Βρίσκομαι σε αδιέξοδο..

Είμαι κοπέλα 20 χρόνων. Πολλές φορές στην ζωή μου κάνω κάποιες σκέψεις που με βασανίζουν απίστευτα.Τόσο καιρό μιλούσα με την μητέρα μου η οποία πάντα με άκουγε και με συμβουλεύε. Γενικά αισθάνομαι πολύ ωραία όταν μιλάω στην μαμά μου. Όμως με έβλεπε που ήμουν στεναχωρημένη και αγχωμενη κάθε φορά που τις ελεγα αυτά που με βασανίζουν και έτσι στεναχωριοταν και αυτή (και το καταλάβαινα). Γεγονός που με στεναχωρουσε ακόμα περισσότερο. Έτσι αποφάσισα να πάω σε κάποιον ψυχολόγο.Σίγουρα με βοήθησε μέχρι έναν βαθμό γιατί μπόρεσα να διώξω κάποιες σκέψεις και να μην με αγχώνουν. Για αυτό δεν μιλάω πλέον στην μητέρα μου για αυτό το θέμα. Εφόσον είμαι καλά με τον ψυχολόγο γιατί να στεναχωρώ την ίδια;Είναι εδώ και 5 μήνες που κάνω ψυχοθεραπεία αλλά συνεχίζω να έχω συνεχώς άλλο πρόβλημα. Κάθε φορά που θα ξεπεράσω κάποιο άγχος με την βοήθεια του ψυχολόγου μου θα βρεθεί μετά από λίγο κάποιο άλλο. Και αυτό με στεναχωρεί.. αισθάνομαι ότι δεν θα τελειώσει ποτέ αυτό το μαρτύριο. Η μαμά μου με ρωτάει κατά καιρούς πως τα πάω τώρα και της λέω ότι αισθάνομαι καλύτερα γιατί δεν θέλω να την στεναχωρήσω. Όμως δεν ισχύει. Μέχρι ένα διάστημα πράγματι αισθανομουν πολύ καλύτερα! Αλλά από ένα σημείο και μετά νιώθω ότι έχω μείνει στάσιμη. Η μαμά μου δεν το ξέρει αυτό.Πριν λίγες μέρες μου λέει ότι ίσως πρέπει να σταματησω να πηγαίνω εκεί. Γενικά δυσκολευόμαστε οικονομικά και για αυτό λέει να της πω ποτέ αισθάνομαι έτοιμη να το σταματήσω αφού είμαι καλύτερα.Και τώρα έχω βρεθεί σε αδιέξοδο.Οι γονείς μου πληρώνουν τις συνεδρίες και εφόσον δεν βλέπω πλέον κάποια βελτίωση αξίζει να συνεχίσω;Και αν αφού σταματήσω τον ψυχολόγο βρω πάλι έναν λόγο να αγχώνομαι θα απευθυνθώ ξανά στην μαμά μου; Αν το κάνω αυτό θα δυσαρεστηθεί ακόμα περισσότερο γιατί θα δει ότι ακόμα και με την ψυχοθεραπεία ξανά μπαινω στον ίδιο φαύλο κύκλο.Βάζω τα κλάματα από την στεναχώρια μου γιατί δεν ξέρω τι να κάνω..Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνει κάποιος αλλά θα ήθελα πάρα πολύ να ακούσω την γνώμη σας γιατί δεν μπορώ να το πω αυτό σε κανέναν άλλον. Ούτε στον ψυχολόγο μου το έχω πει γιατί μπορεί να τον φέρω σε πολύ δύσκολη θέση σχετικά με τα χρήματα (μιας και ήδη είχαμε έκπτωση). Ευχαριστώ από τώρα για τις απαντήσεις που πιθανόν να μου δώσετε.

FreeSpirit

26.8.2019 | 06:01

Από τον τρόπο που τα γράφεις νιώθω πως βρίσκεσαι σε ένα αδιέξοδο λόγω ενοχών. Έχεις ενοχές που δεν μπορείς να ξεπεράσεις το πρόβλημά σου,τόσο προς την μητέρα σου όσο και προς την ψυχολόγο. Να ξέρεις πως δεν είσαι βάρος για κανέναν ,ούτε οφείλεις να να γίνεις καλά το γρηγορότερο. Πάρε μια ανάσα και πες πως αξίζεις ακόμα με αυτά σου τα άγχη. Αυτά δεν θα είναι για πάντα στην ζωή σου, εσύ όμως θα είσαι. Θέλω να πιστέψεις βαθιά πως είσαι ασφαλής και να μην χάνεις ποτέ τις ελπίδες σου. Ζωές ανθρώπων αλλάζουν τελείως σε 6 μήνες, ένα χρόνο, μία βραδιά! Ακόμα και αν στεναχωριέται η μαμά σου σίγουρα προτιμάει να έχει μία ειλικρινή/κοντινή επικοινωνία με την κόρη της σε σχέση με το να μην ξέρει τι της συμβαίνει. Είναι εκεί να σε ακούσει εάν αυτό σε ανακουφίζει. Μου έχει τύχει και μένα να νιώθω πως την στεναχωρώ. Εάν τυχόν θελήσεις να επικοινωνήσεις τις σκέψεις σου/τα προβλήματά σου με μία άγνωστη θα χαρώ μου στείλεις email τα διαβάσω χωρίς να κρίνω. [Κοπέλα 23 ετών εδώ]❤️

26.8.2019 | 06:04

Μικρό Ανόητο Κοριτσάκι

26.8.2019 | 01:11

Καλησπέρα!Γνωρίζεις ότι δημόσιες υπηρεσίες παρέχουν δωρεάν συνεδρίες με ψυχολόγους!Και κανουν πολλη καλη δουλεια επισης!Σε πολλούς δήμους της Αθήνας νομίζω!Απαντησε στο σχολιο αν είναι,να σου πω συγκεκριμενους χωρους και link για να ψαξεις!

| Μόνιμος σύνδεσμος

Nadine

25.8.2019 | 10:16

Μέχρι ένα διάστημα πράγματι αισθανομουν πολύ καλύτερα! Αλλά από ένα σημείο και μετά νιώθω ότι έχω μείνει στάσιμη. Πηγή: www.lifo.grδεν βλέπω πλέον κάποια βελτίωση Πηγή: www.lifo.grΑυτό όσον αφορά τη στασιμότητα το έχεις συζητήσει με τον ψυχολόγο σου; σε ικανοποιούν οι απαντήσεις που σου δίνει; το θέμα σου είναι αποκλειστικά το οικονομικό ή μήπως πιστεύεις ότι πλέον η προσέγγιση του συγκεκριμένου δεν ανταποκρίνεται ικανοποιητικά στην λύση- διαχείριση των προβλημάτων σου; το ότι κάνεις ψυχοθεραπεία ένα διάστημα δεν σημαίνει ότι θα σταματήσεις να αγχώνεσαι, απλώς σε μια πρώτη φάση ο θεραπευτής πρέπει να σε βοηθήσει να διαχειρίζεσαι όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται τις αγχώδεις σκέψεις. για να φύγουν τελείως ή τουλάχιστον να μειωθούν αισθητά θέλει καιρό, πολύ δουλειά με τον εαυτό σου και καλή συνεργασία με τον ψυχολόγο. Ακόμη, να ξέρεις ότι το πόσο καιρό χρειάζεται κάποιος ψυχοθεραπεία ποικίλει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Εσύ μπορεί όντως να χρειάζεσαι και άλλο χρόνο ή να θες άλλο ψυχοθεραπευτή ή κάτι άλλο. Δεν ξέρω σκέψου το πάντως και συζήτησε μαζί του. Tώρα αν το θέμα σου είναι αποκλειστικά το οικονομικό είτε σταματάς και ξαναρχίζεις ψυχοθεραπεία αφού βρεις μια δουλειά - εντάξει, ξέρω, δεν είναι εύκολο αλλά μπορείς να κάνεις κάτι έστω λίγες ώρες προκειμένου να πληρώνεις εσύ τον ψυχολόγο - είτε κοιτάς να αρχίσεις ψυχοθεραπεία σε κάποιο δημόσιο κέντρο ψυχικής υγείας για ένα διάστημα. Ωστόσο να ξέρεις πως '' οι ψυχοθεραπείες δεν είναι επ’ άπειρον, συνήθως λόγω έλλειψης προσωπικού δεν ξεπερνούν τους τρεις μήνες, ενώ σε αρκετά κέντρα υγείας και υγιεινής η λίστα αναμονής είναι μεγάλη (2-4 μήνες)'', αλλά παρά το περιορισμένο χρονικό διάστημα μπορεί να βοηθηθείς αρκετά. Αν μένεις Αττική κοίτα εδώ: https://www.in2life.gr/wellbeing/health/article/634467/poy-tha-kano-dorean-psyhotherapeia.htmlΌ,τι και να κάνεις τελικά, σου εύχομαι να νιώσεις σύντομα καλύτερα.

| Μόνιμος σύνδεσμος

Coco_baya

25.8.2019 | 09:46

Για αρχή Άρη μαμά σου να είσαι ειλικρινής. Δεν έχω κάνει ψυχοθεραπεία, αλλά πριν από κάποια χρόνια το σκεφτόμουν πάρα πολυ σοβαρά να αρχίσω. Ξέρω ότι θέλει χρόνο. Ίσως για αυτό να νιώθεις ότι είσαι στάσιμη. Πρέπει να δουλέψεις λίγο με τον εαυτό σου παράλληλα με την ψυχοθεραπεία.. μην επαναπαυεσαι στα 45 ή 60 λεπτά της συνεδρίας.. λογικό να σε απασχολεί το κόστος;

| Μόνιμος σύνδεσμος

Coco_baya

25.8.2019 | 09:55

Διορθώσεις...*για αρχή στη μαμά σου να είσαι ειλικρινής. *Λογικό να σε απασχολεί το κόστος. Δες μήπως εκεί που μένεις υπάρχει κάποιος δημόσιος φορέας που κάνει συνεδρίες. Πχ στον δήμο, στο πανεπιστήμιο, σε νοσοκομείο, σε ψυχιατρείο (για ψυχοθεραπεία καθαρά - μην τρομάζεις). Ή εναλλακτικά δες μήπως μπορείς να καλύψεις το κόστος εσύ. Πχ βρίσκοντας μια 4ωρη εργασία.. δεν λες πολλές λεπτομέρειες πχ τι είδους είναι τα προβλήματα, αν ζεις σε αστικό κέντρο, σε χωριό, σε κωμόπολη οπότε είναι λίγο γενικά αυτά που σου λέω. Απλά εγώ το ξεπέρασα μόνη μου..(προς το παρόν), δεν ήταν έτσι και αλλιώς κάτι σοβαρό.. απλά αποφάσισα ότι δεν μπορώ να ζω μέσα στη θλίψη.. αποφάσισα να αλλάξω πολλά πράγματα και λειτούργησε. Ήμουν τυχερή. εύχομαι να είσαι και εσύ και να έρθουν όλα όπως τα θέλεις..

| Μόνιμος σύνδεσμος

Phantom

25.8.2019 | 07:50

Λυπάμαι για την κατάσταση που βρίσκεσαι και είσαι πολυ νέα για ψυχολογικά,αν και δεν ξέρω τι είδους είναι μιας και δεν αναφέρεις κάτι.Ωστόσο έχω την εξής απορία.Φίλους δεν έχεις;δεν μπορείς να το ξεπεράσεις με κάποια άλλη στήριξη;σύντροφο;κάποιο συγγενή ίσως που να σε καταλάβει;στην τελική αν δεν έχεις τίποτα απο όλα αυτά,μίλα στα ίσια στη μητέρα σου,εξήγησέ της,πιστεύω οτι θα σε βοηθήσει.Σου εύχομαι τα καλύτερα.

| Μόνιμος σύνδεσμος