«Ας πούμε ότι στο τέλος απογοητεύτηκα», ήταν η αποστροφή του λόγου της Τζιλ για το τέλος της θητείας του Τζο Μπάιντεν, στην τελευταία της συνέντευξη ως Πρώτη Κυρία.
Η Τζιλ Μπάιντεν μίλησε στην Washington Post - για τελευταία φορά ως πρώτη κυρία - σε μια συνέντευξη όπου εξέφρασε τους προβληματισμούς της για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
Τον τελευταίο καιρό σκέφτεται πολύ τις σχέσεις, λέει. Υπάρχει η μνημειώδης, με τον 46ο πρόεδρο, τον επί σχεδόν 48 χρόνια σύζυγό της. Έπειτα, υπάρχουν πολλές σχέσεις, καλές και κακές, που ξεφεύγουν από τον γάμο της, στον οποίο η Τζιλ είναι... ο φύλακας της οικογενειακής μνησικακίας.
Είναι μια εποχή απογοήτευσης για όποιον αγαπά τους Μπάιντεν, για όποιον ψήφισε την Καμάλα Χάρις. «Πολλά τελειώματα», λέει ένα μήνυμα αό την Πρώτη Κυρία στην αγαπημένη της φίλη, Mary Doody. «Πολλά ξεκινήματα», συμπλήρωσε.
«Δώδεκα προεκλογικές εκστρατείες για τον Τζο Μπάιντρν, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων για την προεδρία, την οποία κέρδισε 32 χρόνια μετά την πρώτη του προσπάθεια. Δύο για τον γιο τους, Μπο, τον γενικό εισαγγελέα του Ντέλαγουερ, ο οποίος είχε στόχο τη θέση του κυβερνήτη όταν πέθανε από καρκίνο στον εγκέφαλο το 2015 σε ηλικία 46 ετών. Έπειτα, υπάρχει η ατέρμονη εκστρατεία της ίδιας της Τζιλ Μπάιντεν: να κρατήσει ανέπαφη την οικογένεια», γράφει το εισαγωγικό κείμενο της συνέντευξης.
Η πρώτη κυρία λέει ότι είναι ήσυχη με αυτό το τέλος, αλλά, συμπληρώνει: «Ας πούμε ότι απογοητεύτηκα με το πώς εξελίχθηκε».
Γιατί;
«Δεν ξέρω. Έμαθα πολλά για την ανθρώπινη φύση. Νομίζω ότι αυτό είναι το μόνο που θα πω».
Όσον αφορά στο ότι η Τζιλ Μπάιντεν είναι ο φύλακας της μνησικακίας στην οικογένεια, η ίδια λέει: «Εσύ το είπες, εγώ όχι!» τη διακόπτει γελώντας. «Δεν νομίζω ότι το είπα αυτό». Ωστόσο, εκείνη το έχει πει: «Ο Τζο έχει απίστευτη ικανότητα να συγχωρεί και είναι ανίκανος να κρατήσει κακία», έγραψε η Τζιλ στα απομνημονεύματά της το 2019. «Αλλά αυτό σημαίνει ότι καταλήγω να είμαι εγώ η μνησίκακη», εκείνη που θυμάται «κάθε τι που διαπράττεται εναντίον των ανθρώπων που αγαπώ».
Η «προδοσία» της Νάνσυ Πελόζι: «Ήμασταν φίλοι για 50 χρόνια»
Αυτό μας φέρνει στη Νάνσυ Πελόζι, την οποία η Τζιλ Μπάιντεν γνώριζε σχεδόν τόσο καιρό όσο ο Τζο. Η οποία ήταν στενή φίλη του Τζο Μπάιντεν καθώς ανέβαιναν στο υψηλότερο επίπεδο της αμερικανικής πολιτικής. Την οποία η Τζιλ ανυπομονούσε να προσκαλέσει στον Λευκό Οίκο μόλις οι περιορισμοί του κορωνοϊού επέτρεψαν στους Μπάιντεν να διασκεδάσουν.
«Εναπόκειται στον πρόεδρο να αποφασίσει αν θα είναι υποψήφιος», είπε, όμως, η Πελόζι σε τηλεοπτική της εμφάνιση τον Ιούνιο, παρόλο που ο Μπάιντεν είχε ήδη αποφασίσει ότι θα παραμείνει στην κούρσα.
«Όπως είπα», λέει τώρα στην Washington Post η Τζιλ Μπάιντεν, καθισμένη στο πράσινο δωμάτιο του Λευκού Οίκου την πρώτη Κυριακή του Ιανουαρίου, «Σκέφτομαι πολύ για τις σχέσεις». Το πρόσωπό της δεν προδίδει κανένα ιδιαίτερο συναίσθημα. Κρατάει ένα φλιτζάνι πορσελάνης και πίνει τσάι με μέλι και λεμόνι. «Είναι πολύ στο μυαλό μου τον τελευταίο καιρό και…», λέει και σταματάει.
«Ήμασταν φίλοι για 50 χρόνια». Χρησιμοποιεί τη φωνή της δασκάλας τώρα. «Ήταν απογοητευτικό».
Είναι μια εποχή απογοήτευσης για όποιον αγαπά τους Μπάιντεν, για όποιον ψήφισε την Καμάλα Χάρις. Οι γιορτινές διακοσμήσεις είχαν μόλις κατέβει και ο Λευκός Οίκος φαίνεται πιο άδειος. Την προηγούμενη μέρα, ο Τζο είχε φιλοξενήσει την τελευταία του τελετή για το Μετάλλιο της Ελευθερίας. Την επόμενη μέρα, οι Μπάιντεν θα ταξίδευαν στη Νέα Ορλεάνη για να θρηνήσουν με τις οικογένειες που είχαν χάσει τους αγαπημένους τους στη θανατηφόρα επίθεση με αυτοκίνητο, την Πρωτοχρονιά. Την Τετάρτη θα γεννιόταν το πρώτο δισέγγονο των Μπάιντεν. Την Πέμπτη θα παρευρίσκονταν στην κρατική κηδεία του Τζίμι Κάρτερ.
Τζιλ και Τζο Μπάιντεν: Η αρχή της σχέσης τους
Στην οικογενειακή ιστορία, η Τζιλ είναι ο σωτήρας, η όμορφη νεαρή δασκάλα που εμφανίστηκε στον χήρο γερουσιαστή λίγα χρόνια αφότου η γυναίκα και η κόρη του σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα μια εβδομάδα πριν από τα Χριστούγεννα το 1972. «Η μαμά έστειλε την Τζιλ σε εμάς», θα έλεγε ο Τζο Μπάιντεν τότε στους δύο μικρούς του γιους. Σχεδόν 50 χρόνια αργότερα, είπε στο περιοδικό People ότι «αυτή είναι η κόλλα που συγκρατεί την οικογένεια».
Στους Μπάιντεν, η Τζιλ βρήκε μια οικογένεια που είχε επιβιώσει από το αδιανόητο μέσω της πίστης. «Δεν υπήρχε σχεδόν τίποτα που δεν θα έκαναν για να υποστηρίξουν, να προστατέψουν και να πολεμήσουν ο ένας για τον άλλον», έγραψε η Τζιλ στα απομνημονεύματά της, σχετικά με τη συνάντησή τους στην αρχή της σχέσης της με τον Τζο. Η Τζιλ έγινε ο πιο άγριος υπερασπιστής της οικογένειας - ποτέ περισσότερο από αυτόν τον τελευταίο χρόνο της προεδρίας του Τζο.
Η προστασία του ενός για τον άλλο έχει βοηθήσει την οικογένεια Μπάιντεν να ξεπεράσει τη θλίψη της και τις αμφιβολίες, εδώ και δεκαετίες. Ακόμα και τώρα, εδώ στο Green Room.
«Σίγουρα», λέει η Τζιλ, όταν ρωτήθηκε αν ο σύζυγός της θα μπορούσε να κυβερνήσει τη χώρα για άλλα τέσσερα χρόνια. «Εννοώ, σήμερα, νομίζω ότι έχει πλήρες πρόγραμμα. Ξεκίνησε νωρίς με συνεντεύξεις και ενημερώσεις και συνεχίζει».
Αλλά όταν η USA Today έκανε την ίδια ερώτηση στον Τζο την ίδια μέρα, στο Οβάλ Γραφείο, εκείνος είπε: «Δεν ξέρω. Ποιος στο διάολο ξέρει;».
Ίσως η Τζιλ να πιστεύει στον Τζο, ακόμα κι όταν εκείνος αμφιβάλλει για τον εαυτό του. Ίσως η Τζιλ εξακολουθεί να υπερασπίζεται τον Τζο από τους επικριτές του. Ίσως η Τζιλ να είναι αυτή που ήταν πάντα για τον Τζο: η γυναίκα του.
Οι Μπάιντεν δεν είχαν το τέλος που προτιμούσαν για μισό αιώνα στη δημόσια ζωή. Αλλά τα τελειώματα δεν είναι όλη η ιστορία, ειδικά για την Τζιλ, μια κάποτε απρόθυμη πολιτική σύζυγο που ποτέ δεν αναζήτησε τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά προσπάθησε να τα στρέψει στα θέματα που την ενδιέφεραν, ενώ συνέχισε τη διδακτική της καριέρα για να διατηρήσει την αίσθηση της κανονικότητας.
Το άδοξο - και άδικο, όπως πιστεύει - τέλος
«Ήταν πραγματικά δύσκολη», λέει η Τζιλ για εκείνη την περίοδο του καλοκαιριού, που ξεκίνησε με τη δίκη του γιου της Χάντερ στο Ντέλαγουερ και ολοκληρώθηκε με το περίφημο ντιμπέιτ Μπάιντεν - Τραμπ. Η Τζιλ πέταξε πέρα δώθε στον Ατλαντικό τέσσερις φορές σε μία εβδομάδα, για να εκπληρώσει τα καθήκοντα της πρώτης κυρίας στην επίσημη επίσκεψη στη Γαλλία και να εκπληρώσει οικογενειακά καθήκοντα στο Ντέλαγουερ, όπου ο Χάντερ δικαζόταν. Στο δικαστήριο του Wilmington τη Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη. Νορμανδία την Πέμπτη για τον εορτασμό της 80ης επετείου της D-Day.
Επιστρέφει στο δικαστήριο την Παρασκευή για να παρακολουθήσει την εγγονή της Ναόμι να παίρνει θέση για να υπερασπιστεί τον πατέρα της. Επιστροφή στη Γαλλία το Σάββατο για ένα κρατικό δείπνο με τους Μακρόν στο Παρίσι.
Την επόμενη Τρίτη, μετά την ένοχη ετυμηγορία, η Τζιλ έβγαλε τον γιο της έξω από το δικαστικό μέγαρο, κρατώντας του το χέρι.
Μέχρι το τέλος του μήνα, ένας άλλος Μπάιντεν βρισκόταν σε κρίση. Στη συζήτησή του με τον Ντόναλντ Τραμπ, ο Τζο φαινόταν σχεδόν ο αδύναμος, σαστισμένος ηλικιωμένος που πολλοί άνθρωποι τον υποψιάζονταν ότι ήταν και η καταστροφική του απόδοση επισκίασε τον χείμαρρο ψεύτικων του Τραμπ.
Η Τζιλ είναι τώρα 73 ετών, κάτοικος του Λευκού Οίκου τα 12 από τα τελευταία 16 χρόνια. Πώς θέλει να τη θυμούνται γι' αυτό;
«Ελπίζω ότι οι γυναίκες με βλέπουν ως αντανάκλαση του εαυτού τους», λέει. «Ξέρεις, μια μαμά, μια γιαγιά, μια εργαζόμενη γυναίκα, μια αδερφή, μια φίλη».
Θέλει να τη θυμούνται ως μια θεραπεύτρια που ταξίδεψε στη χώρα για να παρηγορήσει τους Αμερικανούς καθώς έβγαιναν από τα βάθη της πανδημίας. Θέλει να τη θυμούνται ως εκπαιδευτικό — όχι μόνο επειδή είναι η πρώτη κυρία που διατηρεί δουλειά πλήρους απασχόλησης (διδάσκει αγγλικά και γράφει στο Κοινοτικό Κολλέγιο της Βόρειας Βιρτζίνια), αλλά και για το ότι φέρνει το «μάτι ενός δασκάλου» σε ένα ανακαινισμένο Λευκό Οίκο.
Η Τζιλ Μπάιντεν για τη χάρη στον Χάντερ
Η Τζιλ ανησυχεί ότι οι άνθρωποι δεν θα πιστώσουν στον Τζο κάποια από τα επιτεύγματά του, όπως οι επενδύσεις σε υποδομές, που χρειάζονται χρόνια για να ανθίσουν. Γνωρίζει ότι η συγγνώμη του Χάντερ - για όλα τα αδικήματα που διαπράχθηκαν μεταξύ 1ης Ιανουαρίου 2014 και 1ης Δεκεμβρίου 2024 - είναι μια σκληρή νότα που πρέπει να χτυπήσει στο τέλος μιας προεδρίας.
«Ο Τζο αγωνίστηκε πραγματικά με αυτή την απόφαση», λέει η πρώτη κυρία. «Εννοώ, ξεκινήσαμε – ξεκίνησε από το σημείο όπου είπε ότι δεν επρόκειτο να συγχωρήσει τον Χάντερ. Αλλά μετά νομίζω ότι τα πράγματα άλλαξαν. Οι συνθήκες άλλαξαν και έγινε εμφανές και προφανές ότι οι Ρεπουμπλικάνοι δεν επρόκειτο να σταματήσουν».
«Ελπίζω να θυμούνται τον Τζο ως έναν ισχυρό, συμπονετικό πρόεδρο με ακεραιότητα και χαρακτήρα»
Εξίσου σημαντικό με το τι έκανε ή δεν έκανε ο Τζο, λέει η Τζιλ, είναι ποιος είναι. «Ελπίζω να θυμούνται τον Τζο ως έναν ισχυρό, συμπονετικό πρόεδρο με ακεραιότητα και χαρακτήρα», λέει η Τζιλ, προσθέτοντας: «Εννοώ ότι ο χαρακτήρας είναι πραγματικά το παν, έτσι δεν είναι;»
«Λέω: Μην ξεχνάς ποιος είσαι», λέει η πρώτη κυρία, όταν ρωτήθηκε για το μήνυμά της σε όσους θρηνούν. «Είμαστε πιο δυνατοί από όσο νομίζουμε ότι είμαστε και θα προχωρήσουμε και θα συνεχίσουμε να νοιαζόμαστε για όλα τα πράγματα που μας ενδιαφέρουν – τα θέματα που μας ενδιαφέρουν, τους ανθρώπους που μας ενδιαφέρουν».
Με πληροφορίες από τη Washington Post
