Η δημιουργός πίσω από τα ιστορικά ακριβή και προσεγμένα ρούχα των ηρώων του Masters of Sex είναι η Ane Crabtree. H Crabtree έχει δουλέψει επίσης στο Justified, Luck και στο PanAm.
Για τον William Masters:
Ο Michael Sheen είναι ένας ηθοποιός που προετοιμάζεται πολύ, και που είναι πολύ συνδεδεμένος με την πραγματικότητα. Έκανε πολύ μεγάλη έρευνα πριν ακόμη εμφανιστώ εγώ. Έτσι το παπιγιόν έγινε κάτι μόνιμο. Η μητέρα του Masters έφτιαχνε μόνη της όλα τα παπιγιόν του γιου της μέχρι τη δεκαετία του '80. Υπάρχουν άπειρα vintage παπιγιόν για να διαλέξει κανείς, αλλά όλα είναι ήδη δεμένα. Τα έδειξα στον Michael και είπε «ξέρεις κάτι; θα ήθελα να τα φτιάξεις εσύ μόνη σου.» Αυτό με βοήθησε να τα φτιάξω έτσι ώστε να ταιριάζουν στο σώμα του. Όλα γύρω από τον Masters είναι κατασκευασμένα με ακρίβεια.»
Για την Βιρτζίνια Τζόνσον:
«Η Βιρτζίνια Τζόνσον είναι ένα διαφορετικό είδος γυναίκας από την κλασική σύζυγο του 1957 στο Μιζούρι. Ήταν τραγουδίστρια σε νυχτερινά κέντρα. Ήταν κάποια που ήθελε να μορφωθεί, και ήταν μοντέρνα και ελεύθερο πνεύμα. Οπότε από πολλές απόψεις είναι διαφορετικά ντυμένη από τη Libby Masters, γιατί η αντιμετώπιση της ζωής γι' αυτήν είναι διαφορετική. Φαντάστηκα ότι μια γυναίκα που υπήρξε τραγουδίστρια θα ήθελε να ντύνεται όπως οι γυναίκες στη Νέα Υόρκη και στο Σικάγο. Αυτό έκανα με τη Βιρτζίνια, αλλά έπρεπε να είναι και ρεαλιστικό, γιατί δεν είχε πολλά λεφτά.»
Για τα εσώρουχα:
«Όλοι φοράνε αυτά τα σκληρά εσώρουχα για να φαίνονται τα ρούχα σωστά. Κάθε άντρας και κάθε γυναίκα, για όλους φτιάχνουμε εσώρουχα. Είναι οπτικό θέμα για την κάμερα, για το κοινό, και για μένα – θέλω όλα να φαίνονται σωστά. Ορισμένα σουτιέν και κορσέδες έπρεπε να φορεθούν από πριν γιατί οι άνθρωποι περπατάνε διαφορετικά όταν τα φοράνε. Οι κορσέδες είναι αρκετά χοντροί και δεν έχουν μεγάλη ελαστικότητα, σε αντίθεση με τα σημερινά ελαστικά εσώρουχα.»
Για τον αυτόματο παραλληλισμό με το Mad Men
«Ακούγεται απαίσιο αλλά είναι η αλήθεια: δεν βλέπω τηλεόραση και ό,τι βλέπω έχει παιχτεί πριν από πέντε χρόνια. Απαράδεκτο. Ξέρω την Janie Bryant και πραγματικά σέβομαι τη δουλειά της και προφανώς την κάνει πολύ καλά. Δεν βλέπω Mad Men. Έχω δει ορισμένες φωτογραφίες. Νομίζω ότι κάποιος δημοσιογράφος έβαλε δίπλα δίπλα δύο εικόνες από τις δουλειές μας και έγραψε «δείτε τις ομοιότητες!» Αλλά πώς αλλιώς, και οι δύο είχαμε για έμπνευση την Γκρέις Κέλι, που εκείνη την εποχή ήταν ένας γίγαντας. Νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης είναι να μην του δίνεις σημασία, γιατί έτσι η δημιουργικότητά σου και οι ιδέες σου παραμένουν αγνές. Απορροφάς τις πληροφορίες για την κοινωνία του '50 στο St Louis και όχι από τη λευκή μέση τάξη. Είναι και από τους μετανάστες εκείνης της εποχής. Είναι ένας τελείως διαφορετικός κόσμος.» -Λένα Φουτσιτζή
σχόλια