Κάθε βράδυ, εδώ και 35 χρόνια, ο Yussuf Mume Saleh βγαίνει από τα τείχη της πόλης Harar -μία από τις αρχαιότερες πόλεις της Αιθιοπίας, που αποτελεί και τον σημαντικότερο ισλαμικό οικισμό στον κόσμο- για να ταΐσει τις αγαπημένες του ύαινες.
Αν και γνωρίζει ότι πρόκειται για ένα από τα πιο άγρια και επικίνδυνα σαρκοβόρα, ο Yussuf έχει αναπτύξει έναν τέτοιο στενό δεσμό μαζί τους που είναι σε θέση να ταΐζει στο στόμα. Παρά την τρομερή τους φήμη -κάποιοι παρομοιάζουν τις ύαινες με την όψη του θανάτου- ο Yussuf δεν είναι ο μόνος που διατηρεί μια τέτοια μακροχρόνια σχέση στοργής με αυτά τα ζώα.
Ο τοπικός πληθυσμός της Χαράρ συμβιώνει μαζί τους, αγαπώντας τα ή προσπαθώντας να ξορκίσει τους φόβους του γι' αυτά. Οι στιγμές του Yussuf με τις ύαινες βιντεοσκοπήθηκαν, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Jessica Beshir, που μεγάλωσε στο Harar και "ντύθηκαν" με τα λόγια του ποιητή Elias Shagiz Adonai Tesfaye που μιλάει για την οδύνη της αγάπης και της απώλειας.
«Αν σε χάσω θα πεθάνω. Χάνω τον εαυτό μου σώσε με. Σ' αγαπάω. Σε λατρεύω. Βασιλιάδες του οίκου, θεραπεύστε με. Κατά τη διάρκεια της νηστείας τρέφομαι απ' το αίμα μου. Εισέρχομαι στον οίκο του θανάτου. Η αγάπη με έκανε ανάξιο να αγαπηθώ. Ο Θεός ας σε καθοδηγεί και ο φύλακας άγγελος μου ας προσέχει»...
σχόλια