Ένας Ινδός κέρδισε μια δικαστική υπόθεση που σχετίζεται με ένα υπερτιμημένο σιδηροδρομικό εισιτήριο μετά από σχεδόν 22 χρόνια.
Ο Tungnath Chaturvedi, δικηγόρος, είχε χρεωθεί επιπλέον 20 ρουπίες (0,24 ευρώ) επιπλέον για δύο εισιτήρια που είχε αγοράσει το 1999.
Το περιστατικό είχε στον σιδηροδρομικό σταθμό Mathura στο βόρειο ινδικό κρατίδιο Uttar Pradesh.
Δικαστήριο για τα δικαιώματα των καταναλωτών αποφάνθηκε την περασμένη εβδομάδα υπέρ του κ. Chaturvedi και ζήτησε από τους εταιρεία των σιδηροδρόμων να επιστρέψει το ποσό και μάλιστα με τόκους.
«Έχω παρακολουθήσει περισσότερες από 100 ακροάσεις σε σχέση με αυτή την υπόθεση», δήλωσε ο κ. Chaturvedi, 66 ετών, στο BBC. «Αλλά δεν μπορεί να κοστολογήσει κανείς την ενέργεια και τον χρόνο που έχασα πολεμώντας αυτή την υπόθεση».
Τα δικαστήρια καταναλωτών στην Ινδία ασχολούνται ειδικά με παράπονα που σχετίζονται με παροχή υπηρεσιών. Αλλά είναι γνωστό ότι είναι υπερφορτωμένα από υποθέσεις και μερικές φορές μπορεί να χρειαστούν χρόνια για να επιλυθούν ακόμη και οι πιο απλές υποθέσεις.
Ο κ. Chaturvedi, ο οποίος ζει στο Uttar Pradesh, ταξίδευε από τη Mathura στο Moradabad όταν ένας υπάλληλος που έκλεινε εισιτήρια τον υπερχρέωσε για τα δύο εισιτήρια που είχε αγοράσει.
Τα εισιτήρια κόστιζαν 35 ρουπίες το καθένα, αλλά όταν έδωσε 100 ρουπίες, ο υπάλληλος επέστρεψε 10 ρουπίες, χρεώνοντας 90 ρουπίες για τα εισιτήρια αντί για 70.
Διαμαρτυρήθηκε στον υπάλληλο ότι τον είχε χρεώσει υπερβολικά, αλλά δεν επέστρεψαν στον κ. Chaturvedi χρήματα.
Έτσι, αποφάσισε να καταθέσει μήνυση κατά των Βορειοανατολικών Σιδηροδρόμων (Gorakhpur) -έναν κλάδο των Ινδικών Σιδηροδρόμων- και του υπαλλήλου κράτησης σε δικαστήριο καταναλωτών στη Mathura.
Είπε ότι του πήρε χρόνια εξαιτίας του αργού ρυθμού με τον οποίο λειτουργεί η δικαιοσύνη στην Ινδία.
«Οι σιδηρόδρομοι προσπάθησαν να απορρίψουν την υπόθεση, λέγοντας ότι οι καταγγελίες πρέπει να απευθύνονται σε σιδηροδρομικό δικαστήριο και όχι σε δικαστήριο καταναλωτών», δήλωσε ο κ. Chaturvedi. Το δικαστήριο σιδηροδρομικών απαιτήσεων είναι ένα οιονεί δικαστικό όργανο που έχει συσταθεί για την αντιμετώπιση απαιτήσεων που σχετίζονται με τα σιδηροδρομικά ταξίδια στην Ινδία.
«Αλλά χρησιμοποιήσαμε μια απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του 2021 για να αποδείξουμε ότι το θέμα θα μπορούσε να εκδικαστεί σε δικαστήριο καταναλωτών», δήλωσε ο κ. Chaturvedi. Άλλες φορές, οι ακροάσεις καθυστερούσαν επειδή οι δικαστές βρίσκονταν σε διακοπές ή σε άδεια πένθους, πρόσθεσε.
Μετά από τον μακρύ αγώνα, η απόφαση διέταξε τους σιδηροδρόμους να του καταβάλουν 15.000 ρουπίες (180 ευρώ) ως ξεχωριστεί αποζημίωση και επιπλέον τις 20 ρουπίες με τόκο 12%, για κάθε έτος από το 1999 έως το 2022. Το δικαστήριο αποφάνθηκε επίσης ότι εάν το ποσό δεν καταβληθεί εντός του καθορισμένου χρονικού διαστήματος των 30 ημερών, το επιτόκιο θα αναθεωρηθεί προς τα πάνω, στο 15%.
Ο κ. Chaturvedi δήλωσε ότι η αποζημίωση που έλαβε ήταν πενιχρή και δεν αναπληρώνει την ψυχική οδύνη που του προκάλεσε η υπόθεση. Η οικογένειά του προσπάθησε αρκετές φορές να τον αποτρέψει από το να συνεχίσει την υπόθεση, χαρακτηρίζοντάς την χάσιμο χρόνου, αλλά εκείνος συνέχισε.
«Δεν είναι τα χρήματα που έχουν σημασία. Πρόκειται πάντα για έναν αγώνα για τη δικαιοσύνη και έναν αγώνα κατά της διαφθοράς, οπότε άξιζε τον κόπο», δήλωσε. «Επίσης, δεδομένου ότι είμαι ο ίδιος δικηγόρος, δεν χρειάστηκε να πληρώσω χρήματα σε δικηγόρο. Αυτό μπορεί να γίνει αρκετά δαπανηρό».
Είπε ότι πιστεύει ότι η υπόθεσή του θα αποτελέσει έμπνευση για άλλους ότι «δεν χρειάζεται να τα παρατάει κανείς ακόμη και όταν ο αγώνας φαίνεται δύσκολος».
Με πληροφορίες από BBC
