Το κίνημα metoo στην Ελλάδα ξεκίνησε πέρυσι τον Ιανουάριο και έκτοτε οι καταγγελίες δεν έχουν σταματήσει, με τελευταίο «σταθμό», έναν παλιό ντράμερ των Πυξ Λαξ.
Τον γνωστό μουσικό βαραίνει ήδη μία πρωτόδικη καταδίκη για ασέλγεια σε βάρος μιας ανήλικης μαθήτριας το 2011. Πέντε γυναίκες προχώρησαν σε κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς σε βάρος του για σεξουαλική κακοποίηση και η LiFO αποκαλύπτει σήμερα την έκτη καταγγελία για παρενόχληση.
Η νέα γυναίκα μίλησε στη LiFO για την κακοποίηση της από τον μουσικό, όταν εκείνη ήταν 12 ετών και στη συνέχεια επικοινώνησε, δίνοντας τα στοιχεία της και τις λεπτομέρειες της δικής της υπόθεσης στον δικηγόρο που έχει βαθιά γνώση της συγκεκριμένης υπόθεσης.
Τα δήθεν παιχνίδια στη θάλασσα
«Είχαμε πάει σε ένα οργανωμένο κάμπινγκ στην Αμαλιάδα, με τη μητέρα μου και τον αδελφό μου όταν ήμουν 12 ετών. Ήταν γενικά πολλά κοριτσάκια στην ηλικία μου» περιγράφει στη LiFO.
«Το πρώτο περιστατικό: παίζαμε όλα τα παιδάκια μέσα στη θάλασσα κι εκείνος έπαιζε μαζί μας, μας έκανε «πυραμίδα» μας ανέβαζε πάνω στους ώμους του. Όταν μας έπαιρνε για να μας σηκώσει πάνω του, για να μας κρατήσει, έβαζε το χέρι του μέσα από το μαγιό, από τη μέσα μεριά και έπιανε το αιδοίο μου. Την πρώτη φορά που έγινε, εγώ σκέφτηκα ότι έγινε κατά λάθος. Δεν είχα τότε στο μυαλό μου καθόλου αυτά τα πράγματα. Ήμουν άβγαλτη, πολύ παιδάκι, εμένα η περίοδος μου ήρθε στα 15 οπότε ήμουν από τα παιδιά που είχαν πιο αργή ανάπτυξη. Έμοιαζα και «πιο παιδάκι». Έμοιαζα πιο μικρή να το πω έτσι.
Αλλά μετά είδα ότι τα άλλα παιδάκια άρχισαν να απομακρύνονται. Συνέχιζα εγώ γιατί διασκέδαζα, μας έκανε παιχνίδια. Είχε και τις κόρες του, έπαιρνε αφορμή από αυτό να παίξουμε με τις κόρες του. Τα θυμάμαι καλά. Ξανανεβαίνω δεύτερη φορά για το παιχνίδι, ξαναγίνεται το ίδιο. Λέω «δεν μπορεί». Γίνεται και τρίτη φορά. Μετά η μάνα μου με φώναξε γιατί έβλεπε πως αυτός ο άνθρωπος ήταν πολλή ώρα μέσα, μόνος του, με αυτά τα παιδιά.
Το δεύτερο περιστατικό
Δεν θυμάμαι πόσες ημέρες πέρασαν - μία ή δύο - και συνέβη ξανά σε άλλο παιχνίδι. Εγώ έκανα πολύ παρέα με τα κοριτσάκια του, διότι αυτά ήταν ήσυχα παιδιά κι εγώ ήμουν πιο συνεσταλμένη. Δεν ήμουν από τα δημοφιλή παιδιά, ήμουν κάπως πιο απομονωμένη οπότε ήμουν κάπως πιο εύκολος στόχος.
Οι κόρες του ήταν κι αυτές ήσυχες. Ήμουν πιο συνεσταλμένη οπότε ήμουν πιο εύκολος στόχος. Οι κόρες του ήταν κι αυτές ήσυχες, κι έκανα πολύ παρέα με τη μεγάλη του την κόρη που ήταν στην ηλικία μου. Μας πήρε την άλλη μέρα, θυμάμαι ότι ήμασταν πάνω σε ένα στρώμα. Είχαμε ξαπλώσει και οι δύο, με τα πόδια λυγισμένα, ανάσκελα. Μας είχε πολλή ώρα ανεβασμένες επάνω κι άρχισε να μας λέει μια ιστορία. Αυτός ήταν μέσα στη θάλασσα και είχε τον έλεγχο του στρώματος πάνω στο οποίο ήμασταν ξαπλωμένες. Το γύριζε, μας νανούριζε, μας έλεγε «φανταστείτε ότι είστε σε ένα εξωτικό νησί και ο άνεμος και ο ήλιος σας αγγίζει» κάτι τέτοια να λέει: «κλείστε και τα μάτια σας. Χαλαρώστε, μη σκέφτεστε τίποτα», κι εκεί που τα έκανε αυτά, κι είχαμε χαλαρώσει, άρχισε να χαϊδεύει τα μπούτια μου και να φέρνει το χέρι του στα γεννητικά μου όργανα.
Εκεί λοιπόν η μητέρα με είδε από μακριά και μου φώναξε «τσακίσου, έλα εδώ». Με πήρε και φύγαμε επί τόπου από το κάμπινγκ. Τα μάζεψε όλα η μητέρα μου και με πήγε στον νονό μου που είχε σπίτι κοντά, στην περιοχή».
― Τον αντιμετώπισε μετά;
Όχι, αυτό είναι, της το κρατάω. Μου 'χει μείνει και είναι ψυχικό τραύμα. Κι αυτό που δεν μπορώ να ξεχάσω με τίποτα είναι το βλέμμα των παιδιών του. Το θυμάμαι τόσο έντονα. Όταν έφευγα είδα τα κοριτσάκια του που κοιτούσαν, και είχε τόσο κενό βλέμμα. Τόσα χρόνια το σκέφτομαι και λέω «τι μπορεί να έχουν περάσει, τι να έχουν δει (...) Ήταν σε μένα μπροστά και στα δύο σκηνικά, και η κόρη του δίπλα. Ό,τι γινότανε ήταν μαζί. Δεν ξέρω αν σε μεταγενέστερο στάδιο, αν δεν το έβλεπε η μητέρα μου, αν θα με απομόνωνε, αλλά αρχικά ήταν το δόλωμα ότι παίζαμε με τις κόρες του. «Ποιος θα βοηθήσει αυτά τα παιδιά; Εμένα με πήρε η μάνα μου. Μου έμεινε, πραγματικά σας μιλάω, δεν μπορώ να με ακουμπάνε, έχω διάφορα από αυτό»
― Θυμάστε αν επεδίωκε συχνά να μένει μόνος του με παιδιά;
Η μητέρα μου μού είχε πει ότι μετά από κάποιες ημέρες που έφυγα ήταν ένα κοριτσάκι 14-15 ετών το οποίο το είχε απομονώσει και το είχε πάρει στο τροχόσπιτο κι ήταν οι δυο τους εκεί. Δεν μάθαμε ποτέ τι έγινε. Κι άλλη μια μαμά, της οποίας το παιδί είχε πάθει το ίδιο με μένα δεν μίλησε. Δεν το κατάλαβε; Δεν ξέρω τι έγινε. Η μητέρα μου φοβόταν να μιλήσει, εγώ ακόμα μέχρι σήμερα της το λέω.
― Από την πρώτη στιγμή προσπάθησε να σας πλησιάσει ο συγκεκριμένος άνθρωπος;
Ναι, αλλά αρχικά ήμασταν μεγάλη παρέα. Μετά εγώ απομονώθηκα επειδή ήμουν πιο ντροπαλή και τα κορίτσια του ήταν και αυτά πιο ήσυχα. Τα άλλα τα παιδιά ήταν πιο ξεπεταγμένα.
― Η μητέρα σας επέστρεψε στο κάμπινγκ μετά;
Ναι και είδε και αυτό το σκηνικό που σας είπα, με το πιο μεγάλο κορίτσι.
― Όταν αποκαλύφθηκε η ταυτότητα του μουσικού στα social media και από κάποια ΜΜΕ - παρότι η αστυνομία ποτέ δεν έδωσε τα στοιχεία του στη δημοσιότητα - τον αναγνωρίσατε αμέσως;
Εννοείται, δεν τον είχα ξεχάσει.
― Η πρώτη σας σκέψη ποια ήταν;
Σοκ. Η δεύτερη αντίδρασή μου ήταν να δω αν υπάρχει στα σχόλια το όνομά του, γιατί είδα ένα άρθρο που δεν έγραφε ποιος είναι. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να μπω και να γράψω ποιος είναι. Μετά είδα ότι το ήξεραν κι άλλοι. Τσιτώθηκα πάρα πολύ, αγχώθηκα, μου ξαναήρθε, ήθελα να πάρω κάποιον δικό μου άνθρωπο, να έχω μια αγκαλιά, κάτι. Πήρα τηλέφωνο τον ψυχολόγο μου, γιατί κατευθείαν σκέφτηκα ότι ήθελα να μιλήσω. Λέω, τόσα χρόνια το κρατούσα στη μητέρα μου παράπονο και μάλιστα το συζητούσαμε και πρόσφατα. Κατηγορούσα τη μητέρα μου, «γιατί δεν είπες τίποτα;». Μου έλεγε «θα με έβγαζαν τρελή τότε». Όμως τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα. Τώρα είναι η στιγμή να το πω και εγώ και να το βγάλω από πάνω μου, γιατί τόσα χρόνα μου είχε καρφωθεί μέσα μου.
Γιατί όσο βλέπουν οι άνθρωποι ότι μιλάς και ακούγεσαι, παίρνουν το θάρρος κι άλλοι να μιλήσουν και όλα αυτά πλέον δεν καλύπτονται και δεν συνεχίζονται. Γιατί εμένα αυτό με ενδιαφέρει. Δεν θέλω να δω αυτό το βλέμμα ξανά. Εγώ εντάξει, οκ, θα επιβιώσω. Είμαι καλά, αλλά γιατί να το περάσει κάποιος άλλος αυτό, ενώ μπορώ να κάνω κάτι για να το σταματήσω; Και εντάξει, δεν μου είναι εύκολο, γιατί όσο μιλάς για αυτό το επαναφέρεις μέσα σου, αλλά καλύτερα να το επαναφέρω για λίγο τώρα παρά να το κουβαλάω για πάντα ότι δεν έκανα κάτι ενώ μπορούσα.»
― Το τραύμα πότε το βιώσατε; Πότε συνδέσατε τις τελείες και είπατε «τότε κακοποιήθηκα επί της ουσίας»;
Αργότερα, όταν έκανα ψυχανάλυση. Γιατί τα θυμήθηκα όλα μαζί και αυτό ήταν το πρώτο, το πιο μεγάλο. Κάποιες φορές μου έρχεται η αίσθηση της κακοποίησης, ότι μου κάνουν κάτι που δεν θέλω. Αυτές τις ημέρες είμαι γενικά ταραγμένη. Ελπίζω με το που θα κάνω κάτι θα μου φύγει αυτή η ταραχή, και κάποτε να αισθάνομαι καλά με τον εαυτό μου που το έκανα αυτό σήμερα».
Νομικοί κύκλοι εξηγούν πως μαρτυρίες όπως αυτή αποκαλύπτουν τον τρόπο τέλεσης και τη μεθοδολογία του δράστη και ως εκ τούτου, ακόμα και σε περίπτωση παραγραφής, μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην εκδίκαση μιας υπόθεσης.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της LiFO, άλλες δύο γυναίκες προτίθενται να καταθέσουν. Αν τα άτομα αυτά μιλήσουν, οι καταγγελίες θα ανέλθουν στις οχτώ, από ισάριθμες γυναίκες που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους.
