ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν αντέχω άλλο. Όλα πάνε απο το κακό στο χειρότερο. Αρχικά έζησα την μεγαλύτερη απώλεια. Της μαμάς. Πονάει τόσο πολύ όλο αυτό. Σκέφτομαι ότι δεν της στάθηκα. Δικαιολογώ ύστερα τον εαυτό που εξαιτίας των σπουδών ήμουν σε άλλη πόλη. Ήμουν όμως στο κόσμο μου. Δεν σκέφτηκα στιγμή το ενδεχόμενο ότι θα την έχανα. Εκτός αυτού εκκρεμούν υποθέσεις οικονομικής και νομικής φύσης που πρέπει να διεκπεραιωθουν. Προβλήματα επίσης με συγγενείς. Δεν φτάνει που χάσαμε τη ΜΑΜΑ μας τα έβαλαν και μαζί μας. Εκεί που όλα πήγαιναν καλύτερα και είχα την ελπίδα ότι θα έπαιρνα πτυχίο, τους τελευταίους μήνες μετα τη μαμά εχω χάσει τον προσανατολισμό μου. Επίσης, τα κιλά μου. Οποία δίαιτα, ό,τι και να κάνω παραμένουν εκεί. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω. Νιώθω άσχημη, μόνη και κυρίως θλιμμένη..