Why «ντουβάρια» matter

Ποια είναι η κουβέντα, λοιπόν; / Αν πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι που δεν θρηνήσαμε θύματα / αυτό είναι το δόγμα του κ. Χρήστου Παπουτσή / ο οποίος, την ώρα που φλεγόταν το κέντρο της πρωτεύουσας της χώρας, εμφανίστηκε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες εντελώς ψύχραιμος, εντελώς ατσαλάκωτος, το μαλλί, η φράντζα απόλυτα στη θέση τους, για να καυτηριάσει τις ορδές των βαρβάρων που έκαιγαν και κατέστρεφαν δημόσια και ιδιωτική περιουσία / λες και τίποτα το ασυνήθιστο δεν συνέβαινε / σαν να πλακώνονταν μια χούφτα χουλιγκάνοι έξω από κάποιο γήπεδο / αλλά και ο πρωθυπουργός, αυτός ο σούπερ μεταρρυθμιστής, ο άνθρωπος που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί περισσότερο από κάθε άλλον σήμερα την κοινή λογική, δεν βρήκε να ψελλίσει μια λέξη συμπάθειας για τους ανθρώπους που έβλεπαν από την τηλεόραση τα καταστήματά τους να γίνονται από τη μια στιγμή στην άλλη κάρβουνο, εξοργιστικά ανυπεράσπιστα μπροστά στις ορέξεις των κανίβαλων / είπε κάτι για «επεισόδια», άχρωμο, άοσμο κι άγευστο, που και ο πιο καλοπροαίρετος ακροατής θα το ξέχασε μέσα στο επόμενο δευτερόλεπτο / και φυσικά δεν έκανε το απολύτως αυτονόητο / δεν ζήτησε το ίδιο βράδυ την παραίτηση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη / αν ο τεχνοκράτης επιδίδεται σε τόσο αφόρητους πολιτικαντισμούς, σε λίγο θα πεθυμήσουμε τους πολιτικούς / τουλάχιστον, ορισμένοι εξ αυτών έχουν και πλάκα / αλλά επιστρέφω: ποια ακριβώς είναι η κουβέντα; / ότι σιγά μη μας πάρει ο πόνος που κάηκε το Αττικόν και δέκα ακόμα παλιά κτίρια, όταν η χώρα δοκιμάζεται από αλεπάλληλα μνημόνια, η ανεργία ξεπέρασε το 20% και τα πεζοδρόμια κι οι πλατείες γεμίζουν με άστεγους; / κάπως έτσι φτάνουμε στο κυρίως πιάτο / στα «ντουβάρια» και στη σημασία τους ή, ακριβέστερα, στη μη σημασία τους / όπως ίσως θα παρατηρήσατε, ένας από τους βασικούς στόχους της κυριακάτικης κόλασης ήταν η καρδιά της αστικής και πνευματικής Αθηνάς / κινηματογράφοι, βιβλιοπωλεία, παλιά κτίρια, που τα περισσότερα την «πληρώνουν» επειδή είχαν την ατυχία να στεγάζουν τράπεζες / ή, για να είμαστε δίκαιοι, ήταν οι «κακές» τράπεζες που έσωσαν ένα μεγάλο κομμάτι από το αρχιτεκτονικό κεφάλαιο της Αθήνας / και τώρα που γίνονται στόχος, κινδυνεύει να χαθεί ό,τι δεν χάθηκε στα χρόνια της αντιπαροχής / οι μολότοφ στο Αττικόν, στο Άστυ, στον Κάουφμαν, στη στοά Νικολούδη, ακόμα και στο κάπως ξεπερασμένο γυάλινο «κουτί» του Atrium στη Χαριλάου Τρικούπη σημαδεύουν την ουσία της ελεύθερης ζωής στην πόλη / πάντα θα υπάρχει μια δικαιολογία για να ερμηνεύουμε τερατώδη πράγματα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει ένα τέρας εκεί έξω / πίσω, λοιπόν, από τα «ντουβάρια» υπάρχουν πολλά περισσότερα που δεν μποροιύμε να τα δούμε γιατί μας έχουν πείσει ότι τα πάντα σ’ αυτήν τη ζωή είναι πόσα λεφτά έχει το πορτοφάλι μας κι αν, τέλος πάντων, είσαι απελπισμένος, έχεις όλα τα δίκια του κόσμου / πέρα από τις αμπελοφιλοσοφίες, είναι εντυπωσιακή η ταχύτητα με την οποία κινούνται οι ιδιοκτήτες των δύο κινηματογράφων της οδού Σταδίου για να επαναλειτουργήσει το ρημαγμένο κτίριο / ευτυχώς, τα πάντα ήταν ασφαλισμένα / μπορεί και τέλη Μαρτίου Αττικόν και Απόλλων να είναι ανοιχτά ξανά.