Τρίτη 10/7
Ετοιμάζουμε το Summer LiFO. Είναι λιγάκι αποκαρδιωτικό άμα τοσκεφτεί κανείς. Γεμίζουμε σελίδα μετά τη σελίδα με καταγάλανες φωτογραφίες,δαντελωτά ακρογιάλια κι εμείς σκάμε από τη ζέστη στην καυτερή Αθήνα... Θα 'ρθεικι εμάς η ώρα μας, σκέφτομαι. Πάντως από catering είμαστε πρώτοι. Δενξέρω κανένα σε αυτή την εταιρεία που να έχει κάνει δίαιτα για περισσότερο απόδέκα λεπτέ. Καταρχάς έχουν γίνει πια όλοι ειδικοί στα ντελίβερι. Ξέρουν και τοτελευταίο ταβερνάκι που βάζει μαγειρευτό σε πλαστικό σε ακτίνα δέκα χιλιομέτρωναπό το κέντρο. Να μη μιλήσω για το συνδρομο «ταπεράκι από το σπίτι». Ταντουλάπια της κουζίνας ξεχειλίζουν από τάπερ που ξέμειναν! Η τελευταία μαςανακάλυψη στον τομέα «Cateringγια ανθρώπους που δουλεύουν μέχρι τα χαράματα» έρχεται από το νησάκι μου. Επιτέλουςανακάλυψα τα απόλυτα κυπριακά σουβλάκια στην Αθήνα. Είναι το «Κυπριακό» (2106985185) και είναι άψογο. Αν έχετε καλέσει φίλους για βραδάκι στη βεράντα,είναι το καλύτερο φαγητό που μπορώ να φανταστώ. Συστήνω τις σεφταλιέςανεπιφύλακτα. Και για γλυκό, πουρέκια με αναρή. Πιτάκια γεμιστά με κυπριακήμυζήθρα, ζάχαρη, κανέλα και ανθόνερα. Με αυτές τις λεπτομέρειες γίνονται ταξενύχτια λιγάκι καλύτερα. Πάντως οι διακοπές είναι just around the corner. Επίσης, συμπάσχω απόλυτα με το Τινάκι!(κουράστηκα, κουράστηκα, κουράστηκα, κουράστηκα, κουράστηκα, κουράστηκα...)
Τετάρτη 11/07
Πήραμε όλοι άδεια από τη σημαία κι εγώ κάθομαισπίτι μια ολόκληρη μέρα (!). Δώρον άδωρον σχεδόν, αφού εκτός από τις χιλιάδεςοικοδομές που μου έχουν καταστρέψει τα πρωινά (αγαπητέ μελλοντικέ γείτονα,εύχομαι η πισίνα που σκάβεις δύο μήνες τώρα να γεμίσει καρχαρίες...), τώρα έχουμεκαι βάψιμο πρόσοψης πολυκατοικίας. Ειλικρινά, πέραν από την ενόχληση που δενείναι και τόσο μεγάλη, ποτέ δεν κατάλαβα αυτό το θεσμό. Οι Αθηναίοι υποφέρουναπό πολύ μεγαλύτερα προβλήματα. Δεν νομίζω ότι οι βρόμικες πολυκατοικίες είναιτο βασικό τους θέμα. Περνώ μερικές φορές από κάτι φτωχογειτονιές που ξέρω πωςοι άνθρωποι που κατοικούν σ' αυτά τα σπίτια στερούνται τα πάντα. Ζωέςβασανισμένες που ένας καλοβαμμένος τοίχος μόνο απελπισία μπορεί να τους προκαλέσει.Φαντάζομαι πως αυτό θα είναι κάποιο πρόγραμμα που επιδοτείται από κάποιοκοινοτικό πλαίσιο στήριξης και έπρεπε οπωσδήποτε να παίρναμε τα λεφτά γιατίαλλιώς θα τα χάναμε. Για μένα, σπουδαία κυβέρνηση είναι αυτή που πείθει την ΕυρωπαϊκήΈνωση για τη σωστή κατανομή πόρων που τις διατίθενται. Τι να τον κάνεις τον βαμμένοτοίχο όταν δεν έχεις ασθενοφόρο να πηγαίνει στα νησιά της άγονης γραμμής; Λέμετώρα. Εγώ πάντως δεν πτοούμαι και για βραδινό ετοιμάζω Pizza Margherita. Βασική ζύμη ψωμιού,σάλτσα από φρέσκες ντομάτες και φέτες από βουβαλίσια μοτσαρέλα. Στο φούρνο γιαδεκαπέντε λεπτά και μετά, αλάτι πιπέρι, φύλλα βασιλικού και λίγο φρέσκο λάδι. Belissimma...
Τρίτη 17/07
Εννοείται πως στο γραφείο μετράμε τις μέρες γιατις διακοπές. Αισθάνομαι πως όλοι έχουν κρυμμένο στα συρτάρι τους ένα στρατιωτικόκασκέτο και σημειώνουν με μπλάνκο τις μέρες που απομένουν. Τα μυαλά αλλού, τασώματα υποχρεωτικά εδώ. Στο ατελιέ γίνονται κρατήσεις, ενώ η σύνταξη τα 'χεικλειστά τα χαρτιά της. Δουλειά με το ζόρι. Ακούω τα πληκτρολόγια να χτυπούννωχελικά, και είμαι σίγουρος πως αυτό που γράφουν θα είναι απλώς καλό. Γιατίδεν έμεινε άλλη δύναμη. Θέλω θάλασσα. Ακόμα και εγώ που μισώ αυτή την εποχήθέλω να φύγω από την Αθήνα. Να τα κλείσω όλα. Να κάτσω κάτω από ένα δέντρο καινα διαβάσω το Δόκτωρ Ζιβάγκο (Ποταμός) σε τρεις μέρες. (Είναι πρώτο στη σειράκαι νομίζω πως είναι το απόλυτο summerreadμαζί με τον ολοκαίνουριο MichaelOndaatjeπου μου 'ρθε από την Amazon).Να τρώω μόνο ψάρι και σαλάτα και λίγο κρασί. Να βαφτίσω την ανιψιά μου πουέμαθε να χαμογελά. Θέλω να μου λείψουν όλοι αυτοί που τους βλέπω κάθε μέρα στηδουλειά. Μόνο έτσι καταλαβαίνει κανείς πόσο συμπαθεί κάποιον. Σόρυ που η μόνησυνταγή για σήμερα ήταν μια απλή πίτσα. Για συνταγές το φθινόπωρο. Τώραηλιοθεραπεία. Σας φιλώ.
σχόλια