8.4.2019 | 21:28
Περι Αναστάσεως
Το παραπονο μου: Φέτος θα ειναι η πρώτη χρονιά που δεν θα πάρω λαμπάδα. Θα μου πεις, βεβαια, σιγα τον καημό. Αυτο να ηταν ολο. Δεν θα ειχα κανένα παράπονο να μην ξανα έπαιρνα λαμπάδα ή το υπεροχο της τσουρεκι ποτέ ξανα. Να μου έλεγαν πως ολο αυτο ηταν μια φαρσα. Ενα όνειρο που εξελίχθηκε στραβά. Επειδη αισθανομαι βέβαια πως ξεφεύγω του θέματος θα το πω ευθεως. Φέτος θα ζησω την πρωτη ανάσταση χωρις τη νονα μου. Πέθανε νεοτατη το περασμένο καλοκαίρι. Φέτος δεν θα πάρω λαμπάδα, δε με χαλαει αυτο βλεπετε... Θα προσπαθήσω αυτα τα λεπτά της Ανάστασης να την κρατήσω οσο πιο ζωντανή στη μνημη μου γίνεται και να αισθανθώ τη νίκη απέναντι στο θάνατο. Της είχα πάρει κάποτε για δώρο ενα βιβλίο που ποτέ δεν πρόλαβα να της το δώσω. Κάθομαι και την αναπολώ διαβάζοντας το.
0