Από τον τρόπο που τα γράφεις νιώθω πως βρίσκεσαι σε ένα αδιέξοδο λόγω ενοχών. Έχεις ενοχές που δεν μπορείς να ξεπεράσεις το πρόβλημά σου,τόσο προς την μητέρα σου όσο και προς την ψυχολόγο. Να ξέρεις πως δεν είσαι βάρος για κανέναν ,ούτε οφείλεις να να γίνεις καλά το γρηγορότερο. Πάρε μια ανάσα και πες πως αξίζεις ακόμα με αυτά σου τα άγχη. Αυτά δεν θα είναι για πάντα στην ζωή σου, εσύ όμως θα είσαι. Θέλω να πιστέψεις βαθιά πως είσαι ασφαλής και να μην χάνεις ποτέ τις ελπίδες σου. Ζωές ανθρώπων αλλάζουν τελείως σε 6 μήνες, ένα χρόνο, μία βραδιά! Ακόμα και αν στεναχωριέται η μαμά σου σίγουρα προτιμάει να έχει μία ειλικρινή/κοντινή επικοινωνία με την κόρη της σε σχέση με το να μην ξέρει τι της συμβαίνει. Είναι εκεί να σε ακούσει εάν αυτό σε ανακουφίζει. Μου έχει τύχει και μένα να νιώθω πως την στεναχωρώ. Εάν τυχόν θελήσεις να επικοινωνήσεις τις σκέψεις σου/τα προβλήματά σου με μία άγνωστη θα χαρώ μου στείλεις email τα διαβάσω χωρίς να κρίνω. [Κοπέλα 23 ετών εδώ]❤️
25.8.2019 | 17:23
Βρίσκομαι σε αδιέξοδο..
Είμαι κοπέλα 20 χρόνων. Πολλές φορές στην ζωή μου κάνω κάποιες σκέψεις που με βασανίζουν απίστευτα.Τόσο καιρό μιλούσα με την μητέρα μου η οποία πάντα με άκουγε και με συμβουλεύε. Γενικά αισθάνομαι πολύ ωραία όταν μιλάω στην μαμά μου. Όμως με έβλεπε που ήμουν στεναχωρημένη και αγχωμενη κάθε φορά που τις ελεγα αυτά που με βασανίζουν και έτσι στεναχωριοταν και αυτή (και το καταλάβαινα). Γεγονός που με στεναχωρουσε ακόμα περισσότερο. Έτσι αποφάσισα να πάω σε κάποιον ψυχολόγο.Σίγουρα με βοήθησε μέχρι έναν βαθμό γιατί μπόρεσα να διώξω κάποιες σκέψεις και να μην με αγχώνουν. Για αυτό δεν μιλάω πλέον στην μητέρα μου για αυτό το θέμα. Εφόσον είμαι καλά με τον ψυχολόγο γιατί να στεναχωρώ την ίδια;Είναι εδώ και 5 μήνες που κάνω ψυχοθεραπεία αλλά συνεχίζω να έχω συνεχώς άλλο πρόβλημα. Κάθε φορά που θα ξεπεράσω κάποιο άγχος με την βοήθεια του ψυχολόγου μου θα βρεθεί μετά από λίγο κάποιο άλλο. Και αυτό με στεναχωρεί.. αισθάνομαι ότι δεν θα τελειώσει ποτέ αυτό το μαρτύριο. Η μαμά μου με ρωτάει κατά καιρούς πως τα πάω τώρα και της λέω ότι αισθάνομαι καλύτερα γιατί δεν θέλω να την στεναχωρήσω. Όμως δεν ισχύει. Μέχρι ένα διάστημα πράγματι αισθανομουν πολύ καλύτερα! Αλλά από ένα σημείο και μετά νιώθω ότι έχω μείνει στάσιμη. Η μαμά μου δεν το ξέρει αυτό.Πριν λίγες μέρες μου λέει ότι ίσως πρέπει να σταματησω να πηγαίνω εκεί. Γενικά δυσκολευόμαστε οικονομικά και για αυτό λέει να της πω ποτέ αισθάνομαι έτοιμη να το σταματήσω αφού είμαι καλύτερα.Και τώρα έχω βρεθεί σε αδιέξοδο.Οι γονείς μου πληρώνουν τις συνεδρίες και εφόσον δεν βλέπω πλέον κάποια βελτίωση αξίζει να συνεχίσω;Και αν αφού σταματήσω τον ψυχολόγο βρω πάλι έναν λόγο να αγχώνομαι θα απευθυνθώ ξανά στην μαμά μου; Αν το κάνω αυτό θα δυσαρεστηθεί ακόμα περισσότερο γιατί θα δει ότι ακόμα και με την ψυχοθεραπεία ξανά μπαινω στον ίδιο φαύλο κύκλο.Βάζω τα κλάματα από την στεναχώρια μου γιατί δεν ξέρω τι να κάνω..Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνει κάποιος αλλά θα ήθελα πάρα πολύ να ακούσω την γνώμη σας γιατί δεν μπορώ να το πω αυτό σε κανέναν άλλον. Ούτε στον ψυχολόγο μου το έχω πει γιατί μπορεί να τον φέρω σε πολύ δύσκολη θέση σχετικά με τα χρήματα (μιας και ήδη είχαμε έκπτωση). Ευχαριστώ από τώρα για τις απαντήσεις που πιθανόν να μου δώσετε.
7
