Tα βράδια που γυρίζω σπίτι, πριν κοιμηθώ, διαβάζω τα blogs της Lifoland. Συνήθως είμαι λίγο ζαλισμένος απ' το ποτό, οπότε και είμαι σε πιο επικοινωνιακή διάθεση. Χαίρομαι που βλέπω σιγά σιγά μια νέα κοινότητα να χτίζεται -με την ορμή και τις στραβοτιμονιές που είναι λογικό να έχουν οι πρωτάρηδες. Πολλές φορές διαβάζω πράγματα που ζηλεύω - π.χ. το φωτομπλόγκ του athento. Tον παρακάλεσα να συναντηθούμε και του πρότεινα να δουλέψει μαζί μας: το πρώτο του κομμάτι για τη LifΟ δημοσιεύεταιστις σελίδες 20-21.
Στη σελίδα 35 αρχίζει η νέα στήλη ενός άλλου φίλου που γνωρίσαμε από τα blogs: η στήλη του vj Spyros για την τεχνολογία. Κι ένα σωρό πράγματα που σκεφτόμαστε και σχεδιάζουμε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ξεκινάει και καταλήγει στα νέα μέσα.
Έτσι φτιάχτηκε κι ένα μεγάλο κομμάτι της εφημερίδας που κρατάτε. Με τηλεφωνήματα θαυμασμού. Τα νέα μέσα έχουν κάνει πολύ πιο διάφανα, πολύ πιο έκθετα τα ταλέντα. Αν δεν έχεις κολλήματα και προκαταλήψεις μπορείς πια να βρεις τον ανθό των νέων δημιουργών σε dt. Κι εμείς το κάνουμε.
Διάβαζα π.χ. το υπέροχα διασκεδαστικό κομμάτι του gsus για τον νέο σταθμό του μετρό στο Γκάζι. Κι αυτό στα blogs της Lifoland! Τα σχετικά ρεπορτάζ στις αθηναϊκές εφημερίδες είναι συγκριτικώς βαριεστημένα και μελαγχολικά. Δεν είναι η φάση άσπρο μαύρο - στα παραδοσιακά μέσα πέφτει ο κλήρος της σοβαρής έρευνας και της εγκυρότητας. Αλλά καλό είναι να το πάρουμε απόφαση: η δροσιά, η ταχύτητα και τα νέα ιδιώματα θα πρωτοεκφράζονται στα blogs.
Θέλετε ένα μικρό δείγμα για του λόγου το αληθές;
Αντιγράφω:
Χτες βράδυ χρησιμοποίησα τον νέο σταθμό του μετρό στον Κεραμεικό, που απορώ γιατί δεν τον λένε Γκάζι και μπερδεύεται ο κόσμος. Είχα περιέργεια να δω την αισθητική αναμόρφωση του χώρου γιατί τόσο καιρό αυτές οι λαμαρίνες εκεί γύρω γύρω με τις μισοξεκολλημένες πολύχρωμες αφίσες επάνω, μπορεί μεν να προσέδιδαν ένα χαρακτήρα underground στην περιοχή με τη σκοτεινιά και τη σκόνη, αλλά για να πας από το Mad στο Hoxton έπρεπε να κάνεις ολόκληρη μανούβρα και να πας από γύρω.
Αν και τώρα άνοιξε ο χώρος και έκανε και απλωσιά και βάλανε και ένα τόνο προβολείς, που περνάς στα παρτέρια και νιώθεις την ανάγκη να ποζάρεις και η κίνηση του κόσμου είναι ευκολότερη, νομίζω πρέπει να γίνουν κάποια έργα περαιτέρω αναμόρφωσης του χώρου, διότι παρατήρησα στο σταθμό και στον περιβάλλοντα χώρο ορισμένες παραλείψεις τις οποίες πρέπει να στηλιτεύσω και να με ακούσουν οι αρμόδιοι.
Καταρχάς δεν χρειάζονται όλες αυτές οι φωταψίες, το έχουν κάνει σαν το ΟΑΚΑ. Όλα γύρω γύρω στα σκοτάδια και στη μέση μια τεράστια πηγή φωτός σαν να προσγειώθηκε το Enterprise να μαζεύει το μαμούνι τώρα που καλοκαίριασε.
Πέρασα χτες έξω από το Hoxton, γινότανε της πουτάνας, ο κόσμος είχε ξεχυθεί απέναντι στα πεζούλια του μετρό αλλά όλο αυτό το φως με χάλασε, διότι είναι σαν να είσαι στα Goody's και όχι σε μπαρ [...]
O σταθμός μού αρέσει πολύ που είναι έτσι χωμένος μέσα στη γη και δεν είναι απλά μια κυλιόμενη σκάλα που σε βγάζει στην επιφάνεια αλλά έχει και κάτι σαν αυλή ανάμεσα στην κυλιόμενη και την κυρίως είσοδο του σταθμού, Φαντάζομαι εκεί θα βάλουν κανα δέντρο, καμιά βοκαμβίλια, κανένα φίκο, κανα μπέντζαμιν, έχει και αυτό το αίθριο από πάνω και το ομορφαίνει...»
Για την αντιγραφή...
σχόλια