιο κάποιες φορές στα λεωφορεία, κάποιες στο σουπερμάρκετ, στον δρόμο όταν περπατάωΚαι δεν κατανοώ γιατί και πως προκύπτει...ειδικα αν πρέπει να περπατάω μαζί με κάποιον δίπλα δίπλα και μου μιλάει τότε το παθαίνω πολύ έντονα...αληθεια ακούγεται τόσο χαζό και σε εμένα τον ίδιο και λέω "δεν θα το πάθω"..καποιες φορές πιάνει άλλες έρχεται ξαφνικά και απλά λέω στον εαυτό μου γιατί το κάνεις τωρα αυτο; Αφού είναι όλα καλα; όταν είσαι όρθιος σε αλλά καταστάσεις δεν νιώθεις ζάλη.. Δεν είναι παθολογικό...γιατι τωρα; Οι διαδικτυακες βάσεις αναζήτησης έχουν πάρει φωτιά...Κοινωνικό αγχος; αγοραφοβια; καταθλιψη; αγχωδης διαταραχη; δεν ξέρω Αλλά τώρα τι κανω; έχω μάθει να τα καταπολεμάω όλα μονος ως τωρα...ντρεπομαι να πω πως θέλω να πάω σε ψυχολόγο καθώς μένω με του δικους μου και θα πρέπει να το μάθουν...δεν εχω και λεφτά να πληρώσω εντωμεταξύ...γνωριζετε φορεις με δωρεάν ψυχολογους;Παράλληλα λέω θα το καταπολεμησω μόνος θα πω απλά "δεν ζαλιζομαι" και δεν θα ζαλίζομαι...αλλα θα έχω δουλειές αυτόν τον μήνα που θα πρέπει να ειμαι με άλλους έξω να περπατήσουμε μαζί να πάμε να κάνουμε κάποια ερωτηματολόγια...φοβαμαο πως θα αντεπεξελθω... πειτα μια συμβουλή μια σκέψη.. αν έχετε νιώσει κάτι παρόμοιο τι πιστεύετε ή ξέρετε πως είναι;Αν ξέρετε δωρεάν ψυχολόγους επίσης... Αλλά πιο πολύ θα ήθελα και τα λογια για σας τις σκέψεις σας όχι μόνο την προτροπή για τον ψυχολόγο...πιστευω μπορώ να το λύσω και μόνος μου..ειχα λύσει και άλλα παρόμοια παλιά έστω για κάποιο καιρό...
4
 
 
 
 
σχόλια
Το πάθαινα παλιά.Δεν υπάρχει λόγος να σε πιάνει ξεκόλλα.Παλιά σκεφτόμουν ότι είμαι κατώτερη από τους άλλους και ότι δεν μου άξιζε να είμαι κάπου.Οποτε μου έβγαιναν όλες οι ανασφάλειες στην επιφάνεια,και όταν ήμουν με πολύ κόσμο ή κ όχι ,ζαλιζομουν ένιωθα μια πίεση μέσα μου επειδή σνομπαρα τον εαυτό μου.Στην τελική πρέπει να βρεις την δύναμη μέσα σου κ να πιστέψεις στον εαυτό σου, μπορείς να καταφέρεις πολλά <3 Η κοινωνία μας είναι παράξενη αλλά μην δίνεις σημασία,γίνε κ εσύ παράξενος.
Να πας σε ψυχολόγο θα σε βοηθήσει.Οι κρισεις άγχους μπορεί να εμφανιστούν και την περίοδο που δεν είσαι αγχωμενος. Μετά από πολλή πίεση. Η κρίση πανικού είναι ουσιαστικά μια έκρηξη αδρεναλίνης. Νομίζεις πως έρχεται το τελος.. αλλά μην φοβάσαι δεν έρχεται!! Ψάξε στον δήμο σου μπορεί να έχει ψυχολόγο δωρεάν. Δεν ξέρω αν θα σε βοηθήσει αυτό που θα σου πω αλλά την επόμενη φορά που θα σε πιάσει δώσε στον εαυτό σου 2-3 λεπτά χαλάρωσης κάτσε κάπου και παρε βαθιές ανάσες.. :)
Μονο αδυναμια δεν ειναι να αποδεχτεις οτι χρειαζεσαι βοηθεια. Θελει θαρρος. Δεν ξερω που μενεις και για αυτο δεν γραφω κατι πιο συγκεκριμενο. Παντως σε αρκετους δημους παρεχεται δωρεαν ψυχολογικη υποστηριξη, βεβαια σε καποιες υπηρεσιες η σειρα αναμονης ειναι μεγαλη. Στην μεριμνα του Πανεπιστημιου μου παρεχεται επισης δωρεαν ψυχοθεραπεια. Ψαξτο. Να σου πω επισης οτι εχω νιωσει αυτο που λες, αν καταλαβαινω σωστα αυτο που περιγραφεις...αν θες ξεκινα να μοιραζεσαι με δικους σου ανθρωπους πραγματα σαν αυτο που σε απασχολουν, για να αποφορτιζεσαι. Αν θες να πεις μια κουβεντα και δεν εχεις που ,στειλε.
Οι συνεδρίες με ένα σωστό ψυχολόγο που θα σου ταιριάζει θα λειτουργήσουν λυτρωτικά. Τώρα σχετικά με το άγχος σου καταρχήν να σου πω πως δεν είσαι μονος, το παθαίνουμε πολλοί . Όσο πιο πολύ προσπαθείς να το διώξεις τόσο αυτό θα γιγαντώνεται. Είναι σαν να «το ταΐζεις». Όταν σε πιάνει, μπορείς να λες μέσα σου ότι «οκ ήρθες δεν τρέχει και κάτι» θα παραδεχτείς στον εαυτό σου ότι αυτή τη στιγμή - μέρα-ες θα είσαι αγχωμένος αλλά ομως δε θα του δώσεις τροφή με φοβίες και σενάρια γιατί τότε θα αυξάνεται. Αυτό είναι το σημείο που απαιτεί τη δίκη σου προσπάθεια. Δεν ξέρω για δωρεάν ψυχολόγο, αλλά είμαι σίγουρη πως όλα τα μεγάλα νοσοκομεία έχουν τέτοιες δομές. Φαίνεσαι έξυπνο άτομο, και μόνο που αναγνωρίζεις τα σημάδια είναι μια αρχή για να το αντιμετωπίσεις. Να σου πάνε όλα καλά!
Scroll to top icon