Ότι «κανείς δεν ανήκει στην κόλαση των στρατοπέδων» τονίζουν πρόσφυγες και μετανάστες που έμεναν στην κατάληψη «Clandestina» στο κτίριο επί της Μπουμπουλίνας 42 που εκκένωσε η αστυνομία, και στεγάζονται πλέον στο Πολυτεχνείο.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσαν τονίζουν ότι αρνήθηκαν να κατευθυνθούν στην Αμυγδαλέζα ή άλλες απομακρυσμένες περιοχές μακριά από την Αθήνα και ότι τελικά τους «άφησαν στη μέση του πουθενά» και τους είπαν να περπατήσουν «μέσα στη βροχή».
Ακόμα, μέσω της ίδιας ανακοίνωσης, απευθύνουν έκκληση για φαγητό, ρούχα και κουβέρτες αλλά και ευρύτερα για στήριξη από τον κόσμο, «γιατί δε ξέρουμε τι πρόκειται να συμβεί - ειδικά αν οι μπάτσοι έρθουν να μας πιάσουν, δε ξέρουμε τι θα μας κάνουν».
Οι Αρχές έχουν πληροφορηθεί το γεγονός και φέρεται να εξετάζουν τη στάση τους. Τέλος, υπενθυμίζεται πως μετά τη βίαιη εισβολή των ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ , η Σύγκλητος του ΕΜΠ έχει δηλώσει ότι θα προασπίσει με όλες της τις δυνάμεις, μαζί με όλη την Πολυτεχνειακή Κοινότητα, το πανεπιστημιακό άσυλο.
Ολόκληρη η ανακοίνωση των προσφύγων και μεταναστών
Η κατάληψη Μπουμπουλίνας εκκενώθηκε την Τρίτη 12/11/19 περίπου στις 6 το πρωί. Μεταφερθήκαμε στην Πέτρου Ράλλη και το βράδυ μας μοίρασαν σε 4 λεωφορεία. Άφησαν επισης μια οικογένεια και μια γυναίκα "ελεύθερες", χωρίς στέγη στην Αθήνα.
Άρνηση να καταλήξουμε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης
Τα 4 λεωφορεία κατευθύνονταν προς το στρατόπεδο της Αμυγδαλέζας. Όταν συνειδητοποιήσαμε που μας πήγαιναν, αρνηθήκαμε να κατέβουμε από τα λεωφορεία, όλοι, όλες και όλα. Αρνηθήκαμε επειδή γνωρίζουμε τις συνθήκες εκεί, κάνεις δε θα ήθελε να μείνει πάνω από 24 ώρες σε αυτό το μέρος. Περάσαμε τη νύχτα χωρίς φαΐ και νερό, στο σκοτάδι.
Άρνηση να επαναπροωθηθούμε σε μακρινές περιοχές
Το πρωί, οι μπάτσοι είπαν ότι βρέθηκε μια λύση και ότι θα μας πήγαιναν σε στρατόπεδα μακριά απ' την Αθήνα. Εμείς που ήμασταν στα 2 λεωφορεία που θα πήγαιναν στη Θεσσαλονίκη αρνηθήκαμε να επαναπροωθηθουμε και τους ρωτήσαμε γιατί να πάμε εκεί. Απάντησαν ότι θα έπρεπε να μας βάλουν σε κάποιου είδους φυλακή έτσι κι αλλιώς καθώς είχαμε διαπράξει ρευματοκλοπή και ότι θα μας μετέφεραν σε απόσταση 5 ωρών απ' την Αθήνα. Πήραμε θέση συλλογικά ενάντια σ' αυτήν την απόφαση. Είπαν ότι θα μας οδηγούσαν πίσω στην Αθήνα αλλά στην πραγματικότητα μας άφησαν στη μέση του πουθενά, 10 χιλιόμετρα από το κοντινότερο μέτρο και μας είπαν να περπατήσουμε μέσα στη βροχή.
Πίσω στην Αθήνα
Εδώ στην Αθήνα έχουμε μια ζωή, κάποια από μας σπουδάζουν, πηγαίνουν σχολείο, ξέρουμε κόσμο. Σε κάθε περίπτωση, η ζωή είναι καλύτερη εδώ απ' ό,τι εκεί, εδώ στην πρωτεύουσα έχουμε περισσότερες δυνατότητες.
Θέλουμε να αγωνιστούμε για τις ζωές μας. Δε θέλουμε λυπηση. Δε θέλουμε να μας συμπεριφέρονται σαν ζώα. Δε θέλουμε να μας ταΐσουν το σκατοφαγητό τους, δε το χρειαζόμαστε. Ο μόνος τρόπος να αποφασίσουμε για τις ζωές μας είναι να είμαστε εδώ στην Αθήνα.
Χρειαζόμαστε επειγόντως βοήθεια
Ζούσαμε σε καταλήψεις επειδή τα λεφτά που μας δίνει το κράτος δεν είναι αρκετά για νοίκι και φαγητό και στα μέρη που προσφέρει το κράτος χειρότερες συνθήκες μας περιμένουν. Παρ όλα αυτά, πριν μας αφήσουν να φύγουμε, οι μπάτσοι μας υποσχέθηκαν ότι αν μας βρουν ξανά σε κατάληψη, θα μας πάνε φυλακή.
Τώρα είμαστε πίσω στην Αθήνα, δεν έχουμε στέγη και έχουμε έρθει στο Πολυτεχνείο γιατί ξέρουμε ότι θα βρούμε κόσμο εδώ που θα μας υποστηρίξει.
Χρειαζόμαστε αυτήν την υποστήριξη τώρα, καθώς δε ξέρουμε τι πρόκειται να συμβεί - ειδικά αν οι μπάτσοι έρθουν να μας πιάσουν, δε ξέρουμε τι θα μας κάνουν.
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΩΝ
ΘΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ
ΖΗΤΑΜΕ ΤΩΡΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΤΟΜΑ, ΚΟΥΒΕΡΤΕΣ, ΖΕΣΤΑ ΡΟΥΧΑ ΚΑΙ ΦΑΓΗΤΟ
σχόλια