Από 1η Σεπτεμβρίου τέθηκε σε ισχύ η νέα τιμολογιακή πολιτική στα εισιτήρια των μέσων μαζικής μεταφοράς. Πρόκειται για μια ενέργεια που εντάσσεται στο πλαίσιο αυτού του περίφημου και πολυδιαφημιζόμενου ανασχεδιασμού του «προσώπου» των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας που εφεξής θα παρουσιάζονται κάτω από μία κοινή εταιρική εικόνα με την επωνυμία «Συγκοινωνίες Αθηνών».
Ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικές από τις κυριότερες αλλαγές που καθιερώνονται με τη νέα τιμολογιακή πολιτική των εισιτηρίων:
Η τιμή του ενιαίου εισιτήριου για όλα τα μέσα διαμορφώνεται στα €1,20, ενώ το μειωμένο στα €0,60.
Kαταργείται η δυνατότητα 2ης επικύρωσης του εισιτηρίου, που πλέον διαρκεί 70' και όχι 90'.
Οι δύο τύποι μηνιαίων καρτών των €45 (για όλα τα μέσα) και των €20 (για τα οδικά μέσα) συμψηφίζονται σε μία νέα μηνιαία κάρτα απεριορίστων διαδρομών που κοστίζει €30.
Οι κάρτες τρίμηνης κι εξάμηνης διάρκειας κοστίζουν €85 (μειωμένες κατά €43) και €165 (μειωμένη κατά €83). H τιμή της ετήσιας κάρτας διαμορφώνεται στα €320 αντί για €450 που κόστιζε μέχρι σήμερα, ενώ κυκλοφορεί για πρώτη φορά και μειωμένη ετήσια κάρτα αξίας €160.
Η τιμή της μηνιαίας κάρτας αεροδρομίου, που ισχύει για μετακινήσεις με όλα τα μέσα του ΟΑΣΑ, αλλά και προς το αεροδρόμιο, μειώνεται από €140 σε €45 (και μειωμένη €23). Tην ίδια στιγμή η ετήσια κάρτα αεροδρομίου μειώνεται από €1.000 σε €450 (και μειωμένη €225 ευρώ).
Πάμε να δούμε τέσσερις χαρακτηριστικές περιπτώσεις υπαρκτών προσώπων που μετακινούνται στην πόλη με τα ΜΜΜ και επηρεάζονται από τις αλλαγές στις τιμές των εισιτηρίων με τον ένα ή τον άλλο τρόπο:
Περίπτωση 1η
O Αλέξανδρος Γ. μένει στην Καλλιτεχνούπολη του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου και είναι φοιτητής στο τμήμα Φωτογραφίας & Oπτικοακουστικών του ΤΕΙ Αθήνας. Όταν έχει μάθημα στη σχολή και δεν μπορεί να οδηγήσει μέχρι εκεί με το αυτοκίνητό του, τον πηγαίνουν στο Πικέρμι, απ' όπου παίρνει το λεωφορείο της γραμμής 314. Κατεβαίνει στην Παλλήνη, επιβιβάζεται στο μετρό της «μπλε γραμμής» και φτάνει στον τερματικό σταθμό της Αγίας Μαρίνας στο Αιγάλεω. Από εκεί παίρνει το λεωφορείο της γραμμής 829 και φτάνει στη σχολή του. Για την απόσταση αυτή χρειάζεται κατά μέσο όρο περίπου μία ώρα και είκοσι λεπτά, ανάλογα με την κίνηση που συναντούν τα δύο λεωφορεία που χρησιμοποιεί. Επειδή φέτος δεν πηγαίνει στη σχολή με την ίδια συχνότητα, δεν έχει βγάλει μηνιαία κάρτα απεριορίστων διαδρομών.
Αποτέλεσμα:
Eξαιτίας της μείωσης στη διάρκειας του εισιτηρίου στα 70' και παρόλο που πληρώνει ενιαίο μειωμένο εισιτήριο (€0,60) λόγω του φοιτητικού πάσου, τα έξοδα μετακίνησης αναμένεται να αυξηθούν, μια και κάποιες μέρες θα χρειαστεί να επικυρώσει 1-2 επιπλέον εισιτήρια για να μπορέσει να μετακινηθεί από και προς τη σχολή του.
Περίπτωση 2η
O Γιάννης Ρ. μένει στον Νέο Κόσμο, ακριβώς δίπλα στον σταθμό μετρό του Αγίου Ιωάννη. Μέχρι πρότινος εργαζόταν σε καφέ του εμπορικού κέντρου «Metro Mall» που βρίσκεται δύο στάσεις μακριά από το σπίτι του και, πιο συγκεκριμένα, ακριβώς έξω από τον σταθμό του Αγίου Δημητρίου. Για τον λόγο αυτό χρησιμοποιούσε καθημερινά το μετρό. Σήμερα, παρόλο που δεν εργάζεται πια εκεί, συνεχίζει να επισκέπτεται το εμπορικό κέντρο αρκετές φορές την εβδομάδα, προκειμένου να συναντήσει φίλους από τη δουλειά, να πιει καφέ, να πάει σινεμά ή να κάνει τα ψώνια του.
Aποτέλεσμα:
Λόγω της μείωσης στη διάρκεια του εισιτηρίου αλλά και της μη θέσπισης ενός εισιτηρίου που θα χρεώνει ανάλογα με την απόσταση και όχι τον χρόνο, ο Γιάννης θα χρειαστεί να περιορίσει τον χρόνο παραμονής του εκεί, ενώ παράλληλα θα κληθεί να πληρώσει το ίδιο αντίτιμο εισιτηρίου με κάποιον άλλο που π.χ. μετακινείται καθημερινά από το μετρό του Ελληνικού μέχρι την Εθνική Άμυνα.
Περίπτωση 3η
Η Κατερίνα Η. ζει στα Βριλήσσια κι εργάζεται στο κέντρο της Αθήνας. Κάθε πρωί παίρνει το αυτοκίνητο ή περπατάει από το σπίτι της μέχρι τον σταθμό του μετρό στη Δουκίσσης Πλακεντίας και κατεβαίνει στο Σύνταγμα. Μέχρι σήμερα, λόγω της συχνής μετακίνησης, χρησιμοποιούσε τη μηνιαία κάρτα απεριορίστων διαδρομών που ισχύει για όλα τα μέσα δίνοντας €45.
Αποτέλεσμα:
Με τη μείωση της τιμής της κάρτας στα €30 η Κατερίνα βλέπει τα έξοδα της να μειώνονται κατά €180 τον χρόνο.
Περίπτωση 4η
Η Μαρίνα Π. ζει στην Καλλιθέα και δουλεύει κι αυτή στο κέντρο της πόλης. Το σπίτι της βρίσκεται 2-3 τετράγωνα περίπου μακριά από τη λεωφόρο Ελευθερίου Βενιζέλου (Θησέως). Κάθε πρωί περπατάει μέχρι τη στάση, επιβιβάζεται σε κάποιο από τα λεωφορεία ή τα τρόλεϊ που περνούν από εκεί και πηγαίνει μέχρι το κέντρο της πόλης. Για τον λόγο αυτό μέχρι σήμερα έβγαζε μια μηνιαία κάρτα απεριορίστων διαδρομών για λεωφορεία, τρόλεϊ και τραμ που κόστιζε €20.
Αποτέλεσμα:
Mε τη θέσπιση της νέας κάρτας απεριορίστων διαδρομών για όλα τα μέσα που κοστίζει €30, καλείται να πληρώνει €10 το μήνα επιπλέον, ήτοι €120 τον χρόνο.
Όπως φαίνεται καθαρά από αυτά τα τέσσερα παραδείγματα (και από άλλα τόσα που θα μπορούσαν να γραφτούν), καθώς και από σχόλια ή αντιδράσεις που μπορεί κανείς να διαβάσει στο Διαδίκτυο, παρά τη μείωση στην τιμή των εισιτηρίων και των καρτών, το βασικό και μεγάλο πρόβλημα της νέας τιμολογιακής πολιτικής είναι η αποτυχία της να μετακυλήσει ισομερώς τα βάρη προς όλο το επιβατικό κοινό. Κερδισμένοι από αυτήν είναι όσοι χρησιμοποιούν το μετρό για τις μετακινήσεις τους (είτε περιστασιακά είτε συχνά) και, φυσικά, οι φοιτητές και οι επιβάτες άνω των 65 που μπορούν να χρησιμοποιούν τις δημόσιες συγκοινωνίες με μόλις €15 τον μήνα. Μεγάλοι χαμένοι, όσοι χρησιμοποιούν ένα εισιτήριο για «κυκλικές διαδρομές» προκειμένου να κάνουν δουλειές, ψώνια κ.λπ. και, κυρίως, όσοι μετακινούνται μόνο με λεωφορεία, τρόλεϊ και τραμ. Για την περίπτωση των τελευταίων μίλησε, μεταξύ άλλων, και ο Σύλλογος Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων (ΣΕΣ) στην ανακοίνωση που εξέδωσε πριν από λίγους μήνες: «Το λεωφορείο κατέχει τη μερίδα του λέοντος στην επιβατική κίνηση. Οπότε, οι πολίτες που χρησιμοποιούν κάρτα απεριορίστων διαδρομών αποκλειστικά για το λεωφορείο (και το τρόλεϊ) θα έχουν οικονομική επιβάρυνση, καθώς καταργείται η κάρτα απεριορίστων διαδρομών μειωμένου κόστους για τα μέσα αυτά. Αυτό είναι αρνητικό, καθώς το μεγάλο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του λεωφορείου έναντι του μετρό είναι η ευελιξία του στην προσβασιμότητα απομακρυσμένων περιοχών και η ευρεία γεωγραφική του κάλυψη».
Η χρήση του ηλεκτρονικού εισιτηρίου που αναμένεται να τεθεί σε εφαρμογή μέσα στα επόμενα δύο χρόνια μπορεί θεωρητικά να λύσει μερικά από τα προβλήματα που υπάρχουν τώρα, όπως π.χ. μέσω της χρέωσης ανάλογα με τη διαδρομή και όχι τον χρόνο παραμονής ή το μέσο μεταφοράς. Προς το παρόν, και επειδή το διάστημα που εφαρμόζεται το νέο μέτρο είναι μικρό, χρήσιμα και έγκυρα συμπεράσματα δεν μπορούν να εξαχθούν. Μόνο ο χρόνος θα δείξει, ενώ για μία ακόμη φορά τον ρόλο του απόλυτου ρυθμιστή στην επιτυχία ή την αποτυχία του δεν θα παίξουν τα σχόλια, οι διαφωνίες ή οι αντιρρήσεις του επιβατικού κοινού αλλά τα «νούμερα». Αν αυτά δεν βγουν, όλα θα αλλάξουν ξανά. Οψόμεθα.
σχόλια