ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πολύ συχνά νιώθω ότι η ζωή είναι πολύ δύσκολη και ο κόσμος πολύ ψυχρός σχεδόν τρομακτικός. Δεν μου έχουν τύχει κάτι τρομερές δυσκολίες ως ώρας, απλά ζω την καθημερινή πίεση που ζούμε όλοι. Πολύ συχνά νιώθω λίγη η ότι όσο και να προσπαθήσω δεν θα είναι αρκετό. Δεν κατηγορώ ποτέ τους άλλους , το σύστημα, την κοινωνία η ότι άλλο, παίρνω όλη την ευθύνη πάνω μου αλλά νιώθω συχνά πως εγώ η ίδια δεν επαρκώ για να τα φέρω εις πέρας. Μπορεί να ακούγεται ότι κλαιγομαι αλλά δεν είναι έτσι. Οποίος με ξέρει γνωρίζει ότι είμαι από τα άτομα που ασταμάτητα προσπαθούν και που δεν σταματάνε πουθενά. Το θέμα είναι ότι κανείς ποτε δεν ανταμοιβει την προσπάθεια. Θα φωνάξεις έναν πολιτικό μηχανικό να σου φτιάξει μια γέφυρα , αν προσπαθήσει και κάνει λάθος, η γέφυρα θα πέσει. Δεν νοιάζει κανέναν το σθένος σου και η προσπάθεια σου. Σημασία έχει το αποτέλεσμα και εγώ νιώθω ότι δεν είμαι αποτελεσματική. Νιώθω ότι πάντα κάτι κάνω λάθος. Τι να πω... Ξέρω ότι αυτό είναι ίδιο για όλους μας. Απλά μερικές φορές ίσως εξαιτίας του υπερευαισθητου και αγχωδους χαρακτήρα μου το ζω λίγο πιο έντονα. Ίσως γιατί οι προσδοκίες μου και οι προσδοκίες των γύρω μου είναι μεγάλες. Ίσως γιατί για να έχεις τα βασικά εξασφαλισμενα από ότι βλέπω θέλει να φτύσεις αίμα και εγώ εδώ που τα λέμε τα βασικά θέλω και να ζήσω με αξιοπρέπεια. Νιώθω να φοβάμαι πολύ το μέλλον... Αυτό είναι. Ελπίζω να μην κούρασα αλλά ήθελα κάπου να τα πω.