ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα, είμαι γυναίκα 36 ετών. Έχω ένα θέμα ως προς το να βρω άτομα για παρέα που να ταιριάζουμε. Για διάφορους λόγους έχω χαθεί με τις παλιές μου παρέες και εδώ και 2-3 χρόνια περίπου έχω συναναστραφεί αρκετά άτομα προκειμένου να βρω παρέα και φίλους. Απλά να βρω φίλους θέλω, όχι ερωτικό σύντροφο. Η φάση όμως πάντα στραβώνει και οι λόγοι είναι οι εξής. Τα περισσότερα άτομα της ηλικίας μου είναι παντρεμένα και έχουν παιδιά, οπότε δεν έχουν πολύ ελεύθερο χρόνο και δεύτερον δεν κολλάνε τα θέματα συζήτησης, αυτοί μιλάνε μόνο για τα μικρά τους και γενικά προτιμούν να κάνουν παρέα με άλλα ζευγάρια. Οπότε μένουν οι ανύπαντροι συνομήλικοι. Οι μεν γυναίκες που έτυχε να γνωρίσω, όταν βγαίναμε συνεχώς είχαν μια μίρλα και κλαίγονταν γιατί δεν είχαν ακόμα βρει άντρα. "Κι εμείς πότε θα βρούμε κάποιον;" ήταν το συνεχές θέμα συζήτησης, οπότε έπαψα να περνάω καλά μαζί τους από ένα σημείο και μετά. Και μένουν λοιπόν οι ανύπαντροι άντρες συνομήλικοι, που είναι αλήθεια ότι μου άρεσε να κάνω παρέα με όσους γνώρισα, δεν κλαίγονταν, γενικά περνούσαμε ωραία κάναμε πράγματα μαζί, αλλά πάντα μα πάντα σε κάποια φάση ξεχνούσαν τη φιλία και το γύριζαν στο ερωτικό. Και είτε αυτοί θα σπάζονταν όταν θα τους ξεκαθάριζα ότι δεν ενδιαφέρομαι και θα την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια, είτε θα συνεχίζαμε την παρέα (τάχα σαν φίλοι) με την προσδοκία όμως ότι θα αλλάξω γνώμη και τελικά σπαζόμουν εγώ και έφευγα. Απλά θέλω να βρω άτομα να περνάμε καλά, χωρίς να έχει κάποια προσδοκία ο ένας από τον άλλον.Οι ανύπαντρες κοπέλες της ηλικίας μου έχετε κι εσείς τέτοιο θέμα ή είμαι η μόνη;