ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

... πορεύεται κανείς μέσα στη μοναξιά;Χωρίς φίλους, χωρίς κοπέλα; Καλές οι σπουδές η/και η δουλειά, καλοί οι γονείς αλλά πως προχωράς χωρίς να έχεις κανέναν της ηλικίας σου να συναναστρεφεσαι;Είμαι 26, κάνω κάποια πράγματα με τα οποία απασχολουμαι μερικές μέρες την εβδομάδα και κάπως ξεχνώ τη μοναξιά μου, αλλά όταν πλησιάζει το ΣΚ και ακούω γύρω μου τον κόσμο να κανονίζει το πως θα περασει το ΣΚ, μοιραία αισθάνομαι τη μοναξιά να με χτυπάει πολύ πολύ δυνατά... Και, ναι, με κάποια άτομα συναναστρεφομαι για λίγες ώρες - σε κάποια μαθήματα που παρακολουθώ- αλλά ως εκεί. Ο καθένας έχει τις παρέες του και γενικότερα στρωμένη τη ζωή του οπότε δεν ασχολείται ιδιαίτερα πέρα από μια απλή συζήτηση/συνύπαρξη τις μέρες των μαθημάτων. Αλλά, όπως είναι λογικό, αυτό δε μου αρκεί... Θέλω παρέες, να βγαίνουμε να διασκεδαζουμε και να περνάμε όμορφα. Κουράστικα τόσο καιρό να μαι μόνος. Και μου έχει λείψει και η ερωτική επαφή με κάποια κοπέλα... Και πως να γνωρίσω όταν δε κυκλοφορώ σε μέρη που συχνάζουν κοπέλες της ηλικίας μου πάνω κάτω;Ειλικρινά, με τρελαίνει το γεγονός πως πιστεύω ότι έχω να δώσω πραγματα και σε φιλικό και σε ερωτικό επίπεδο αλλά δεν υπάρχουν άτομα για να τα δώσω.. Νιώθω ότι συνεχίζω να χάνω πολλά από τα πιο ωραία χρόνια της ζωής μου, χωρίς να μπορώ να σταματήσω αυτή τη κατρακύλα...Αν υπήρχε το οτιδήποτε - στα πλαίσια του λογικου - να κάνω για να το αλλάξω όλο αυτό θα το έκανα, αλλά δυστυχώς δε μπορώ να βρω τι διαολο πρέπει να κάνω για να έρθω κοντά με άλλα άτομα... (Ούτε να κολλάω σε τρίτους μπας και ελεησουν τον πλησίον τους ούτε να βγω στους δρόμους φωνάζωντας ότι θέλω παρέα είναι εφικτό...).Απλα κουράστηκα. Έχει ανάγκη η ψυχή μου να γαληνευσει επιτέλους...