Σκόνη

Πέμπτη10/4

Κλείνω εισιτήριογια το Πάσχα. Φέτος Κύπρος. Όχι πως θαμπορούσα να πήγαινα κάπου αλλού. Ότανυπάρχει κάπου μια οικογένεια που σεπεριμένει, είναι δύσκολο να πεις όχι.Πάντως εκεί κάνει ζέστες και ΜεγάληΠέμπτη απόγευμα θα είμαι σε μια παραλίαμε βιβλίο, i-pod,και κρέμες προστατευτικές, μόνος. Αυτόθέλω, και να πάω στον Επιτάφιο της ΑγίαςΝάπας. Της εκκλησίας, όχι του τουριστικούδιαβόλου στην άλλη άκρη του νησιού.Πρόκειται για μια εκκλησία πανέμορφηκοντά στην παραλία, που έχει ανακαινιστείπρόσφατα και έχει ένα από τα ωραιότεραπροαύλια που έχω δει. Ο Επιτάφιος είναιπάντα κατάλευκος. Μόνο μικρά κρινάκιακαι τρυφερές πρασινάδες. Είναι τέλειαφτιαγμένος, αλλά τα λουλούδια δενθυμίζουν ανθοπωλείο. Θυμίζουν αγρούς.Κι αυτό είναι πολύ ωραίο. Πιστεύω πωςτα ανθοπωλεία είναι ο θάνατος τωνλουλουδιών. Συνήθως. Τα απογεύματα θασυναντάω τη Μαρία που την έχω πεθυμήσεικαι θα της τα πω όλα. Μάλλον κι αυτή. Όπωςκαι να ‘χει, έχω παραγγείλει από τώρακυπριακά λουκούμια γάμου. Είναι κάτιεντελώς διαφορετικό από αυτό που ξέρουμεστην Ελλάδα και την Τουρκία ως λουκούμι.Είναι ζύμη σιμιγδαλιού αρωματισμένημε φρέσκο βούτυρο, γεμιστή με ένα μείγμααπό φυστίκια Αιγίνης, ζάχαρη και ροδόνερο.Όταν ψηθούν και κρυώσουν, τα υγραίνουνμε ανθόνερο και τα τυλίγουν σε ζάχαρηάχνη. Είναι μυθικό γλυκό και μόλιςτελειώσω αυτήν τη δίαιτα θα φάω εκατό.Ίσως φυλάξω ένα για τη Νάνσυ. Θα δούμε.

Παρασκευή 11/4

Παρατηρώ μεεπιμονή τις γλάστρες με τους σπόρουςπου έχω φυτέψει την περασμένη εβδομάδα.Τα ηλιοτρόπια είναι τα πρώτα που έχουνπετάξει φύτρες. Ποτίζω απαλά με ποτιστήρι.Μέχρι το τέλος της μέρας έχουν βλαστήσειόλοι οι σπόροι. Είναι πολύ ωραίο αίσθημααυτό. Να βλέπεις να βγαίνει από τη γη τοφυτό. Ακυρώνει όλη την τεχνολογία. Όσαέχω παραγγείλει από την ιστοσελίδα τουplantworldseedsείναι στο δρόμο (www.plant-world-seeds.com).Η συγκεκριμένη ιστοσελίδα πάντωςπροκαλεί εθισμό, όπως όλες οι σελίδεςμε τα εκατομμύρια είδη φυτών που πωλούνταιonline.Παρήγγειλα παράξενα γεράνια (geraniumpyrenaicum«SummerSnow»,geraniummacrorrhizumalbum),όμορφα και παράξενα γρασίδια (unciniaegmontiana)και λουλούδια (oenothera«BloodOrange»).Ανυπομονώ. Θα τα καλλιεργώ στο πίσωμπαλκόνι. Ό,τι καταφέρω να μεγαλώσω θατο δωρίσω. Μαζί με ένα μικρό CVγια το κάθε φυτό. Άλλη μια βδομάδα μόνοχώμα και καθόλου μαγειρική.

Σάββατο 12/4

Όλη μέρα τηνπερνάω σε ένα φυτώριο στα βόρεια, κοντάστο Ιατρικό Κέντρο. Μεγάλη έκταση-δεδομένου του ότι βρισκόμαστε ακόμαστην πόλη- γεμάτη με καλοκαλιεργημέναφυτά, όμορφα και παράξενα δέντρα, βότανακαι λουλούδια. Ξοδεύω ώρες και μελετώφυτά που με ενδιαφέρουν. Καταγράφω τιςονομασίες τους. Θέλω να επιστρέψω σπίτικαι να κάνω την έρευνα μου στο ίντερνετ.Να δω ποια ταιριάζουν στο κλίμα τηςΑθήνας και τι πηγαίνει που μέσα στονδικό μου κήπο. Είμαι στον παράδεισο.Περπατώντας σε έναν από τους κατάφυτουςδιαδρόμους, ένα νεογέννητο γατάκι έχειχάσει τη μάνα του και κλαίει ασταμάτητα.Το χαζεύω ώρα, ώσπου εμφανίζεται η μάνααγριεμένη, το δαγκώνει από το σβέρκοκαι το κρύβει. Καλή μάνα. Φεύγω με χιλιάδεςφυλλωσιές στο μυαλό μου και με σκοπό ναεπιστρέψω αύριο για αγορές.

Κυριακή13/4

Πάλι ταξιδεύουμεπρος την άχαρη βόρεια Αθήνα. Μόνο γιατα φυτώρια θα έρχομαι εδώ, σκέφτομαι.Μετά από συζητήσεις πείθομαι πως πρέπεινα φυτέψουμε στον κήπο αιγυπτιακούςπάπυρους (Cyperuspapyrus).Φυτά που μοιάζουν με μπαμπού, προέρχονταιαπό την Αφρική, τους αρέσει το νερό καιμπορεί να φτάσουν τα πέντε μέτρα ύψος.Ιδανικά για να φτιάξετε έναν τοίχο απόόμορφη γεωμετρική πρασινάδα. Το καλοκαίρι,όταν φυσάει, το θρόισμά τους μοιάζει μεαυτό της καλαμιάς. Όμορφος ήχος, σκέφτομαι.Όταν το ανακοινώνω στην Νάνσυ, γελάειειρωνικά και με ρωτάει γιατί δεν φέρνουμεκαι τον Νείλο να περνάει κάτω από τοπεζοδρόμιο να ησυχάσουμε... Θα το σκεφτώ.Αγοράζουμε δέκα γλάστρες με πάπυρους,χώμα και εργαλεία. Πίσω στο σπίτι αρχίζουντα φυτέματα. Όλα καλά. Μου είναι δύσκολονα τα συνηθίσω αυτά τα φυτά, όμως ξέρωπως στο τέλος θα τα αγαπήσω. Οι γάτεςβρίσκουν τα φύλλα εύγευστα πάντως καιαπό την ώρα που τα ανεβάζω στο σπίτι,όλο μασουλούν φύλλα. Τίποτα δεν θαμείνει, σκέφτομαι. Η μέρα τελειώνει μετον κήπο μου ανακαινισμένο και άδειο.Μόνο η σειρά με τους πάπυρους ορίζει τοχώρο. Όλα περιμένουν τα λουλούδια πουμεγαλώνουν στο πίσω μπαλκόνι. Πορτοκαλί,απαλό μοβ, κόκκινο κι άλλο πράσινο. Σεένα μήνα το πολύ θα γίνουν τα πρώτακαλοκαιρινά τραπέζια.

Σαςφιλώ!