Παιδιά καλησπερα. Σας ευχαριστώ όλους για τα σχολια σας. Έτσι ακριβώς είναι, όπως τα λέτε. Αλλά θα σας πω το κοινό κλισέ ότι δεν είναι τόσο εύκολο.... Τουλάχιστον μπορώ και καταλαβαίνω ότι δε τραβάει και ότι όσο το καθυστερώ κάνω κακό στον εαυτό μου. Αλλά δε νιώθω ακόμα έτοιμη να το τελειώσω. Και δε ξέρω και πως. Στην αρχή, στο πρώτο χωρισμό είχα κόψει κάθε επαφή. Αλλά δε μου πήγαινε η καρδιά να το συνεχίσω. Να πω ότι στη συνέχεια αυτός με προσέγγισε και όχι εγώ. Το ξέρω πως όπως τον περιγράφω ακούγεται μεγάλος μαλακάς. Αλλά υπάρχει λόγος που δε θέλει να ειναι μαζί μου. Βλέπετε αυτός είναι 36 και εγώ 24. Αυτός θέλει γάμους και παιδιά, και εγώ θέλω να κάνω τη ζωή μου. Δεν τον κατηγορώ. Ίσα ίσα τον ενθάρρυνω να ψάξει να βρει κάποια που να μπορεί να του τα προσφέρει όλα αυτά. Γιατί εγώ σίγουρα δε μπορώ. Αν το δούμε από τη λογική πλευρά, δεν ταιριαζουμε σε καμία περίπτωση. Σε άλλο στάδιο βρίσκεται αυτός, σε άλλο εγώ. Αλλά το συναίσθημα υπάρχει.Δε ξέρω αν θα μπορέσω ποτέ να κλείσω τη πόρτα και να τον διαγράψω από παντού ώστε να προχωρήσω. Και η αλήθεια είναι ότι δε θέλω να το κανω έτσι. Δε μπορώ έναν άνθρωπο που αγάπησα τόσο πολύ να τον ξεγραψω έτσι απλά....
4.7.2019 | 02:14
Δεν μαρεσει κανένας.
Είμαι μόνη μου αρκετό καιρό. Δηλαδή περίπου. Είχα μια αλλόκοτη σχέση η οποία με διέλυσε. Δε χωρίσαμε ομως ποτέ οριστικά. Ακόμα βλεπόμαστε αν και αυτός δε μένει εδώ. Αλλα κουράστηκα. Βλέπετε εγώ είμαι η 'απαγκιστρωμενη' και αυτός ο πιο χαλαρός. Δεν αμφιβάλλω ότι μαγαπαει, αλλά..... δεν πεθαίνει κιόλας. Τέλος πάντων, έχει αρχίσει να με κουράζει αυτή η ιστορία, δύο χρόνια το ιδιο βιολί. Μια μαζί, μια χωρια. Στα ενδιάμεσα που δεν ήμασταν μαζί είχα διάφορες περιπέτειες αλλά τίποτα το συναρπαστικό. Με τον έναν δε θα ταιριαζουμε στο σεξ, με τον άλλον δεν επικοινωνούσαμε. Γενικότερα δεν. Είναι ξεκάθαρο ότι είμαι κολλημένη με τον πρώην μου και το γεγονός ότι δεν έχουμε χωρίσει οριστικά, είναι αυτό που δε με αφήνει να προχωρήσω. Αυτή η κωλοελπιδα ότι κάποια στιγμή, ως δια μαγείας, θα αλλάξουν τα πράγματα. Ότι θα είμαστε μαζί, κανονικά. Ξέρω ότι δε πρόκειται να γίνει. Έχω όμως ανάγκη να ερωτευτώ. Θεωρώ ότι ο μόνος τρόπος να προχωρήσω είναι ένας καινούριος έρωτας. Και εδώ είναι το πρόβλημα. Δεν μαρεσει κανένας. Μα κανένας! Λες και άνοιξε η γη και κατάπιε όλους τους άντρες του τύπου μου. Προσπαθώ να το δω αλλιώς και να μην είμαι τόσο επιλεκτική, αλλά δεν μπορώ να συμβιβαστώ. Προσπάθησα όπως είπα με εφημερες σχέσεις. Αλλά δεν με άγγιξαν. Τι να κάνω για να δω τα πράγματα πιο θετικά; Κουράστηκα το φτύσιμο. Γιατί δε το αξίζω.Θελω να ερωτευτώ ξανά. Και να με ερωτευτούν....
8
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
