Στον έρωτα -λένε- δεν χωράει λογική και οι χωρισμοί δεν αντέχουν χιούμορ. Ή μήπως όχι; Εξαρτάται από ποια πλευρά επιλέγει να το δει κανείς. Συνήθως, βέβαια, πρόκειται για την πλευρά με την οποία συντάσσονται τα 3/4 των χρηστών του Facebook και δη ο γυναικείος πληθυσμός (συγνώμη, κυρίες): φλυαρία, πολλά αποσιωπητικά, πολλά υπονοούμενα, πολλά θαυμαστικά, απερίγραπτος μαζοχισμός και πάει λέγοντας. Όταν επιλέγεις να αφηγηθείς κάπως έτσι ένα κακό ραντεβού, ένα αποτυχημένο φλερτ, ένα άδοξο τέλος που συνήθως δόθηκε με ένα μήνυμα, συνήθως γλιστράς και "πέφτεις", οι φίλοι συμπάσχουν και οι εχθροί γελάνε, άγρια πράγματα, δηλαδή. Αν, όμως, όλο αυτό μπορούσε και να εκτονωθεί (γιατί κακά τα ψέματα, στα προσωπικά ζητήματα αυτό είναι το ζητούμενο) κάπως φίνα και να γελάσεις (έστω και πικρά) και να δώσεις μία αίγλη σε ιστορίες που συνήθως φλερτάρουν με τη συναισθηματική παρακμή, πολλές φορές και την ανοησία, δεν θα ήταν καλύτερο;
Κάπως έτσι σκέφθηκαν και οι δύο (δαιμόνιες) κυρίες με τις δολοφονικές ατάκες που βρίσκονται πίσω από το "Να του πάρουμε μια πάστα", τη σελίδα χωρισμών, απιστιών και συναισθηματικού χάους που έχει κερδίσει (με το έξυπνο χιούμορ της) πολύ κόσμο στο Facebook. Και οι δύο, "δοξάζονται" κρυπτόμενες, καθώς, όπως λένε, δουλεύουν στον χώρο της διαφήμισης και δεν είναι για να μείνουν άνεργες ξαφνικά, έστω κι αν απλώς κερνούν πάστες και κάνουν κόσμο (που υποφέρει για κάποιο ερωτικό ζήτημα ή και όχι) να περνάει καλά.
Γιατί "πάστα", όμως; «Η πάστα γεννήθηκε το 2015 (από την caker 1). Ωστόσο λίγο η ντροπή, λίγο η έλλειψη χρόνου δεν μου επέτρεψαν να την μεγαλώσω όπως ήθελα. Φέτος όμως, σε μια περίοδο που άκουγα «τέρατα» από φίλους, γκόμενους και ΣΙΑ, μαζεύτηκαν πολλά διαμαντάκια και είπα να ξαναβάλω μπρος τα μίξερ, παρέα με την φίλη μου (caker 2). Ο τίτλος της σελίδας είναι από την γνωστή-άγνωστη ατάκα: «Αν είναι καλό παιδί, να του πάρουμε μια πάστα». Ατάκα-απάντηση σε σχόλια τύπου «Δεν ξέρω αν τον θέλω/δεν νομίζω ότι ταιριάζουμε αλλά είναι πολύ καλό παιδί». Στη δική μας περίπτωση, κερνάμε πάστες με αφορμή αστεία περιστατικά και σχόλια που ακούστηκαν μεταξύ ζευγαριών. Είναι από αυτά που συζητάς με τους φίλους σου και λες «μόνο σε μένα συμβαίνουν αυτά». Ε, λοιπόν όχι. Η πάστα έρχεται να αποδείξει ότι είμαστε πολλοί. Είμαστε δυνατοί. Είμαστε παντού», εξηγεί η Caker 2.
Βασικοί προμηθευτές των ιστοριών τους, όπως λέει είναι: «1. Εμείς οι ίδιες (*κλαίμε γοερά σε εμβρυακή στάση), 2. Οι φίλοι/φίλες μας (**ελάτε απόψε που πονάμε), 3. Οι fans της σελίδας (***distant hug)», όμως δεν θεωρούν τη σελίδα τους, σελίδα «εκδίκησης» για όλα τα φλερτ / σχέσεις που δεν δούλεψαν. «Είμαστε ένα fun page. Μια σελίδα που κάνουμε χαβαλέ τον πόνο και γλεντάμε τις δύσκολες στιγμές που όλοι έχουμε περάσει. Το χιούμορ είναι το βασικότερο συστατικό της ζωής μας και δεν θα μπορούσε να λείπει από τις πάστες μας. Τώρα για την εκδίκηση, θα σου πούμε απλώς ότι “karma takes too long”». Οι (πολύ ωραίες στο μάτι) πάστες δεν είναι δικές τους, όπως λένε γελώντας θέλουν απλώς να ταιριάζουν στην αισθητική τους "και να είναι μπαμπάτσικες. Δεν μπορούμε τη μιζέρια", όσο για το αν καταλαβαίνουν οι ενδιαφερόμενοι ότι οι πάστες είναι κερασμένες, αυτό έχει ενδιαφέρον. «Αλλάζουμε τα ονόματα για ευνόητους λόγους, αλλά είναι μερικές ατάκες τόσο χαρακτηριστικές που σίγουρα όποιος τις έχει πει, τις αναγνωρίζει».
Υπάρχει, όμως, και πέρα από την πλάκα κάποια ιστορία που δεν δημοσίευσαν ποτέ, ίσως μια αληθινά σοβαρή ζημιά που δεν σήκωνε κανένα αστείο; «Ναι, ήταν μια ιστορία που μοιράστηκε μια κοπέλα μαζί μας και αφορούσε έναν χωρισμό, ακριβώς την περίοδο ενός σοβαρού θέματος υγείας. Μας κόπηκε το γέλιο. Όσο και αν προσπαθήσαμε να δούμε την άλλη πλευρά, δεν τα καταφέραμε. Όλα ήταν θολά. Αυτή την πάστα δε θα την μοιραστούμε ποτέ γιατί δεν υπάρχει τίποτα αστείο. Στην κοπέλα αυτή, στείλαμε μόνο μια αγκαλιά».
Κατά τα λοιπά, οι ιστορίες είναι και μια υπενθύμιση ότι δεν είναι για παίρνεις στα σοβαρά τις αποτυχίες στα ερωτικά. «Όλοι έχουμε πληγωθεί και έχουμε πληγώσει, εκούσια ή ακούσια. Η ουσία είναι ότι η ζωή συνεχίζεται. Το συναίσθημα της αποτυχίας είναι και οφείλει να είναι παροδικό και δε θέλουμε να μας κάνει drama queens, να αλλοιώνει τον τρόπο που φερόμαστε ή να τρώνε τα σπασμένα οι επόμενοι. Και όταν δεν «πετύχει το γλυκό» δεν πειράζει, γιατί πάμε παρακάτω, πιο υποψιασμένοι ίσως, αλλά με τον ίδιο ενθουσιασμό».
Φυσικά και στέλνουν και άντρες τις περιπέτειες τους από τη γη της ερωτικής ασυνεννοησίας, αλλά ένα 80% των μελών του fun page είναι γυναίκες που, «αν έχουμε αργήσει, μας κάνουν και follow-up, για να δουν τι γίνεται με την πορεία του αιτήματός τους», λένε σχεδόν χορωδιακά. Όσο για το πόσο εύκολο είναι να πεις μία (με-γά-λη) δακρύβρεχτη ιστορία μέσα σε λίγες μόνο λέξεις; «Συνήθως, χρειαζόμαστε 10-20 λεπτά, για να φτιάξουμε το παντεσπάνι, να ζεσταθεί ο φούρνος, να λιώσει η σοκολάτα και να διακοσμήσουμε με όσο κερασάκια χρειάζεται αυτό που πραγματικά θεωρούμε πως είναι "αξιόπαστο". όπως λέμε», εξηγούν, αλλά προσθέτουν ότι το φροντίζουν το ζήτημα, ζητούν διευκρινίσεις από τις πηγές των ιστοριών για να αφηγηθούν έξυπνα, γρήγορα και ζουμερά μια αποτυχία.
Όσο για την ασυναρτησία, τη... διαφορά φάσης στις σχέσεις και τη γενικότερη ασυνεννοησία, το 'χουν βγάλει το συμπέρασμα (ας το 'χουμε υπ' όψιν καλού κακού): «Η πάστα δεν γνωρίζει φύλο. Δεν έχει χρώμα, ηλικία, θρησκεία.. Η πάστα είναι πάστα και βρίσκεται ανάμεσά μας. Αρκεί πάντα να θυμόμαστε πως, την ίδια στιγμή που κερνάμε μια πάστα με όλο μας το «άχτι», σίγουρα αξίζουμε και μία και ας μην το έχουμε σκεφτεί ή παραδεχτεί ποτέ».
σχόλια