Για το ατύχημα που είχε, στα 18 του χρόνια, αλλά και το πώς τελικά ασχολήθηκε, αρχικά, με το μπάσκετ σε αμαξίδιο παρότι ήταν «άσχετος» όπως λέει με το άθλημα, μίλησε ο παραολυμπιονίκης Πάνος Τριανταφύλλου.
Ο αθλητισμός ήταν στη ζωή του και πριν από το ατύχημα, αλλά σε τελείως ερασιτεχνικό επίπεδο, δήλωσε ο Πάνος Τριανταφύλλου, μιλώντας στην εκπομπή After Dark του Open.
Έπαιζε μπάσκετ και βόλεϊ στο σχολείο, ενώ είχε ασχοληθεί και με τον στίβο, αλλά «τελείως για την πλάκα μου». «Μετά μπήκε στη ζωή μου πιο επαγγελματικά, όσο θεωρείται επαγγελματικά αυτό. Γιατί στη χώρα μας δεν θεωρείται επαγγελματικό ούτε το μπάσκετ που κάνω, ούτε και η ξιφασκία. Θεωρούνται ερασιτεχνικά και τα δύο», σημείωσε.
Στη συνέχεια, μίλησε για το ατύχημα που είχε. «Ήμουν 18 χρονών και πέσαμε σε μια χαράδρα, πάνω στην Πεντέλη, αλλά όλα κομπλέ. Θυμάμαι μέχρι και τη στιγμή που πέφταμε στον γκρεμό. Πέσαμε σε slow motion με το αυτοκίνητο. Ήμασταν στην άκρη του γκρεμού και έπεφτε σιγά σιγά το αυτοκίνητο. Οπότε, εικόνες μέχρι και τότε είχα», δήλωσε αρχικά.
«Μετά, επειδή έφερε πολλές τούμπες το αυτοκίνητο, είχα χάσει τις αισθήσεις μου εκεί πέρα πάνω. Τα άλλα δυο παιδιά που ήταν μέσα στο αμάξι τα θυμούνται όλα και μου είπαν… καλύτερα που δεν τα θυμάμαι», συμπλήρωσε.
Έπειτα από το ατύχημα στράφηκε στον αθλητισμό γρήγορα, εξήγησε. «Μου έκαναν την πρόταση να δω μπάσκετ σε αμαξίδιο. Ήμουν άσχετος από το μπάσκετ, δεν ήξερα ούτε πώς γίνεται το φάουλ, το σουτ και πήγα. Τους είδα, είπα “σιγά μην ξεκινήσω μπάσκετ, δεν υπάρχει περίπτωση”, αλλά ξεκίνησα. Μπήκε πάρα πολύ γρήγορα στην καρδιά μου και πολύ γρήγορα έφερα και επιτυχίες, έγινα αρχηγός της ομάδας μου, μπήκα στην εθνική Ελλάδος», συμπλήρωσε ο Πάνος Τριανταφύλλου.