Δεκάδες χιλιάδες γυναίκες και non binary άτομα σε όλη την Ισλανδία, συμπεριλαμβανομένης της πρωθυπουργού, αναμένεται να σταματήσουν να εργάζονται αύριο στην πρώτη ολοήμερη απεργία εδώ και σχεδόν μισό αιώνα.
Οι διοργανώτριες ελπίζουν ότι η απεργία των γυναικών στην Ισλανδία θα φέρει την κοινωνία σε αδιέξοδο για να επιστήσει την προσοχή στη συνεχιζόμενη μισθολογική διαφορά των φύλων στη χώρα και στην εκτεταμένη έμφυλη και σεξουαλική βία.
Η εκδήλωση θα σηματοδοτήσει την πρώτη ολοήμερη απεργία των γυναικών από το 1975, όταν το 90% των Ισλανδών γυναικών αρνήθηκαν να εργαστούν στο πλαίσιο του «kvennafrí» (ρεπό των γυναικών), οδηγώντας σε κομβικές αλλαγές, συμπεριλαμβανομένης της πρώτης γυναίκας εκλεγμένης προέδρου χώρας στον κόσμο.
Αλλά οι διοργανώτριες της απεργίας, ορισμένες από τις οποίες συμμετείχαν στην απεργία του 1975, λένε ότι το βασικό αίτημα να εκτιμηθεί η εργασία των γυναικών παραμένει ανεκπλήρωτο 48 χρόνια μετά.
Παρά το γεγονός ότι θεωρούνται παγκόσμιοι ηγέτης στην ισότητα των φύλων, στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του 2023 για το χάσμα των φύλων για 14η συνεχή χρονιά, σε ορισμένα επαγγέλματα οι Ισλανδές εξακολουθούν να κερδίζουν 21% λιγότερα από τους άνδρες και πάνω από το 40% των γυναικών έχουν βιώσει έμφυλη ή σεξουαλική βία.
Οι διοργανώτριες της απεργίας λένε επίσης ότι οι δουλειές που παραδοσιακά συνδέονται με τις γυναίκες, όπως η καθαριότητα και η φροντίδα, συνεχίζουν να υποτιμώνται και να αμείβονται χαμηλά.
Ενώ υπήρξαν και άλλες απεργίες γυναικών από εκείνη την πρώτη το 1975, η αυριανή απεργία σηματοδοτεί την πρώτη ολοήμερη απεργία. Λειτουργεί με το σύνθημα "Kallarðu þetta jafnrétti?" (Αυτό το ονομάζετε ισότητα;), είναι το αποτέλεσμα ενός κινήματος βάσης και διοργανώνεται από περίπου 40 διαφορετικές οργανώσεις.
Οι γυναίκες και τα non binary άτομα σε όλη τη χώρα καλούνται να μην κάνουν καμία αμειβόμενη ή μη αμειβόμενη εργασία την Τρίτη, συμπεριλαμβανομένου του νοικοκυριού, «για να δείξουν τη σημασία της συνεισφοράς τους στην κοινωνία».
Τουλάχιστον 25.000 άτομα αναμένεται να παρευρεθούν σε μια κινητοποίηση στο κέντρο της πόλης του Ρέικιαβικ και πολλοί περισσότερα άτομα θα λάβουν μέρος σε 10 άλλες διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα, γεγονός που καθιστά αυτή ενδεχομένως τη μεγαλύτερη γυναικεία απεργία στην Ισλανδία.
Ανακοινώνοντας τη συμμετοχή της, η πρωθυπουργός Katrín Jakobsdóttir είπε ότι το γραφείο της πρωθυπουργού θα σταματήσει να λειτουργεί. «Πρώτα και κύρια, δείχνω αλληλεγγύη με τις Ισλανδές γυναίκες», είπε στο mbl.is.
Σε αντίθεση με την απεργία του 1975, η κίνηση της Τρίτης είναι για γυναίκες και non binary άτομα. «Το κάνουμε αυτό γιατί όλοι πολεμάμε το ίδιο σύστημα, είμαστε όλοι υπό την επιρροή της πατριαρχίας, οπότε σκεφτήκαμε ότι πρέπει να συνδυάσουμε τον αγώνα μας».
Η απεργία ζητά να καλυφθεί το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων με τη δημοσίευση των μισθών των εργαζομένων σε γυναικεία κυρίαρχα επαγγέλματα και την ανάληψη δράσης κατά της βίας λόγω φύλου και της σεξουαλικής βίας, με μεγαλύτερη έμφαση στους δράστες.
Η Drífa Snædal, η οποία είναι στην εκτελεστική επιτροπή της απεργίας των γυναικών και εκπρόσωπος του Stígamót, ενός συμβουλευτικού και εκπαιδευτικού κέντρου για τη σεξουαλική βία, είπε ότι η αυξημένη πρόσβαση στην πορνογραφία μεταξύ των παιδιών συνέβαλε στη βία κατά των γυναικών.
Η θέση των γυναικών στην κοινωνία και η μισθολογική τους αξία στον χώρο εργασίας συνδέονταν επίσης με τη σεξουαλική βία, είπε.
Παρά το κίνημα #MeToo και διάφορα άλλα που απαιτούν ισότητα στην Ισλανδία τα τελευταία χρόνια, οι γυναίκες δεν μπορούν να βασίζονται στο δικαστικό σύστημα όταν πρόκειται για εγκλήματα σεξουαλικής βίας. «Η υπομονή των γυναικών εξαντλήθηκε», είπε.
Με πληροφορείς του Guardian
