Η παχυσαρκία υπήρχε ως πρόβλημα πριν από την πανδημία του κορωνοϊού αλλά η μολυσματική ασθένεια φαίνεται πως πλήττει δυσανάλογα τους παχύσαρκους ανθρώπους, σύμφωνα με τους ειδικούς
Χώρες με υψηλά ποσοστά παχυσαρκίας από τη Δυτική Ευρώπη έως τις ΗΠΑ αγωνίζονται να κρατήσουν τους ανθρώπους ζωντανούς σε μονάδες εντατικής θεραπείας. Η Βρετανία, που εδώ και καιρό χαρακτηρίζεται ως «ο παχύσαρκος της Ευρώπης», έχει επίσης τον υψηλότερο αριθμό θανάτων Covid-19 στην Ευρώπη.
Σχεδόν το 30% των ενηλίκων στο Ηνωμένο Βασίλειο κατατάσσονται ως παχύσαρκοι. Το ποσοστό είναι σχεδόν 40% στις ΗΠΑ, όπου οι θάνατοι από τον Covid 19 έχουν ξεπεράσει τους 100.000. Είναι εντυπωσιακό, σχολιάζουν ειδικοί, ότι οι πλούσιες χώρες φαίνεται να έχουν υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από τις φτωχές. Η Αφρική μέχρι στιγμής δεν έχει βιώσει την έκρηξη των θανάτων που έχει η Ευρώπη.
Θα υπάρχουν πολλοί παράγοντες και η απουσία καλής συλλογής δεδομένων είναι ένας από αυτούς. Ωστόσο, τα χαμηλά ποσοστά παχυσαρκίας, ο διαβήτης τύπου 2 και η χρόνιες καρδιοπάθειες είναι πιθανό να παίζουν ρόλο. Ο Barry Popkin, καθηγητής διατροφής στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Chapel Hill στις ΗΠΑ, λέει ότι η παχυσαρκία «εξασθενεί πολύ το ανοσοποιητικό μας σύστημα».
Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων αναφέρει ότι το 73% των ασθενών με κρούσμα Covid-19 στην Ιταλία, την Ισπανία, τη Σουηδία, την Ελβετία και τις Κάτω Χώρες είναι παχύσαρκοι.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, σύμφωνα με τον καθηγητή John Wilding, πρόεδρο της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Παχυσαρκίας, η παχυσαρκία διπλασιάζει τις πιθανότητες θανάτου.
Ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός δημοσιεύει σχετικό φάκελο αποδεικτικών στοιχείων για την αναλογία παχυσαρκίας και Covid-19 στον ιστότοπό του.
Σύμφωνα με μελέτη που δεν έχει ακόμη αξιολογηθεί οριστικά για τα ηλεκτρονικά αρχεία υγείας 17 εκατομμυρίων ενηλίκων ασθενών του Εθνικού Συστήματος Υγείας της Βρετανίας, ο κίνδυνος θανάτου ασθενούς που σχετίζεται με κορωνοϊό αυξάνεται από 1,5 έως 2 φορές για άτομα με δείκτη μάζας σώματος 30, δηλαδή το χαμηλότερο επίπεδο παχυσαρκίας, σε περισσότερο από 2, για άτομα με ΔΜΣ 40 ή μεγαλύτερο.
«Είναι μια πολύ σημαντική αύξηση», λέει ο Wilding. «Και οι λόγοι για αυτό είναι πιθανώς αρκετά περίπλοκοι.»
Αν και δεν είναι γιατρός στις ΜΕΘ, ο Wilding λέει ότι ένας από τους λόγους είναι η δυσκολία στην αναπνοή κάποιου που είναι παχύσαρκος.
«Είναι πολύ πιο δύσκολο να αναπνέεις αποτελεσματικά αν έχεις περισσότερο σωματικό βάρος. Η χωρητικότητα των πνευμόνων για το μέγεθος του σώματος είναι χαμηλότερη, οπότε υπάρχει μικρότερο αποθεματικό στο σύστημα.
Φυσικά, εάν έχετε σοβαρή αναπνευστική λοίμωξη, αυτό επηρεάζει την ικανότητα των πνευμόνων να βοηθήσουν να εισέλθει οξυγόνο στο αίμα. Το σύστημα θα πρέπει να δουλέψει πολύ πιο σκληρά για εσάς από ό, τι για κάποιον που είναι πολύ ελαφρύτερος.».
Θα μπορούσε να έχει νόημα να συμβουλεύουμε όλους, όσοι είναι παχύσαρκοι να προστατευτούν, αλλά οι γιατροί δεν βάζουν πάντα τους ανθρώπους στη ζυγαριά ούτε κρατούν στοιχεία, αναφέρει. Άρα, δεν υπάρχει μητρώο για το ποιοι είναι.
Με ΔΜΖ πάνω από 40 οι περιπτώσεις χαρακτηρίζονται ως νοσηρή παχυσαρκία. Αυτό είναι και το σημείο στο οποίο οι άνθρωποι μπορούν να παραπέμπονται σε εξειδικευμένη περίθαλψη και μπορεί να είναι επιλέξιμοι για βαριατρική χειρουργική επέμβαση προκειμένου να μειώσουν το μέγεθος του στομάχου τους.
Οι αρμόδιοι γιατροί στη Βρετανία φοβούνται ότι το Ηνωμένο Βασίλειο δεν παίρνει στα σοβαρά την κατάσταση.
Τα νοσοκομεία αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της παχυσαρκίας, όπως τα αυξημένα ποσοστά διαβήτη τύπου 2, τύφλωση και ακρωτηριασμούς, και το κόστος για το Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι υψηλό. Αλλά το Ηνωμένο Βασίλειο προσφέρει μόνο το ένα δέκατο της χειρουργικής επέμβασης για τη μείωση του στομάχου, σε σχέση με τη Γαλλία: 6.000 χειρουργικές επεμβάσεις το χρόνο σε σύγκριση με 60.000.
Ο καθηγητής David Kerrigan, ο πρόεδρος της BOMSS, και οι συνάδελφοί του έστειλαν ανοιχτή επιστολή στον πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον για να επιστήσουν την προσοχή του στην έκκληση του Βασιλικού Κολεγίου Ιατρών του περασμένου έτους, να αναγνωριστεί η παχυσαρκία ως ασθένεια - όχι επιλογή τρόπου ζωής.
«Υπήρξε μια περίεργη απροθυμία εκ μέρους του NHS να ασχοληθεί σοβαρά με αυτό το αγκάθι», δήλωσαν, προσθέτοντας ότι η βαριατρική χειρουργική επέμβαση για συρρίκνωση του στομάχου και μείωση της όρεξης θεωρείται συχνά ως «γρήγορη επιδιόρθωση».
Αλλά «μια γρήγορη επιδιόρθωση είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται εάν θέλουμε να αποφύγουμε άσκοπα βάσανα, εισαγωγή σε νοσοκομεία και θάνατο σε ασθενείς με παχυσαρκία που στη συνέχεια μολύνθηκαν με το Sars-CoV-2», έγραψαν στον Τζόνσον.
Όπως και ο Covid-19, δεν είναι σαφές γιατί τα άτομα που είναι παχύσαρκα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο σοβαρής ασθένειας.
Ο Shaw Somers, σύμβουλος βαριατρικός χειρουργός και πρώην πρόεδρος του BOMSS, λέει ότι τα άτομα που είναι υπέρβαρα έχουν αυτό που είναι γνωστή ως προφλεγμονώδης συνθήκη.
«Η περίσσεια λιπαρών ιστών, όταν φτάσει σε ένα συγκεκριμένο σημείο, αρχίζει να εκκρίνει ορισμένες ορμόνες που κάνουν το σώμα να πιστεύει ότι είναι φλεγμονή. Όταν γίνεται εξαιρετικά σοβαρό, είναι αυτό που προκαλεί τη ζημιά σε όλα τα όργανα. Το σώμα τους πιστεύει ότι είναι χρόνια φλεγμονή και αυτό απλώς σαρώνει πολλά από τα βασικά όργανα όπως τα νεφρά, οι πνεύμονες, η καρδιά κ.λπ.», λέει ο Somers.
«Με σοβαρή παχυσαρκία, το ανοσοποιητικό σύστημα λειτουργεί υπερωρίες. Αυτό που γνωρίζουμε από τον Covid είναι, ότι εκείνοι που χειροτερεύουν έχουν υπερβολική φλεγμονώδη απόκριση που εμφανίζεται μετά από επτά έως 10 ημέρες. Το ανοσοποιητικό τους σύστημα τρελαίνεται και προκαλείται θάνατος. Και πιστεύουμε ότι η παχυσαρκία ενισχύει και δυσχεραίνει μια τέτοια συνθήκη».
Σε ανθρώπους, που είναι παχύσαρκοι, επίσης η κατάστασή τους επιδεινώνεται ταχύτερα και πιο σοβαρά εάν παρουσιάσουν Sars, γρίπη ή πνευμονία. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος σχετίζεται με τον υψηλότερο ΔΜΣ. Ακόμη και εκείνοι που είναι υπέρβαροι, με ΔΜΣ 25, διατρέχουν κινδύνους για την υγεία τους.
«Ακόμα και κάποιος που μπορεί να είναι λίγος υπέρβαρος θα έχει κάποιο βαθμό εξασθένησης της λειτουργίας του σώματος και του βαθμού εξασθένησης της ανθεκτικότητας του σώματός του. Λόγω αυτής της παχυσαρκίας, μπορεί να μην το γνωρίζουν οι ασθενείς μέχρι να έρθουν αντιμέτωποι με μία σοβαρή λοίμωξη όπως ο Covid-19, ή μία άσχημη γρίπη.»
Μετά τον Covid-19, είναι πιθανό ότι περισσότεροι άνθρωποι να κάνουν ποδήλατο και να περπατούν για να αποφύγουν τα πολυπληθή ΜΜΕ.
Η σχέση μεταξύ της παχυσαρκίας και του Covid-19 μπορεί να ενθαρρύνει την καλύτερη διατροφή, τον περιορισμό του πρόχειρου φαγητού και την καλύτερη πρόσβαση στη θεραπεία της παχυσαρκίας για πολύ περισσότερους ανθρώπους όταν τη χρειάζονται.
«Υπάρχουν μερικά θετικά πράγματα που μπορούν να προκύψουν από αυτό», λέει ο Wilding.
Με πληροφορίες του Guardian
σχόλια