Από τα Διαπόντια νησιά, πάνω από την Κέρκυρα, μέχρι το Καστελόριζο και από τη Γαύδο, μέχρι τη Θάσο και τη Σαμοθράκη. Ο Γιώργος Πολύζος έχει επισκεφθεί σχεδόν όλα τα ελληνικά νησιά.
Μικρά, μεγάλα, δημοφιλή και λιγότερο γνωστά, ο συνταξιούχος από τη Θεσσαλονίκη ταξιδεύει σε όλη του τη ζωή σε ελληνικά νησιά. Και του μένουν άλλα δύο για να ολοκληρώσει την «αποστολή» του.
Το σαλόνι του είναι γεμάτο από φωτογραφίες, καρτ ποστάλ και σουβενίρ που του θυμίζουν κάθε ταξίδι του. «Απομένει η Τέλενδος, που βρίσκεται δίπλα στην Κάλυμνο και η Ψέριμος πάνω από την Κω για να ολοκληρώσω αυτόν τον κύκλο και να πετύχω το στόχο που έθεσα πολλά χρόνια πριν: Να επισκεφθώ όλα τα κατοικημένα νησιά της Ελλάδας, που είναι περίπου εκατό», δήλωσε ο κ. Πολύζος στο ΑΠΕ.
Σε κάθε ταξίδι, στόχος είναι να γνωρίσει τις κρυφές γωνιές του εκάστοτε νησιού. Επισκέπτεται μουσεία, εκκλησίες και μονές, γεύεται την τοπική κουζίνα και γνωρίζει τους ντόπιους.
«Όταν πάω κάπου, δεν κάνω απλώς ένα μπάνιο σε μια όμορφη παραλία. Αυτό που μ' αρέσει κι αυτό που με συγκινεί, είναι να έρθω σε επαφή με τους ντόπιους. Επιπλέον, σε κάθε μου ταξίδι επιδιώκω να εξερευνώ τον προορισμό μου και ευτυχώς που, τόσο σε μένα όσο και στη σύζυγό μου, αρέσει πολύ το περπάτημα», εξήγησε.
Ξεκίνησε από τη Θάσο
Η πρώτη του επίσκεψη σε νησί έγινε σε μικρή ηλικία, όταν πήγε με τους γονείς του στη Θάσο. Το επόμενο οικογενειακό ταξίδι ήταν στο νησάκι της Παμβώτιδας στα Ιωάννινα.
«Μεγαλώνοντας, ως μαθητής και φοιτητής, οι πρώτες επιθυμίες ήταν να πάω με την παρέα μου σ' εκείνα που προσέλκυαν κόσμο, όπως στη Ρόδο, τη Μύκονο, τη Σκιάθο, τη μαγευτική Σαντορίνη. Στην πορεία όμως χόρτασα από αυτά και άρχισαν να προγραμματίζω ταξίδια, πέρα από τους προορισμούς που επιλέγει όλος ο κόσμος και σε μικρότερα νησιά», δήλωσε.
Όσο εργαζόταν, του έλειπε ο χρόνος που χρειαζόταν για τα ταξίδια. Σε όλες τις ιδιωτικές εταιρείες που εργάστηκε είχε διευθυντικές θέσεις, καθώς είναι απόφοιτος του οικονομικού τμήματος της Νομικής Σχολής στη Θεσσαλονίκη και έκανε δύο μεταπτυχιακά στον Καναδά στα οικονομικά και στη διοίκηση επιχειρήσεων. «Το 2012 που βγήκα στη σύνταξη, αποφάσισα να βάλω σε προτεραιότητα τα χόμπι μου κι έτσι άρχισα να ταξιδεύω περισσότερο», είπε ο κ. Πολύζος.
Ο 70χρονος πατέρας δύο παιδιών, που έχει και δύο εγγόνια, έχει κάνει τα περισσότερα ταξίδια με τη σύζυγό του, Άσπα. Όταν εκείνη δεν ακολουθεί, ταξιδεύει μόνος. Πριν από λίγες ημέρες επέστρεψαν από το πιο πρόσφατο ταξίδι τους, που διήρκεσε τρεις εβδομάδες.
«Επρόκειτο για μια περιήγηση σε εννέα νησιά. Εκτός από τη Σάμο, πήγαμε στην Ικαρία και την Πάτμο, αλλά και σε κάποια μικρότερα, όπως στους Φούρνους, τη Θύμαινα, τους Λειψούς, το Μαράθι, τους Αρκιούς και στο όμορφο Αγαθονήσι, που βρίσκεται πολύ κοντά στα θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία», εξήγησε ο κ. Πολύζος.
Τα όμορφα απρόοπτα στα μικρά νησιά
Κάθε ταξίδι του αποτέλεσε μια αξέχαστη εμπειρία. Όμως θυμάται ιδιαίτερα τη συγκινητική φιλοξενία στα πιο μικρά νησιά.
«Χωρίς να θέλω να αδικήσω την αγαπημένη μου Κρήτη, όπου συνάντησα αγνούς και ωραίους ανθρώπους, πιστεύω ότι στα μικρά νησιά βρίσκεις ανθρώπους πιο αυθεντικούς, που δεν τους έχει αλλάξει το τουριστικό κύμα και το κυνήγι του χρήματος. Ανθρώπους, που η μεγαλύτερη χαρά τους είναι απλώς να τους επισκεφθείς», δήλωσε.
Όπως στο ταξίδι του στην Κέρκυρα, απ’ όπου επισκέφτηκε την Ερείκουσα, τους Ωθωνούς, αλλά δεν βόλευε το καράβι για το Μαθράκι, το τρίτο από τα Διαπόντια νησιά. Ρωτώντας τυχαία κάποιον στο λιμάνι του Αγίου Στεφάνου στη βόρεια Κέρκυρα, του πρότεινε να τον πάει ο ίδιος με το ταχύπλοό του και να τον γυρίσει στο τέλος τη μέρας. «Υπέθεσα ότι κάνει τη διαδρομή επ' αμοιβή. Όταν ρώτησα τι χρωστάω μου είπε ότι τον προσβάλλω, γιατί του αρκεί που έρχομαι από τη Θεσσαλονίκη και θέλω να δω τον τόπο του», διηγήθηκε.
Στη συνέχεια έμαθε ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν ο ιδιοκτήτης της μοναδικής ταβέρνας που υπήρχε τότε στο νησί, στην οποία γευμάτισε με τη σύζυγό του, αφού απόλαυσαν το μπάνιο τους. Όταν ολοκλήρωσαν το γεύμα τους- κι ενώ σε λίγες ώρες θα επέστρεφαν- αναρωτιούνταν πώς θα έκαναν τη βόλτα τους για να ανακαλύψουν το νησί.
Εκείνη τη στιγμή «προσγειώθηκαν» στο τραπέζι τα κλειδιά ενός μικρού μπλε αυτοκινήτου, του μοναδικού που ήταν έξω από την ταβέρνα και με χαμόγελο ο ιδιοκτήτης τους παρότρυνε να το πάρουν και να πάνε όπου θέλουν.
Κάτι ανάλογο του συνέβη όταν ήθελε να επισκεφθεί τον Καστό, ένα νησάκι κάτω από τη Λευκάδα, το οποίο έχει ακτοπλοϊκή σύνδεση ορισμένες μέρες της εβδομάδας με το λιμανάκι του Μύτικα Αιτωλοακαρνανίας.
«Ενώ κάναμε κράτηση για τρία βράδια σε ένα ενοικιαζόμενο δωμάτιο, χάσαμε το καραβάκι και τηλεφώνησα στην ιδιοκτήτρια να την ενημερώσω. Μου είπε να μη στεναχωριόμαστε και ότι θα στείλει το σύζυγό της να μας παραλάβει. Εκτός του ότι δεν μας πήρε χρήματα για τη μεταφορά με το καΐκι του, η σύζυγός του μας υποδέχτηκε με γλυκά, με πίτες, με αγκαλιές και με φιλιά…», περιέγραψε ο κ. Πολύζος.
Μιλώντας για τον Καστό, με μελαγχολία θυμήθηκε ότι όταν πήγε εκεί έμαθε ότι τότε οι μόνιμοι κάτοικοι τον χειμώνα ήταν μόλις 17, όλοι τους ηλικιωμένοι. Κάθε μέρα μαζεύονταν στο καφενείο και μετριούνταν. «Αν συνειδητοποιούσαν ότι κάποιος λείπει, θα πήγαιναν στο σπίτι του να δουν αν έπαθε ή αν χρειάζεται κάτι», εξήγησε.
Φιλοξενία σε κελί μονής
Στα Τριζόνια, το νησάκι που βρίσκεται μέσα στον Πατραϊκό - Κορινθιακό κόλπο, πήγε με πλοιαράκι που θα επέστρεφε το βράδυ, αλλά εκδόθηκε απαγορευτικό. «Ο καπετάνιος, που είχε σπίτι στο νησί και με κάλεσε να μείνω, αρνήθηκε να τον πληρώσω και είπε ότι είναι χαρά του που θα περάσουμε τη μέρα μαζί, θα πιούμε τσίπουρο και θα φάμε χταποδάκι», διηγήθηκε ο 70χρονος.
Από το τελευταίο τους ταξίδι έχουν να θυμούνται την άφιξή τους στους Αρκιούς. Εκεί, ρώτησαν στο ταβερνάκι που θα έτρωγαν αργότερα εάν υπάρχει κάποια τοπική γεύση που δεν πρέπει να χάσουν, όπως για παράδειγμα μια ιδιαίτερη πίτα. «Ενώ δεν ήταν στο μενού, μέχρι να γυρίσουμε από τη θάλασσα η μαγείρισσα την είχε φτιάξει και φεύγοντας μας έδωσε κι άλλα τοπικά εδέσματα», δήλωσε.
Στο Παλιό Τρίκερι, μικρό νησάκι στον Παγασητικό, ένας Αγιορείτης μοναχός που συνάντησαν, ο οποίος αναστήλωσε την επί πολλά χρόνια εγκαταλελειμμένη μονή του νησιού, όταν έμαθε ότι θα ήθελαν να μείνουν ένα ακόμη βράδυ αλλά δεν υπήρχε διαθεσιμότητα στο κατάλυμα που ήδη διέμεναν, τους πρότεινε να τους φιλοξενήσει σε ένα από τα κελιά.
«Ήταν παράξενο να μένει ένα ζευγάρι στο ίδιο μοναστηριακό κελί, το οποίο ήταν πανέμορφο, πολύ περιποιημένο και πεντακάθαρο, από κυρίες που πήγαιναν εκεί θεωρώντας ότι με αυτόν τον τρόπο προσφέρουν στην Παναγία στην οποία είναι αφιερωμένη η μονή. Είχε δύο μονά χτιστά κρεβάτια, τα οποία χώριζε ένα τζάκι και ήταν στολισμένο με όμορφα χειροποίητα κεντήματα. Για τη συγκεκριμένη διανυκτέρευση δεν μας χρέωσαν κάτι, αφού οι επισκέπτες αν θέλουν, δίνουν ό,τι θέλουν», εξήγησε.
Ήδη ο κ. Πολύζος έχει θέσει τους επόμενους στόχους του, μόλις ολοκληρώσει την «αποστολή» του στα ελληνικά νησιά. Θέλει να να επισκεφθεί όλες τις τεχνητές λίμνες της Ελλάδας, αλλά και να ολοκληρώσει τις επισκέψεις του σε κράτη της Ευρώπης που έχουν κάτω από ένα εκατομμύριο κατοίκους.
