ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε φορά που τον βλέπω έρχονται τα πάνω κάτω. Διαταράσσεται η καθημερινότητα μου. Τουλάχιστον για τις επόμενες δύο τρείς μέρες χτυπάει η καρδιά μου γρήγορα σαν να μαι αγχωμενη ένα πράγμα, με πιάνει κόμπος στο στομάχι,τον σκεφτομαι διαρκώς και ξαγρυπναω όντας το πρωί ενα κουρέλι με μαύρους κύκλους. Ε δεν μπορώ. Δεν αντέχω. Αν παλι κάνω μέρες να τον δω , ηρεμώ και μπορώ να αποσπάσω την προσοχή μου απ' αυτόν κάνοντας κάτι άλλο. Λειτουργώ φυσιολογικά δηλαδή μετά από ένα διάστημα. Να επισημάνω ότι το πότε θα τον δω δεν το ξέρω γιατί γίνεται τυχαία οποτε δεν το ελέγχω. Έχω φτάσει σε σημείο να εύχομαι να μην τον συναντήσω όσο κι αν το λαχταράω γιατί ειλικρινά ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΩ!!! Γιατί τα γράφω αυτά εδώ;; Έλα μ ντε . Και τι να κάνω; Πώς να ξεσπάσω; Τον είδα πάλι σήμερα ,και; Θέλω να βάλω τα κλάματα . Ήταν ότι πιο όμορφο ήθελαν να δουν τα μάτια μου. Αυτό.