Με την Κυριακή των Βαΐων ξεκίνησε η Μεγάλη Εβδομάδα, τι γιορτάζουν όμως οι ορθόδοξοι Χριστιανοί την Μεγάλη Δευτέρα;
Με την «Εβδομάδα των Παθών» να βρίσκεται στην αρχή της, οι ορθόδοξοι Χριστιανοί τιμούν την Μεγάλη Δευτέρα τον «Πάγκαλο» Ιωσήφ και την παραβολή της άκαρπης συκιάς.
Όσον αφορά στον Ιωσήφ, αυτός σύμφωνα με την Βίβλο ήταν ο μικρότερος γιος του Ιακώβ τον οποίο όμως τα αδέρφια του ζήλευαν. Ο Ιωσήφ ως αγαπημένος γιος του πατέρα του προκάλεσε τον φθόνο των αδελφών του, οι οποίοι μετά από προσπάθειες να τον ξεφορτωθούν, τον πούλησαν για 30 αργύρια.
Οι έμποροι που πήραν τον Ιωσήφ τον πούλησαν στον αρχιμάγειρα του τότε βασιλιά της Αιγύπτου Φαραώ Πεφρή. Οι περιπέτειες το Ιωσήφ συνεχίστηκαν με την σύζυγο του Φαραώ να τον ερωτεύεται και να επιχειρεί να συνευρεθεί ερωτικά μαζί του. Ο «πάγκαλος» όπως αναφέρεται στα θρησκευτικά κείμενα, αρνείται να συνευρεθεί μαζί της προκαλώντας την οργή της γυναίκας που τον συκοφάντησε για να τον εκδικηθεί, με αποτέλεσμα ο βασανισμένος ήδη Ιωσήφ να καταλήξει φυλακισμένος.
Μετά από ένα όνειρο όμως που είδε ο Φαραώ της Αιγύπτου, χρειάστηκε κάποιον να ερμηνεύσει αυτά που ονειρεύτηκε και τότε απευθύνθηκε στον Ιωσήφ. Ο μικρός γιος του Ιακώβ τότε προέβλεψε ότι θα έρθουν επτά χρόνια ευφορίας και επτά χρόνια ακαρπίας στην Αίγυπτο. Με τον Φαραώ να είναι ευχαριστημένος από την ερμηνεία του ονείρου, ο Ιωσήφ έλαβε πολιτικά αξιώματα.
Αυτό όμως που κάνει τον Ιωσήφ «πάγκαλο» και άξιο να τον γιορτάζουν οι ορθόδοξοι την Μεγάλη Δευτέρα, είναι ότι όταν πράγματι ήρθαν τα επτά χρόνια δυστυχίας και όταν τα αδέλφια του απευθύνθηκαν σε αυτόν για βοήθεια, εκείνος δεν την αρνήθηκε παρά τον τρόπο που του είχαν φερθεί.
Οι εορτασμοί για την Μεγάλη Δευτέρα δεν σταματούν στον Ιωσήφ. Στην αρχή της «Εβδομάδας των Παθών», οι χριστιανοί θυμούνται και την παραβολή με την «ξηρανθείσα συκή».
Σύμφωνα με τον Μάρκο και τον Ματθαίο που αφηγούνται την ιστορία με την άκαρπη συκιά, ο Ιησούς στον δρόμο της επιστροφής προς την Ιερουσαλήμ πείνασε. Βλέποντας το δέντρο της συκιάς, το πλησίασε και είδε ότι πάνω του δεν είχε κανέναν καρπό αλλά μόνο φύλλα.
Τότε ο Ιησούς καταράσθηκε το δέντρο: «μηκέτι εκ σου εις τον αιώνα μηδείς καρπόν φάγοι» δείχνοντας ότι ακόμα και εκείνος ένιωθε οργή. Η συκιά μετά την κατάρα του Χριστού ξεράθηκε αμέσως, χάνοντας όλα της τα φύλλα. Για τους ερμηνευτές των χριστιανικών κειμένων, η παραβολή της άκαρπης συκιάς συμβολίζει τις συναγωγές της εβραϊκής πίστης που είναι «άκαρπες».
