-Πες στη γιαγιά να ετοιμαστεί, στον Γιωργάκη να πλυθεί και πάρε τον μπαμπά να του πεις να μην παρκάρει, θα φύγουμε μόλις γυρίσει σπίτι.
-Πάλι θα πάμε επίσκεψη στη θεία; Αφού δεν είναι Κυριακή.
-Είναι η αγαπημένη μου γιορτή. Την Τσικνοπέμπτη την περιμένω κάθε χρόνο πώς και πώς.
-Σωστά, γιατί πότε άλλοτε έχεις ευκαιρία να φας ψητό κρέας;
-Πολύ μου τη δίνουν αυτού του είδους οι ορθολογισμοί. Είναι μία ευκαιρία να βγεις και να περάσεις καλά. -Μήπως σ' ενοχλούν και τα Χριστούγεννα; Τα Χριστούγεννα, τουλάχιστον, καθόμαστε στα σπίτια μας, δεν κάνουμε λες και ήρθε το τέλος της ψησταριάς.
-Όσο κυνικός κι αν είσαι με τις παραδόσεις, αυτές είναι που μας δίνουν την έννοια της συνέχειας και της σταθερότητας. Ακόμα κι αν είναι για κάτι που δεν συνδέεται πια με τη ζωή στην πόλη.
-Συμφωνώ απολύτως και μου αρέσει το κρέας όπως στον οποιονδήποτε κοιλαρά εξηντάρη. Η ζωή στην πόλη μάς έχει κάνει προ πολλού να ξεχάσουμε την αξία του κρέατος. Πρόκειται για το πιο πολύτιμο διατροφικό αγαθό. Κι από διατροφή έχει γίνει διαστροφή.
-Τόσο αποτυχημένο λογοπαίγνιο θα ζήλευε και ο Σεφερλής.
-Έχεις δίκιο, ελπίζω να μην αποδυνάμωσα τη θέση μου τώρα.
-Κινδυνεύεις σοβαρά. Για συνέχισε, όμως.
-Δεν υπάρχει Αθηναίος που δεν θα σου πει για τον «δικό του» χασάπη που φέρνει κρέατα «από το χωριό» και τον εμπιστεύεται τυφλά. Απορώ τι εννοούν. Φυσικά και είναι από το χωριό το κρέας, δεν υπάρχουν κτηνοτροφικές μονάδες στο Παγκράτι. Το θέμα είναι τι έφαγαν αυτά τα ζώα πριν τα φας εσύ.
-Συνεχίζεις τις κρυάδες.
-Πάντως, το εννοώ. Αυτή η εμμονή με την κατανάλωση κρέατος σε συνδυασμό με την απαίτηση να είναι φτηνό είναι αυτό που κάνει τους μεγαλύτερους να λένε ότι το κρέας που έτρωγαν όταν ήταν δέκα χρόνων δεν υπάρχει πια. Δυστυχώς, δεν πρόκειται μόνο για νοσταλγία της νιότης. Το φτηνό κρέας παράγεται με υπερβολικά πολλούς τρόπους για να είναι νόστιμο ή, ακόμα χειρότερα, ασφαλές.
-Προτιμάς να είναι ακριβό για να τρώνε λίγοι;
-Υπάρχει κι άλλη λύση. Προτιμώ να τρώμε όλοι λιγότερο για να μπορεί να είναι καλύτερο...
σχόλια