Οι γιατροί πρότειναν να σταματήσουν το μηχάνημα υποστήριξης της ζωής στο Στίβεν Χόκινγκ πριν από 33 χρόνια. Στις 8 Ιανουαρίου έκλεισε τα 76 χρόνια του.
Ο κ. Στίβεν Ουίλιαμ Χόκινγκ, ένα από τα μεγαλύτερα μυαλά της γενιάς του. Ο Άγγλος θεωρητικός φυσικός, κοσμολόγος και συγγραφέας θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους επιστήμονες και η δουλειά του επηρέασε τη μελέτη και τις διδασκαλίες της γενικής σχετικότητας και της κβαντικής μηχανικής.
Από το 1963, ο Χόκινγκ πάσχει από τη νόσο του κινητικού νευρώνα, γνωστή ως αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS)
Τότε, οι γιατροί του έδιναν μόλις δύο χρόνια ζωής.
Η ασθένεια σκοτώνει τα περισσότερα από τα θύματά της μέσα στα πρώτα πέντε χρόνια, όμως ο Χόκινγκ αψήφησε της πιθανότητες των γιατρών και εξακολουθεί να επιβιώνει για περισσότερα από 50 χρόνια.
Αυτό μπορούσε να έχει τελείως διαφορετική έκβαση.
Το 1985, η τότε γυναίκα του αρνήθηκε στο ερώτημα των γιατρών για το αν θα κλείσει τη μηχανή υποστήριξης της ζωής του, όταν είχε καταρρεύσει με πνευμονία. Την εποχή εκείνη ο Χόκινγκ ήταν σε τεχνητό κώμα σε νοσοκομείο της Γενεύης.
Το 2013, στο ντοκιμαντέρ Χόκινγκ, ο ίδιος αναφέρει: «Οι γιατροί νόμιζαν ότι ήμουν χαμένος και πρότειναν στην Τζέιν να κλείσουν το μηχάνημα. Η Τζέιν αρνήθηκε. Επέμενε να μεταφερθώ πίσω στο Κέιμπριτζ. Οι εβδομάδες της εντατικής θεραπείας που ακολούθησαν ήταν οι πιο σκοτεινές της ζωής μου».
Η ασθένεια τον άφησε ανίκανο να μιλήσει και με συνεχή ανάγκη φροντίδας, όμως αυτό δεν τον εμπόδισε από το να συνεχίσει το επιστημονικό του έργο.
Το 1988 έκδωσε το βιβλίο του «A Brief History of Time», το οποίο από τότε πούλησε 10 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και συνεχίζει να δίνει διαλέξεις και ομιλίες σε όλο τον κόσμο.
Έχει επίσης γίνει πρότυπο για τα άτομα με ειδικές ανάγκες σε όλο τον κόσμο. Έβγαλε ομιλία και στην τελετή έναρξης των Παραολυμππιακών Αγώνων του Λονδίνου το 2012.
Επιπλέον, η αναπηρία του έχει δώσει μια νέα αίσθηση σκοπού και επιθυμίας για ζωή.
Ο ίδιος δήλωνει: «Επειδή κάθε μέρα μπορεί να είναι η τελευταία μου, έχω την επιθυμία να αξιοποιήσω στο έπακρο κάθε λεπτό».
Πρέπει να σημειωθεί ότι η περίπτωση του Χόκινγκ φαίνεται να αποτελεί την εξαίρεση από τον κανόνα όταν πρόκειται για αυτή την ασθένεια.
Ο Χόκινγκ ήταν 21 ετών όταν διαγνώστηκε και δεν αναμενόταν να φτάσει στα 25α γενέθλιά του, πόσο μάλλον τα 76α.
Μία εξήγηση δόθηκε από τον Leo McCluskey, αναπληρωτή καθηγητή της νευρολογίας και ιατρικό διευθυντή του Κέντρου ALS, στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας.
Ο καθηγητής αναφέρει:
«Ένα πράγμα που επισημαίνεται από την πορεία αυτού του ανθρώπου είναι ότι η ασθένεια πρόκειται για μια εξαιρετικά μεταβλητή διαταραχή από πολλές απόψεις. Κατά μέσο όρο, οι άνθρωποι ζουν δύο έως τρία χρόνια μετά τη διάγνωση.
Αλλά αυτό σημαίνει ότι οι μισοί άνθρωποι ζουν περισσότερο και υπάρχουν άνθρωποι που ζουν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το προσδόκιμο ζωής εξαρτάται από δύο πράγματα:
- τους κινητικούς νευρώνες που διατρέχουν το διάφραγμα - τους αναπνευστικούς μύες. Έτσι ο κοινός τρόπος που πεθαίνουν οι άνθρωποι που πάσχουν από την ασθένεια είναι η αναπνευστική ανεπάρκεια.
- την επιδείνωση των μυών κατάποσης και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υποσιτισμό και αφυδάτωση.
Εάν δεν συμβαίνουν αυτά τα δύο πράγματα, μπορεί κανείς να ζήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα - ακόμα κι αν χειροτερεύει. Αυτό που συνέβη σε αυτόν είναι απλά εκπληκτικό. Αυτός είναι σίγουρα είναι μοναδικός».
Πηγή: Independent
σχόλια