Κυριακή 13/01
Διαβάζωπολλά βιβλία μαγειρικής αυτές τις μέρες.Όχι τόσο πολύ για να μαγειρέψω κάτι,αλλά γιατί αισθάνομαι πως τα περισσότερααπό αυτά τα βιβλία δεν είναι απλώςσυνταγές, είναι ένας τρόπος ζωήςαξιοθαύμαστος. Το πιο έντονο παράδειγμααπό τη νέα φουρνιά που φέρνει η Amazonoι Sam & SamClark είναι ένα ζευγάρι σεφπου έχουν μεγάλη επιτυχία στην Αγγλία.Βετεράνοι και οι δύο του RiverCafé, άνοιξαν το 1997 τοδικό τους εστιατόριο στο Cityκοντά στο σταθμό του Farringdon.Το ταλαντούχο ζεύγος ακολούθησε πιστάτα βήματα των μεντόρων του RoseGray και RuthRogers και σέρβιραν μιαφανταστική κουζίνα με πιάτα από χώρεςτης Μεσογείου. Στο μακρύ και υπέροχομπαρ μπορούσες να φας ισπανικά τάπας,ενώ από τους ξυλόφουρνους έβγαινεσταθερά ψωμί με προζύμι. Σκληρή κρούστα,μαλακιά ψίχα, έντονη, σχεδόν ξινή μυρωδιάαπό το προζύμι. Μια ματιά στο μενού τουςκαι μπορούσε να καταλάβει κανείς πωςαυτοί οι σεφ είναι όχι μόνο καλοί στηδουλειά τους, αλλά έχουν ταξιδέψει πολύ,έχουν δοκιμάσει τροφές της Μεσογείουκαι ο απώτερος σκοπός τους είναι ναμεταφέρουν τις συνταγές στο κέντρο τουΛονδίνου αυτούσιες, γνήσιες, χωρίς τοφρικτό εξευγενισμό των εστιατορίων πουκάνει την έθνικ κουζίνα να μοιάζειθλιβερή και άχαρη. Τα καλοκαιρινάαπογεύματα στα χαμηλά καναπεδάκια στονπεζόδρομο με μαροκινά κεμπάμπ και παγωτόμε τριαντάφυλλο και κάρδαμο τα θυμάμαιόπως θυμάται κανείς μια πρώτη αγάπη.Έχουν εκδώσει στο παρελθόν δύο βιβλίαστα οποία καταγράφουν συνταγές πουσερβίρουν στο εστιατόριό τους καιομολογώ πως η αρτιότητα των εκδόσεωνδεν με εξέπληξε στο ελάχιστο. Σήμεραμόλις έχω παραλάβει την τρίτη και γιαμένα καλύτερη έκδοση από το δίδυμο τουεστιατορίου Μoro. Εδώ δενέχουμε απλώς συνταγές, υπάρχει και μιαιστορία που μπορεί να μας διδάξει πολλά.Στην Αγγλία υπάρχουν τα allotments.Εκτάσεις γης οι οποίες δίνονται σειδιώτες με σκοπό τη γεωργική εκμετάλλευση.Αποτέλεσμα αυτών ήταν εν μέρει η τρομερήέκρηξη και μόδα για τα βιολογικά προϊόντα.Υπήρχαν πλέον άνθρωποι που προτίμησαν,αντί να σκάβουν δρόμους για ένα κομμάτιψωμί, να σκάβουν τη γη και να παράγουνφρούτα και λαχανικά με «κανονικό»τρόπο και σε κανονικές ποσότητες. Έχωυπάρξει μέλος ως καταναλωτής σε μιατέτοια κοινότητα, όπου πληρώνοντας έναποσό έπαιρνες κάθε δέκα μέρες έναχαρτοκιβώτιο με προϊόντα από τοσυγκεκριμένο allotment. Δενμπορούσες να παραγγείλεις, σου έστελνανπάντα ό,τι ήταν η σοδειά της εβδομάδας.Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο βοηθάαυτό το κόλπο στην ανάπτυξη τηςδημιουργικότητας ενός ανθρώπου πουμαγειρεύει. Anyway, οι Sam& Sam απέκτησαν μια έκτασηγης στα Manor Gardensστο Χάκνεϊ του ανατολικού Λονδίνου.Εκεί είχαν και καλλιεργούσαν γη άνθρωποιαπό τη Μεσόγειο κυρίως. Τούρκοι, Κύπριοι,Μαροκινοί, Ισπανοί, Ιταλοί. Η παραγωγήτους ήταν αξιοθαύμαστη. Άγρια δαμάσκηνα,σύκα, καρότα, όσπρια, πατάτες, ρόκα, όλωντων ειδών τα βότανα, αγκινάρες, πιπεριέςτσίλι, ραβέντι και πολλά άλλα. Εννοείταιπως η συγκεκριμένη έκταση ήταν έναςπαράδεισος για άγρια πουλιά, πεταλούδες,έντομα και άλλα ζώα. Οι δύο Άγγλοιμοιράστηκαν -παράλληλα με τη μεγάληεπιτυχία του κοσμικού εστιατορίου τους-τη ζωή τους, τις συνταγές τους και τιςσοδειές τους με αυτούς τους ανθρώπουςγια εφτά χρόνια. Ένα πρωί άρχισαν ναπαρατηρούν τεράστιες ζημιές στις σοδειέςτους από κουνέλια. Ο λόγος; Οι εκσκαφέςγια την κατασκευή κτιρίων για τουςΟλυμπιακούς του Λονδίνου του 2012 έδιωξαντα κουνέλια από τις μόνιμες φωλιές τουςπρος άλλες περιοχές, ανάμεσά τους καιαυτή των allotments των ManorGardens. Πολύ σύντομα, οι Sam& Sam ειδοποιήθηκαν πωςθα πρέπει να εγκαταλείψουν τις εκτάσειςτους γιατί στην περιοχή θα κτιστεί έναγήπεδο χόκεϊ που θα χρησιμοποιηθεί τιςτέσσερις εβδομάδες που θα κρατήσουν οιΟλυμπιακοί. Δεν έχω επίλογο. Μόνο να πωότι τώρα που γράφω αυτά, ο παραπάνωπαράδεισος δεν υπάρχει. Έγινε στάδιο.Γιατί οι Ολυμπιακοί είναι η πιοκαλοκαμουφλαρισμένη απάτη όλων τωνεποχών. Και δεν με ενδιαφέρει ο ευγενήςτους σκοπός, σκέφτομαι απλώς αυτή τηνπολυεθνική κοινότητα που ζούσε απλάκαι έτρωγε καλύτερα από τους περισσότερουςΆγγλους και αναγκάστηκε να μετακινηθείγια να χτιστούν κάποια στάδια που θαχρησιμοποιηθούν για ένα μήνα και μετάποιος ξέρει; Δεν καταλαβαίνωκαθόλου τον κόσμο που ζούμε.
Δευτέρα 14/12
Δενμαγειρεύω καθόλου αυτές τις μέρες. Δενέχω να δώσω τίποτα άλλο για λίγο καιρό.Όλα στη θέση τους φυλαγμένα, τατραπεζομάντηλα διπλωμένα στα συρτάριακαι το ψυγείο έχει μόνο τα βασικά. Θέλωνα τρώμε μόνο ελαφρές σούπες που θαμαγειρεύουν άλλοι και να πάμε σεδιαιτολόγο. Και επιτέλους, τι είναι αυτότο power plateπου όλοι χάνουν τα κιλά το ένα μετά τοάλλο; Σας φιλώ.
σχόλια