Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποιος ελέγχει το inbox μας όταν εμείς φύγουμε από τον μάταιο κόσμο; Ποιος μπορεί να δει τα email; Να απαντήσει; Να σβήσει ή να αποθηκεύσει τις φωτογραφίες μας;
Μπορεί η ερώτηση να μοιάζει μακάβρια, άκαιρη ακόμα και άσχετη αλλά «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν». Η αλήθεια είναι ότι οι νόμοι δεν είναι ξεκάθαροι σε μία τέτοια περίπτωση - ιδίως στις περιπτώσεις που κανείς άλλος δεν γνωρίζει τους κωδικούς μας.
Σύμφωνα με το Bloomberg και την λέκτορα της Νομικής σχολής του Birmingham, Edina Harbinjia, οι εταιρείες των email, των social media έχουν διαφορετική πολιτική για την διαχείριση των λογαριασμών νεκρών χρηστών.
Στην πρώτη βασική ερώτηση «τι συμβαίνει στα προσωπικά μας email, όταν πεθαίνουμε;», η λέκτορας απαντά, ότι αν η οικογένειά ζητήσει πρόσβαση σε αυτά, κάποιος συγγενής ενδέχεται να οριστεί διαχειριστής των email υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Ωστόσο υπάρχουν και εργαλεία όπως είναι το Inactive Account Manager, της Google που επιτρέπει την κατάργηση του λογαριασμού, εάν αυτός μείνει ανενεργός για αρκετό χρονικό διάστημα, από τρεις έως 18 μήνες.
Και αν δεν έχουμε προνοήσει; Τότε αναλαμβάνουν οι συγγενείς. Θα καταφέρουν όμως να αποκτήσουν πρόσβαση; «Μερικές φορές, ναι», απαντά η Edina Harbinjia. «Αυτές οι ερωτήσεις είναι αρκετά κοινές» αναφέρει. Παραθέτει δε και το εξής παράδειγμα: Πέρυσι στη Νέα Υόρκη, δικαστήριο διέταξε την Apple να παράσχει πρόσβαση στον Nicholas Scandalios για τις φωτογραφίες του εκλιπόντος συζύγου του. Καθώς η διαθήκη του δεν προέβλεπε χρήση κάποιου διαδικτυακού εργαλείου που θα φρόντιζε για το αυτόματο κλείσιμο του λογαριασμού του, ακολουθήθηκε η νόμιμη διαδικασία, προκειμένου να χορηγηθεί συγκεκριμένη άδεια.
Τι συμβαίνει όμως με τα προσωπικά email και τους λογαριασμούς αυτούς που περιέχουν ευαίσθητα επαγγελματικά δεδομένα; Ιδανικά, απαντά η λέκτορας, τα προσωπικά email δεν θα πρέπει να έχουν καμία επαγγελματική πληροφορία. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε, τα άτομα οφείλουν να έχουν φροντίσει στη διαθήκη τους για το μέλλον των email τους και μάλιστα να έχουν προνοήσει να τα χειριστούν άλλα διοικητικά μέλη της εταιρείας τους.
Και με το επαγγελματικό email τι συμβαίνει; Αυτό εξαρτάται από την πολιτική της κάθε εταιρείας. Ο νόμος (ο αμερικανικός στη συγκεκριμένη περίπτωση) δεν είναι ξεκάθαρος. Ωστόσο, σε τέτοιες περιπτώσεις τα email πρέπει να έχουν την ίδια αντιμετώπιση με τα επαγγελματικά έγγραφα της κάθε εταιρείας. Ο τρόπος δε, για να γνωρίζουμε την τακτική της εταιρείας σε ανάλογες περιπτώσεις είναι να ζητήσουμε να περιλαμβάνεται στο συμβόλαιό, κάτι που συμβαίνει σε λίγες περιπτώσεις.
Βέβαια, οι αμερικανικές πρακτικές είναι πολύ πιο εξελιγμένες από τις ευρωπαϊκές στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Ενώ στην αμερικάνικη ήπειρο, τουλάχιστον σε 40 πολιτείες, υπάρχει μία κοινή πολιτική στη νομοθεσία για την πρόσβαση «μετά θάνατον», στην Ευρώπη τα πράγματα διαφέρουν. Ο λόγος είναι ότι η κάθε χώρα έχει τη δική της νομοθεσία. Η νομοθεσία της Γαλλίας για παράδειγμα, αναγνωρίζει «συγκεκριμένες ή γενικές οδηγίες» στην κληρονομιά ψηφιακών δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων και των email.
Στη Γερμανία, από την άλλη, υπήρξε δικαστήριο που το 2018 διέταξε το Facebook να παράσχει την απαραίτητη άδεια στους γονείς, ώστε να μπορέσουν να έχουν πρόσβαση στον λογαριασμό της νεκρής κόρης τους. Σε αυτή την περίπτωση, όλα τα διαδικτυακά δεδομένα, email, φωτογραφίες, κλπ υπάγονται στους παραδοσιακούς νόμους περί κληρονομιάς και περιουσίας.
Με πληροφορίες από το Blooomberg
σχόλια