Το Αυγό του κόκορα, ένα έργο για την πατριαρχία και τις ...κότες στο Θέατρο 104

Το Αυγό του κόκορα, ένα έργο για την πατριαρχία και τις ...κότες στο Θέατρο 104 Facebook Twitter
Η ομάδα Πλαστελίνη | Φωτο: Daniel Voreakos
0

Ρατσισμός, βία, γυναικοκτονίες, ανισότητα, πατριαρχία, περιβαλλοντική καταστροφή, τεχνολογική εξέλιξη, ζώα, και συναισθήματα μετέωρα σε ένα μέλλον που διαγράφεται δυσοίωνο. Αυτό είναι το τοπίο του σήμερα από το οποίο αντλεί την έμπνευσή του το «Αυγό του Κόκορα», το πρωτότυπο έργο του Σίμου Τζίτζη που ξεκίνησε στις 29 Νοεμβρίου.

Πρόκειται για μια αλληγορική ιστορία με μαύρο χιούμορ για το δυστοπικό μέλλον της ανθρωπότητας που εγείρει ερωτήματα για την απομάκρυνση του ανθρώπου από την φύση του, την εξαρτημένη σχέση του από την τεχνολογία και την αναπαραγωγική διαδικασία ως ένα δοχείο συντήρησης της πατριαρχικής αφήγησης.

Άνθρωποι, κότες και ρομπότ συνυπάρχουν σε έναν κόσμο πριν από τον κόσμο που ζούμε. Οι ισορροπίες διαταράσσονται όταν δύο όντα ερωτεύονται και το αρσενικό αντιλαμβάνεται πως ο μόνος τρόπος για να συνδεθεί με το θηλυκό είναι η Γέννηση, η έλευση στον κόσμο της Ζωής. Ποιο από τα δύο όμως μπορεί να γεννηθεί πρώτο και πως θα επηρεάσουν οι επιλογές του τις ζωές των άλλων;

Η ζωή πριν τη ζωή, η γέννηση, ο κόσμος και το δίπολο των φύλων που δαμάζεται από έναν αδιατάρακτο καταπιεστικό μηχανισμό. Μπορεί άραγε αυτός ο μηχανισμός να αλλάξει;

Όπως λέει στη LIFO η ομάδα Πλαστελίνης «Όλο αυτό το εγχείρημα ξεκίνησε έχοντας ως κεντρικό θέμα την εξέλιξη της τεχνολογίας και τις επιπτώσεις της, που είναι ένα ζήτημα που με απασχολεί έντονα. Πόσο περισσότερο θα επηρεάσει και θα μεταβάλει τις ζωές μας στο μέλλον, πού θα οδηγήσει τις ανθρώπινες σχέσεις και πόσο ακόμα θα καταστρέψει τη φύση, τα ζώα και εν γένει το περιβάλλον, που είναι το μόνο που έχουμε για να ζήσουμε.

Αυτά  τα ερωτήματα, σε συνδυασμό με όλα τα γεγονότα των τελευταίων δυο ετών - από τον covid και την ευαισθητοποίηση για τις γυναικοκτονίες μέχρι το κίνημα #metoo και την πάντα υπαρκτή πατριαρχία-  αποτέλεσαν την πηγή έμπνευσης αυτής της παράστασης.

Όλες αυτές τις σκέψεις που διατρέχουν σαρωτικά και άναρχα το μυαλό μου, - αλλά πάντα με μια βαθιά συμπαντική και νομοτελειακή, θα έλεγα, σύνδεση-,   προσπαθήσαμε να τις εντάξουμε σε ένα πλαίσιο και να δομήσουμε ένα εντελώς καινούργιο σύμπαν. Αρχίσαμε να δουλεύουμε με την ομάδα με αυτοσχεδιασμούς,  στη λογική του "άνθρωπος - ζώο - ρομπότ(=τεχνολογική εξέλιξη)" και τελικά γεννήθηκε το "Αυγό του Κόκορα".

Το Αυγό του κόκορα, ένα έργο για την πατριαρχία και τις ...κότες στο Θέατρο 104 Facebook Twitter
Η ομάδα Πλαστελίνη | Φωτο: Daniel Voreakos

Προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε και να φωτίσουμε με μαύρο χιούμορ τις θεμελιώδεις δομές της κοινωνίας του σήμερα, που μας οδηγούν  σε ένα -μάλλον- ζοφερό μέλλον. Και όλα αυτά εξελίσσονται  μέσα σε έναν φανταστικό, σουρεαλιστικό κόσμο, που δεν είναι ο δικός μας, αλλά μήπως θα μπορούσε να γίνει;

Στόχος αυτής της παράστασης είναι ο θεατής να αφεθεί στις αισθήσεις του.  Να ταρακουνηθεί. Να προσλάβει τις εικόνες και τους συμβολισμούς της παράστασης, που όντως συνδέουν αναπάντεχα την οικολογία με την πατριαρχία, την οικογένεια  και την τεχνητή νοημοσύνη, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουμε και στο δελτίο τύπου.

Για εμένα το στοίχημα σε αυτό το πρώτο μου σκηνοθετικό εγχείρημα είναι να καταφέρουμε να φύγει ο θεατής γεμάτος εικόνες και προβληματισμένος για το "quo vado? " τόσο ως άτομα όσο και ως κοινωνία.

Ο Σίμος Τζίτζης γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής "Δήλος" της Δήμητρας Χατούπη και του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (Σχολή Καλών Τεχνών) στο Ναύπλιο. Το 2016 δημιούργησε το Θέατρο Πλαστελίνης ως μια ομάδα θεάτρου στο πλαίσιο των σπουδών του, μέσω της οποίας σκηνοθέτησε και διασκεύασε αρχικά το «Far Away» της Caryl Churchill (Δημοτικό θέατρο Πειραιά, 2016), και στην συνέχεια τον «Οιδίποδα» του Σοφοκλή (Φουγάρο, 2017), που παρουσιάστηκε ως παράλληλη δράση του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο St. Mark και St. John Plymouth της Αγγλίας, ενώ ακολούθησαν παραστάσεις του έργου στο Αρχαίο Θέατρο Δελφών και στο Θησείον.

Το Αυγό του κόκορα, ένα έργο για την πατριαρχία και τις ...κότες στο Θέατρο 104 Facebook Twitter
Η ομάδα Πλαστελίνη | Φωτο: Daniel Voreakos

Συντελεστές

Σύλληψη - σκηνοθεσία: Σίμος Τζίτζης

Παίζουν (αλφαβητικά): Νέδη Αγαπίου, Λυδία Κούρου, Κωνσταντίνος Σιώζος

Σκηνικά, κοστούμια: Κωνσταντίνα Μαρδίκη

Σχεδιασμός φωτισμού: Τζάνος Μάζης

Πρωτότυπη Μουσική: Γιάννης Μουρτζάκης (ATH. SHOOTERS™)

Κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21.15

Θέατρο 104 | Ευμολπιδών 41, Αθήνα

Πληροφορίες

Θέατρο 104 | Black box | Ευμολπιδών 41, Γκάζι, 118 54

Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Δευτέρα & Τρίτη στις 21.15

Πολιτισμός
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΛΕΞ: Έβγαλε το νέο άλμπουμ και αποθεώθηκε - «Παπαλουκάς, Διαμαντίδης και Σπανούλης μαζί» γράφουν

Πολιτισμός / ΛΕΞ: Έβγαλε νέο άλμπουμ και αποθεώθηκε - «Παπαλουκάς, Διαμαντίδης και Σπανούλης μαζί» γράφουν

Τα χρόνια έχουν περάσει, οι καιροί έχουν αλλάξει και ο καλλιτέχνης της ραπ σκηνής με τα γεμάτα γήπεδα «σα να παίρνουμε πρωτάθλημα» φροντίζει να εξελίσσεται και να μην μένει στα παλιά
LIFO NEWSROOM
Η έκθεση «Οι Έλληνες: Από τον Αγαμέμνονα στον Μέγα Αλέξανδρο» εγκαινιάστηκε στο Πεκίνο

Πολιτισμός / Η έκθεση «Οι Έλληνες: Από τον Αγαμέμνονα στον Μέγα Αλέξανδρο» εγκαινιάστηκε στο Πεκίνο

«Οι επισκέπτες θα κατανοήσουν καλύτερα γιατί ο ελληνικός πολιτισμός δεν είναι μόνο η κοιτίδα του Δυτικού Πολιτισμού, αλλά έχει τεράστιο αποτύπωμα και στην Ασία» τόνισε ο πρέσβης της Ελλάδας στην Κίνα
LIFO NEWSROOM
Μουσείο Prado: Tα αληθινά χρώματα της γλυπτικής φωτίζουν την «χρυσή εποχή» της Ισπανίας

Πολιτισμός / Μουσείο Prado: Tα αληθινά χρώματα της γλυπτικής φωτίζουν την «χρυσή εποχή» της Ισπανίας

Η έκθεση «Χέρι με χέρι: Γλυπτική και Χρώμα στην Ισπανική Χρυσή Εποχή», καταδεικνύει ότι ο δυτικός καλλιτεχνικός κανόνας δεν έκανε διακρίσεις σε βάρος ορισμένων καλλιτεχνών μόνο λόγω γεωγραφίας και φύλου, αλλά και λόγω των υλικών που χρησιμοποιούσαν
LIFO NEWSROOM
Κίλιαν Μέρφι

Πολιτισμός / Ο Κίλιαν Μέρφι, ο Νόμος του Μέρφι και η Μαριόν Κοτιγιάρ από αύριο στους κινηματογράφους

Η κινηματογραφική μεταφορά των «Μικρών Πραγμάτων σαν κι Αυτά», ένα εγχώριο εμπορικό στοίχημα από τον σκηνοθέτη της «Ευτυχίας» και τρεις ακόμα επιλογές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ