Όταν είσαι μοναχοπαίδι, ενδεχομένως να μεγαλώνεις με όλη την αγάπη των υπεραφοσιωμένων σε 'σένα γονιών σου, μεγαλώνεις, ωστόσο και με μια σειρά από στερεότυπα φτιαγμένα αποκλειστικά για παιδιά χωρίς άλλα αδέλφια.
Είσαι το κακομαθημένο. Το αντικοινωνικό. Το απαιτητικό παιδί. Είσαι ένα πλάσμα που για τους άλλους δεν ξέρει να μοιράζεται. Κανείς δεν υπολογίζει ότι μπορεί να είσαι και εκείνο που βιώνει τη μεγαλύτερη μοναξιά, μια μοναξιά που συνήθως δεν επέλεξε.
Στη σύγχρονη Ευρώπη τα μοναχοπαίδια, λόγω και της διευρυμένης οικονομικής κρίσης, γίνονται καθεστώς. Σύμφωνα με τις στατιστικές το 47% των ζευγαριών στην Ε.Ε. αποφασίζει να αποκτήσει μόνο ένα παιδί, ακόμη κι αν ο στόχος του ήταν μια μεγαλύτερη οικογένεια.
Το παράδειγμα μιας γυναίκας από την Πορτογαλία που από τον γάμο της απέκτησε μόνο μια κόρη είναι ενδεικτικό. Νεότερη, όταν μόλις είχε παντρευτεί, ονειρευόταν 2 ή και περισσότερα παιδιά. Ο γάμος δεν πήγε καλά, αναγκαζόταν να δουλεύει πολλές ώρες για να μεγαλώσει τη μοναχοκόρη της και από ένα σημείο και μετά η αβεβαιότητα και το ρίσκο ότι ένα δεύτερο παιδί μπορεί να στερούνταν πράγματα την έκανε να εγκαταλείψει την ιδέα μιας μεγαλύτερης οικογένειας.
Στη Σουηδία πάλι οι συνθήκες ζωής είναι τέτοιες που μπορεί κανείς να μεγαλώσει με ασφάλεια και οικονομική άνεση περισσότερα από 2 παιδιά. Το παράδειγμα της Τερίζ ξαφνιάζει τον κόσμο εκεί. "Για μέρα ήταν περισσότερο μοντέλο ζωής το να αποκτήσω μόνο ένα παιδί. Όταν το λες αυτό εδώ ο κόσμος σε κοιτάει σαν να τον προσβάλλεις, οπότε ναι, εγώ δεν απέκτησα άλλο καθαρά από επιλογή", λέει.
Στο Ντόρσετ πάλι -και μάλιστα πριν από περίπου 30 χρόνια- το ένα και μοναδικό παιδί ήταν μονόδρομος. Οι οικονομικές δυσκολίες και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας από τότε είχαν δώσει ένα μάθημα στους γονείς. Το δίδαγμα του το βλέπουν στα μοναχοπαίδια τους σήμερα. Που σκέφτονται να αποκτήσουν μόνο ένα παιδί...
σχόλια