Απομεινάρια περισσοτέρων από 300 πτωμάτων ανακαλύφθηκαν σε ομαδικό τάφο στο Oldham της Βρετανία, με την πλειονότητα αυτών να ανήκουν σε βρέφη και μικρά παιδιά.
Ο τάφος, διαστάσεων 3,6 x 3,6 μέτρα, στο Κοιμητήριο του Royton εντοπίστηκε από μία γυναίκα που αναζητούσε τους αδελφούς της, με τον έναν να γεννιέται νεκρός και τον άλλον να πεθαίνει μέσα σε πέντε ώρες το 1962.
Σύμφωνα με τις δημοτικές συμβούλους Maggie Hurley και Jade Hughes, που έκαναν την αποκάλυψη σε δήλωσή τους, 146 από τα σώματα ανήκαν σε νεκρά βρέφη κατά τη γέννηση και 128 σε μωρά και μικρά παιδιά.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980, τα νεκρά βρέφη κατά τη γέννηση συχνά αφαιρούνταν από τις οικογένειες χωρίς καμία ενημέρωση ή συνεννόηση με τους γονείς, οι οποίοι δεν γνώριζαν καν πού μεταφέρονταν.
«Είναι μια κραυγαλέα αδικία το ότι οι γονείς στερήθηκαν το θεμελιώδες δικαίωμα να θάψουν τα μωρά τους, ένα δικαίωμα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο και αναμφισβήτητο», ανέφεραν οι σύμβουλοι. «Αυτή η κατάσταση θα έπρεπε να προκαλεί το συλλογικό μας αίσθημα δικαιοσύνης και ενσυναίσθησης».
Η ανακάλυψη της γυναίκας την άφησε «σε δάκρυα» και «με ένα βαθύ αίσθημα απώλειας και αδικίας», πρόσθεσαν. Αναφέρουν επίσης ότι η γυναίκα χρειάστηκε συναισθηματική και πρακτική υποστήριξη για να αντιμετωπίσει το τραύμα της ανακάλυψής της. Οι σύμβουλοι δήλωσαν επίσης ότι ο συγκεκριμένος τάφος δεν είναι ο μόνος στο Κοιμητήριο του Royton, καθώς υπάρχουν άλλοι τρεις παρόμοιου μεγέθους.
Από τα 303 πτώματα που βρέθηκαν, ανέφεραν ότι μόνο 147 ονόματα υπήρχαν στο διαδίκτυο, ενώ 156 ονόματα έλειπαν, αν και δηλώνουν ότι αυτό το ζήτημα έχει αντιμετωπιστεί. «Ρωτήσαμε επίσης για τα άλλα κοιμητήρια στην περιοχή, και μας ενημέρωσαν ότι υπάρχει ελλιπής πληροφόρηση και για αυτά τα κοιμητήρια», ανέφεραν.
«Το προσωπικό βρίσκεται στη διαδικασία διόρθωσης αυτού του προβλήματος, διασταυρώνοντας όλα τα διαθέσιμα αρχεία και ενημερώνοντας τη διαδικτυακή βάση δεδομένων».
Γονείς «ενθαρρύνονταν να ξεχάσουν»
Σύμφωνα με τη φιλανθρωπική οργάνωση Sands που στηρίζει οικογένειες που έχασαν νεογέννητο, οι γονείς των θνησιγενών βρεφών ή αυτών που πέθαναν λίγο μετά τη γέννηση δεν είχαν καμία ενημέρωση ή συμμετοχή στις διαδικασίες της κηδείας.
«Πριν από τότε, οι γονείς συνήθως δεν εμπλέκονταν και πολλοί δεν ήξεραν τι συνέβη στο σώμα του μωρού τους», ανέφερε η οργάνωση, προσθέτοντας ότι αυτό άλλαξε στα μέσα της δεκαετίας του 1980. «Κάποιοι γονείς που προσπάθησαν να εντοπίσουν τον τάφο ή το αρχείο αποτέφρωσης ενός μωρού που πέθανε πριν από πολύ καιρό τα κατάφεραν». Σε πολλές περιπτώσεις, πρόσθεσαν, τα νεκρά βρέφη κατά τη γέννηση θάβονταν σε κοινό τάφο μαζί με άλλα μωρά.
Το Ινστιτούτο Διαχείρισης Κοιμητηρίων και Κρεματόριων ανέφερε σε ένα περιοδικό το 2015 ότι πολλά από αυτά τα μωρά θάβονταν σε ακαθαγίαστο χώρο, καθώς το παιδί δεν είχε βαπτιστεί, και οι γονείς «ενθαρρύνονταν να ξεχάσουν».
Η Sands αναφέρει ότι υπήρχε μια «γενική πεποίθηση, τόσο μεταξύ των επαγγελματιών όσο και της κοινωνίας γενικότερα, ότι ήταν καλύτερο να συνεχίσουν σαν να μην είχε συμβεί τίποτα». «Ίσως να σας αποθάρρυναν από το να μιλήσετε για ή να θυμηθείτε το μωρό σας, και να σας αποθάρρυναν από την έκφραση της θλίψης σας», πρόσθεσαν.
Οι σύμβουλοι ανέφεραν ότι η γυναίκα αποφάσισε να αναζητήσει τους αδελφούς της αφού διάβασε την ιστορία της Gina Jacobs, η οποία το 2022 βρήκε τον γιο της, που είχε γεννηθεί νεκρός το 1969, σε έναν ομαδικό τάφο σε κοιμητήριο στο Wirral.
Το βράδυ της Πέμπτης, η κ. Jacobs αναφέρθηκε στην ανακάλυψη της γυναίκας σε μια ομάδα στο Facebook, σχολιάζοντας ότι «εργάζεται ακούραστα για να αποδώσει δικαιοσύνη και αναγνώριση για τα μωρά μας και τα αδέρφια μας που γεννήθηκαν κοιμισμένα».
Με πληροφορίες από SkyNews
