ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω περάσει δύσκολα στη ζωή μου λόγω οικογενειακων, ήμουν φοβισμένο παιδί και από τα 13 είχα κατάθλιψη και πήγα να κάνω κακό στον εαυτό μου πολλές φορές. Έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση και δεν εμπιστεύομαι τον εαυτό μου. Έφαγα μπουλινγκ στο σχολείο από κοπέλα που είχε θέματα στο σπίτι της και ξέσπαγε επάνω μου για πολλά σχολικά χρόνια και μετά από κάποια φάση σταμάτησα να υπερασπιζομαι τον εαυτό μου γιατί έτσι ήταν μόνο ελκτική μαζί μου και δεν έπεφτε ξύλο. Έχω ακούσει ότι της άρεσε ένα αγόρι που μου κολλούσε, όμως με έκραξε και σε αυτόν και μετά αυτός δεν μου ξαναμιλήσε γιατί ηταν σαν κολλητοί από το δημοτικό. Το θέμα είναι πως είχα κακία φήμη στη πόλη λόγω αυτής, φίλους έκανα με πολύ ζόρι και για αγόρι ούτε καν. Ακόμη και τώρα τα μόνα αγόρια που μου την πέφτουν είναι γύπες. Νιώθω τελειως άτυχη. Βγαίνω με αγόρια που είναι κομπλέ και δεν αρέσω σε κανέναν. Δεν είναι ούτε υπέρβαρη ούτε πολύ κοντή (1.68 είμαι) και περισυ στα 18 μάζεψα χρήματα για να κάνω πλαστική στη μύτη μου και να βάλω σιδεράκια τα οποία δυστυχώς τα έχω ακόμη. Είχα μιλήσει με μια γειτόνισσα που είμαστε πολύ κοντά και την έχω σαν μαμά μου γιατί δυστυχώς η μητέρα μου δεν είναι και πολύ στη ζωή μου, και μου είπε πως λόγω πραγμάτων που έχω περάσει ψάχνω αγάπη και αποδοχή από τα αγόρια. Που ισχύει. Όλες οι κοπέλες στην ηλικία μου έχουν σχέσεις 1 χρόνο + και γιορτάζουν επετείους και τέτοια . Οι φίλες μου με ρωτάνε γιατι δεν έχω σχέση και όλο βάζουν αυτά τα αγόρια που είναι γυπες και ψάχνονται για σ.. να μου ζητήσουν να βγουν και πάντα στο πρώτο ραντεβού μου λένε να πάω σπίτι τους για ... Βγήκα με δυο αγόρια προσφατα και στους δυο δεν αρεσα ενώ είχαν μακροχρόνιες σχέσεις πριν από εμένα με κοπέλες που ήξερα. Ίσως δεν τι έχουν ξεπεράσει αλλά είμαι σίγουρη πως αν ήμουν νορμάλ θα με ήθελαν.