Τι συνέβη όταν ένας παρουσιαστής προκάλεσε τον Ντάστιν Χόφμαν για τις καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης

Τι συνέβη όταν ένας παρουσιαστής προκάλεσε τον Ντάστιν Χόφμαν για τις καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης Facebook Twitter
7

Ο διάσημος ηθοποιός Ντάστιν Χόφμαν και ο παρουσιαστής της αμερικανικής τηλεόρασης Τζον Όλιβερ είχαν μια πολύ έντονη συζήτηση τη Δευτέρα το βράδυ με θέμα τη σεξουαλική παρενόχληση και τις κατηγορίες εναντίον του ηθοποιού.

Κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης διάρκειας μιας ώρας που διεξήχθη στη Νέα Υόρκη με αφορμή την 20η επέτειο από την ταινία «Ο πρόεδρος, ένα ροζ σκάνδαλο κι ένας πόλεμος»,  ο 80χρονος ηθοποιός βρέθηκε στο στόχαστρο του Όλιβερ, παρουσιαστή του δικτύου HBO, γνωστού για τα καυστικά του σχόλια.


Στα τέλη Οκτωβρίου, η συγγραφέας Άννα Γκράχαμ Χάντερ είχε κατηγορήσει τον Χόφμαν ότι την είχε αγγίξει με προσβλητικό τρόπο το 1985 και της μίλησε με σεξουαλικά υπονοούμενα, όταν εκείνη ήταν μόλις 17 ετών.


Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, όπου συμμετείχε επίσης ο Ρόμπερτ ντε Νίρο, ο Όλιβερ υπενθύμισε τις κατηγορίες και καταφέρθηκε κατά του Χόφμαν, υποστηρίζοντας ότι η αντίδρασή του, η συγγνώμη που ζήτησε κατόπιν, χρησιμοποιώντας μάλιστα τον υποθετικό λόγο, ήταν ανεπαρκής.

Ο Χόφμαν επιχείρησε να υπερασπιστεί τον εαυτό του υπογραμμίζοντας ότι δεν θυμάται τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν πριν από 40 χρόνια, γεγονός που δικαιολογούσε τον υποθετικό λόγο που χρησιμοποίησε. Συμπλήρωσε ότι δεν πίστευε ότι έκανε κάτι κακό και ότι τα σχόλιά του στο πλατό τότε ήταν ενδεικτικά των συνομιλιών μεταξύ των μελών της ίδιας «οικογένειας».


Ωστόσο, ο Όλιβερ έσπευσε να τονίσει ότι «ακριβώς αυτού του είδους οι αντιδράσεις με εκνευρίζουν» σημειώνοντας ότι η Χάντερ «δεν είχε κανένα συμφέρον να πει ψέματα».


Η συζήτηση συνεχίστηκε σε υψηλούς τόνους και η αντιπαράθεση μεταξύ των δύο ανδρών μονοπώλησε το ενδιαφέρον.


Κάποια στιγμή, ο Ντάστιν Χόφμαν ανέφερε τον ρόλο του στην ταινία «Τούτσι» (1982), όπου υποδυόταν μια γυναίκα, προκειμένου να εξηγήσει ότι τότε «συνειδητοποίησε ότι οι άνδρες συμπεριφέρονταν βίαια» στις γυναίκες.


Η όλη συζήτηση αποτύπωσε το κλίμα που επικρατεί τώρα στις ΗΠΑ, όπου, μετά τις αποκαλύψεις της υπόθεσης Γουάινστιν στις αρχές Οκτωβρίου, σε καθημερινή βάση καταγράφονται καταγγελίες σεξουαλικής παρενόχλησης ή σεξουαλικής κακοποίησης.

Πολιτισμός
7

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τέχνη και διασκέδαση για τις γιορτές

Πολιτισμός / Τέχνη και διασκέδαση για τις γιορτές

Νέες ταινίες, πάρτι, κλασική μουσική, σημαντικές εικαστικές εκθέσεις και στολισμένα spots στην πόλη για τις εβδομάδες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ, ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ, ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ
Τούρκοι αρχαιολόγοι: Εντοπίσαμε το σημείο που έγινε η μάχη του Γρανικού του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Πολιτισμός / Τούρκοι αρχαιολόγοι: Εντοπίσαμε το σημείο που έγινε η μάχη του Γρανικού του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Για να προσδιορίσει τη διαδρομή που ακολούθησε ο Μέγας Αλέξανδρος για να φτάσει στο πεδίο της μάχης, η ομάδα των επιστημόνων μελέτησε προσεκτικά αρχαίες πηγές
LIFO NEWSROOM
Καζαντζίδης, Ρασούλοφ και Μουφάσα από αύριο στους κινηματογράφους

Πολιτισμός / Καζαντζίδης, Ρασούλοφ και Μουφάσα από αύριο στους κινηματογράφους

Η στρωτή μουσική βιογραφία του Στέλιου Καζαντζίδη, η ηχηρή πολιτική δήλωση του Ρασούλοφ, το origin story του βασιλιά των λιονταριών Μουφάσα και τρεις ακόμα προτάσεις εγκαινιάζουν την εορταστική σεζόν στους κινηματογράφους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

σχόλια

2 σχόλια
Καλα τα id-politics, αλλα ποτε θα μιλησουμε για την αντισημιτικη γενοκτονια στο Ιρακ και τα εκατομμυρια παιδακια που εχουν σκοτωθει απο μετρα 'η πυρα τις τελευταιες δεκαετιες απο τους υποστηρικτες τους ( δηλαδη με την υποστηριξη του δημοκρατικου κομματος - Σουμερ-Κλιντον κλπ ) ; Ποτε θα μιλησουμε για την γενοκτονια στη Συρια, την Λιβυη, την Υεμενη ; Ειναι τα ip-politics ποιο σοβαρη υποθεση απο τα εγκληματα πολεμου ;;;http://www.nybooks.com/articles/2017/11/09/mark-lilla-liberal-speaking/Speaking as a…Jonathan Rauch NOVEMBER 9, 2017 ISSUEThe Once and Future Liberal: After Identity Politicsby Mark LillaHarperCollins, 143 pp., $24.99
Και ποιος είπε οτι είμαστε υποχρεωμένοι να μιλάμε για ένα πράγμα τη φορά. Νομίζω είμαστε ικανοί να απασχολούμε το μυαλό μας με αρκετές υποθέσεις ταυτόχρονα.
Στην lifo η γενικότερα; Δεν μπορώ να πω οτι ξέρω τί παίζει δημοσιογραφικά στις ΗΠΑ αλλά από ότι βλέπω και η WApo και οι NYtimes αναφέρονται συνεχώς στις εξελίξεις (ενδεικτικά https://www.washingtonpost.com/world/middle-east/), ενώ προσφατα (29-11) οι Times έκαναν εκτενείς αναφορές στους βομβαρδισμους απο drone και την αγωνία των επιζώντων που προσπαθούν να βρουν δικαιοσύνη. Είναι το μέγιστο δυνατό της κάλυψης; Όχι φυσικά, αλλά τα αίτια για αυτό είναι πολύ βαθύτερα από την πρόσφατη ενασχόληση με τα identity politics, εκτος και αν υποννοείται οτι δεν καλύπτεται τίποτα άλλο.
Ειχα γραψει προσφατα σε καποια αλλη αναρτηση μου οτι τα id-politics καθιερωθηκαν στο αμερικανικο μαι'ι'νστριμ στα 90ς ( απο το 89 μεχρι την 11-09-01 ). Εκεινη την περιοδο, περιοδο καπιταλιστικου τρα'ι'ομφαλισμου, η πολιτικη πηρε μια προσωπικη στροφη. Υποβοηθουμενη και απο την κριση του AIDS , τα επεισοδια στην υποθεση ξυλοδαρμου του Ροντνε’ι’ Κινγκ στο ΛΑ, ασχοληθηκε με τα υπαρξιακα του καθενος : σεξουαλικο orientation, μειονοτητες, γυναικες, αφροαμερικανοι κοκ.Ηταν μια λογικη και αναμενωμενη στροφη, μια στροφη προς το εγω, ανεξαρτητως πολιτικων επιρροων, που βογγουσε να βγει στην επιφανεια λογω των γεγονοτων.Η κατασταση αλλαζει το 2001 με τα περιστατικα βιας στη ΝΥ τα οποια επισημοποιησαν μια νεα διπολικοτητα, μια διπολικοτητα μεταξυ Δυσης και Ισλαμικου φονταμενταλισμου.Τα id-politics επανηλθαν στο προσκηνιο με την εκλογη Ντοναλντ Τραμπ. ( Η ειδησεογραφικη χιονοστιβαδα για σεξουαλικες παρενοχλησεις ξεκινησε με τα σχεδον ταυτοχρονα αρθρα του New Yorker και New York Times για τον Γουα’ι’νστιν οι δε αφροαμερικανοι με το κινημα “οι ζωες των μαυρων μετρανε” = Black lives matter). Ομως το ενα δε συζητηθηκε πολυ εαν εξαιρεσει κανεις τα λιγοστα αρθρα για το μεγαλο προβλημα που εχει η κοιλαδα της συλικονης, το αλλο ειχε περιφερειακο ρολο στην πολιτικη αφηγηση των δημοκρατικων πολιτικων. Σε γενικες γραμμες δεν ηταν προεκλογικα ζητηματα ηταν μηντιακες αποφασεις και εγιναν απο περιοδικα και εφημεριδες που αντιπαθουν εντονα τον Τραμπ, ειδικα μετα την εκλογικη του νικη. Ειναι ενα μηντιακο γεγονος. Τωρα πιο συγκεκριμενα στο ζητημα των σεξουαλικων παρενοχλησεων, παρατηρουμε οτι αφετηρια για τη διωξη βιαστων και αλλων εκβιαστων, ειναι ενα απιστευτα προξι-προνομιουχο δημογραφικο στη βιομηχανια ψυχαγωγιας ( Χολιγουντ-πρω’ι’ναδικα κλπ ) μια νομενκλατουρα αν θελετε, που δε θα μπορουσε σε καμια περιπτωση να εκφραζει ‘η να μιλα ως εκπροσωπος της μεσης αμερικανιδας. Αυτες οι ηθοποιοι που εχουν παρενοχληθει σεξουαλικα στο Χολιγουντ, ουτε μπορουν να εκφρασουν ολες τις γυναικες, ουτε εχουν κατι σοβαρο να πουν πχ για τα φεμινιστικα ιδεωδη αφου δεν ειναι διανοουμενες - το λεω αυτο γιατι αυτες μιλανε αυτες ακουμε οχι για να τις βαλω κατω ‘η να αμφισβητησω αυτο που εχουν υποστει ). Η νομενκλατουρα αυτη εκφραζει και επιτιθεται σε μια κοινωνικοπολιτικη ελιτ με - κακα τα ψεμματα - επικεντρο τον φαλλοκρατικο χαρακτηρα του κορπορατισμου. Το οτι γενικευεται μεσω των ιδιων μηντια για ΟΛΕΣ τις γυναικες και ΟΛΟΥΣ τους αντρες ( δηλαδη τις σχεσεις των δυο φυλλων σε ολα τα κοινωνικα στρωματα ) ειναι το λιγοτερο γελοιο, αφου οι περισσοτερες γυναικες παλευουν για ισοτητα στις ευκαιριες και για επιβιωση σε χωρους που υπαρχει περισσοτερη εποπτευση απ οτι στο Χολιγουντ, οι αναγκες τους τουλαχιστον στη Δυση δεν στοχευουν στο να κτυπησουν καποιο κορπορατικο ταβανι. Υπαρχουν πολλοι αντρες που πιστευουν στην ισοτητα ευκαιριων και αξιοπρεπους συμπεριφορας μεταξυ των δυο φυλων, αφηστε που πολλες γυναικες ειναι εναντιον του φεμινισμου ως ιδεολογια ( Χοφ Σομερς 1994, Φιλις Σλαφλι 2003, Καρολιν Γκραγκλια 1998 κα ), για να μη μιλησουμε και για τη βια γυναικων εναντιων αντρων ( οχι αμελητεο ποσοστο στη Δυση ). Με αλλα λογια μια μανιχε’ι’στικη προσεγγιση στο ζητημα μονο κακο θα κανει στις γυναικες οπως εκανε ο φεμινισμος στην εγκληματια πολεμου Χιλαρι Κλιντον στις προσφατες εκλογες. Ο φεμινισμος χρειαζεται τους αντρες, πολυ περισσοτερο απ οτι ο καπιταλισμος τον πρωτο.Αυτα που συμβαινουν μηντιακα στη νομενκλατουρα της αμερικανικης ψυχαγωγιας ( καλη ωρα οπως η Μεριλ Στριπ που καλουσε “Θεο” τον Γουα’ι’νστιν πριν καποια χρονακια λες και δεν ηξερε κι οταν “εμαθε” αρχιζε να το παιζει δραστηριοποιημενη ! ) δε μπορουν να αλλαξουν τιποτα ριζικο στις σχεσεις μεταξυ αντρων και γυναικων. Αυτο που παρατηρουμε ειναι ενα μιγμα μεταξυ μιας αντιδραστικης στην εκλογη Τραμπ μοδας ( ‘η τασης, trent δηλαδη ) και μιας νοοτροπιας παρομοιας του απλο’ι’κου πασοκου του 85, που τωρα βγαινει και τονιζει οτι ο Τσοχατζοπουλος τον προδωσε !Αυτο ταυτοχρονα δειχνει και την τεραστια υποκρισια, τον οπορτουνισμο, τη ρηχοτητα αλλα και την απογνωση αυτων των δημοσιογραφων και των μηντια που εκπροσωπουν ( και προσπαθουν να αναβιωσουν). Ειναι σημαντικο να τονισουμε οτι τα τωρινα σκανδαλα τα μαθαμε καπως περιεργως απο τα εντυπα μηντια των δημοκρατικων, οχι απο τα ηλεκτρονικα οπως ηταν η περιπτωση Κλιντον πριν 20 χρονια, ουτε απο τα κοινωνικα μεσα και το ραδιοφωνο που κυριαρχουν κυριως ρεπουμπλικανοι. Εκπληξη λοιπον προκαλει, οτι τα περισσοτερα απ αυτα τα καθαρματα που βιαζαν, εκβιαζαν, και ξεφτυλιζαν γυναικες ηταν δημοκρατικοι, πιστοι οπαδοι της Χιλαρι και των γυναικειων δικαιωματων….Ομως ειναι τα id-politics ποιο σημαντικο ζητημα απο τα εγκληματα πολεμου ;Ειναι δυνατον να ασχολουμαστε ( εμεις και ο υπολοιπος δυτικος κοσμος ) με τους βιασμους καποιων δημοκρατικων υπερμαχων των γυναικειων δικαιωματων και οχι με τον ρολο του δημοκρατικου κομματος στις γενοκτονιες του Ιρακ ( το “Βιετναμ” του 21ου αιωνα ), την Λιβυη, την Συρια, διχως τον οποιο δε θα πεθαινανε εκατομμυρια παιδακια στις χωρες αυτες ; ( πανω απο μισο εκατομμυριο παιδακια νεκρα ΜΟΝΟ στο Ιρακ απο το 1991 μεχρι το 1996, συμφωνα με το μαι’ι’νστριμ αμερικανικο CBS - οποτε υπολογιστε με 2018 που θα καλοσωρισουμε σε λιγες μερες ). Ειναι δυνατον να συγκρινουμε τους βιασμους ενος δημοκρατικου μεγιστανα του Χολιγουντ με αυτα του δημοκρατικου αντισημιτη Σουμερ ‘η της Χιλαρι ;;;Ποσοι απ αυτους που γνωριζουν την Μεριλ Στριπ γνωριζουν τι σημαινει Τζινσα ;Ποσοι απ αυτους που γνωριζουν την Παλτροου γνωριζουν ποιος ειναι ο Λεντιν ;Ποσοι απ αυτους που γνωριζουν τον Ταραντινο γνωριζουν τι σημαινει Clean Break ;Τα ελληνικα μηντια δεν εχουν μπατζετς να διατηρουν απεσταλμενους σε ξενες χωρες. Οτι μαθαινουμε στην Ελλαδα ειναι απο μεταφρασεις ξενων μηντια. Τιθεται επομενως θεμα επιλογης θεματων και συχνοτητας απο το εξωτερικο. Τωρα που το ιντερνετ δινει την δυνατοτητα στον καθενα να γινει εντιτορ της δικης του ενημερωσης, ειναι σημαντικο η ατομικοτητα να παραχωρησει τη θεση της στη λογικη.