O Enrique Penalosa Londonο υπήρξε δήμαρχος της Μπογκοτά από το 1998 μέχρι το 2001. Πλέον δουλεύει ως σύμβουλος σε θέματα σχετικά με την αστική στρατηγική και δίνει διαλέξεις για το πώς να γίνουν οι πόλεις βιώσιμες σε όλο τον κόσμο.
Γιατί είναι η γνώμη του τόσο πολύτιμη; Επειδή υπήρξε ένας πετυχημένος δήμαρχος, κάτι που τώρα δεν αμφισβητείται, ακόμα κι αν, όταν τελείωσε η θητεία του, η δημοτικότητά του ήταν χαμηλή και δεν κατάφερε να εκλεγεί για δεύτερη φορά. Όταν εξελέγη δήμαρχος, το όνομα Μπογκοτά έφερνε στον νου ιστορίες φόνων, απαγωγών κι εγκλημάτων σχετικών με τα ναρκωτικά. Μερικά χρόνια αργότερα η πόλη ήταν πιο ασφαλής από την Ουάσινγκτον.
Ποια ήταν η μαγική του λύση; Τίποτε το μαγικό, μόνο μία καινούργια φιλοσοφία: όλες οι υποδομές, όλες οι διευκολύνσεις, όλα τα καινούργια έργα έγιναν για τους ανθρώπους και όχι για τα αυτοκίνητα. Καλύτερα, όμως, να το δούμε μέσα από τα δικά του λόγια:
«Το κριτήριο που καθορίζει πόσο καθαρό είναι ένα ρυάκι είναι η ύπαρξη ή όχι της πέστροφας. Αν υπάρχουν πέστροφες, το περιβάλλον είναι υγιές. Το ίδιο συμβαίνει και με τα παιδιά στην πόλη. Τα παιδιά είναι ο δείκτης καλής λειτουργίας της πόλης. Αν καταφέρουμε να δημιουργήσουμε μία πόλη φιλική προς τα παιδιά, θα έχουμε μία πόλη ιδανική για όλους τους κατοίκους».
«Την πρώτη μέρα της θητείας μου μού έδωσαν μία συγκοινωνιακή μελέτη που κατέληγε στο ότι το πιο σημαντικό έργο για την πόλη ήταν μία καινούργια υπέργεια λεωφόρος ταχείας κυκλοφορίας με προϋπολογισμό 600 εκατομμυρίων δολαρίων. Εμείς φτιάξαμε πεζόδρομους, πάρκα, πλατείες, ποδηλατοδρόμους, φυτέψαμε δέντρα και πετάξαμε όλες τις διαφημιστικές ταμπέλες που δημιουργούσαν ακαταστασία. Φτιάξαμε τον μεγαλύτερο σε μήκος πεζόδρομο στον κόσμο. Στην αρχή μας πέρασαν για τρελούς, γιατί αυτός ο δρόμος περνούσε μέσα από τις πιο φτωχές περιοχές της Μπογκοτά, μερικοί από τους γειτονικούς δρόμους ήταν χωματόδρομοι. Επιλέξαμε να βελτιώσουμε τις συνθήκες για τους πεζούς και όχι για τα αυτοκίνητα. Αυτές οι υποδομές δείχνουν σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια».
«Έτσι, είπαμε στους ανθρώπους: είσαστε σημαντικοί όχι επειδή είσαστε πλούσιοι ή επειδή είσαστε κάτοχοι διδακτορικού, αλλά επειδή είσαστε άνθρωποι. Όταν οι άνθρωποι νιώθουν ξεχωριστοί, φέρονται ανάλογα. Αυτό δημιουργεί ένα άλλο είδος κοινωνίας».
σχόλια