Στα σαράντα χρόνια που υπάρχουν οι πλαστικές σακούλες, έχουν μολύνει τη γη και τη θάλασσα.
Για το λόγο αυτό η Κομισιόν προτείνει ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο με το οποίο τα Κράτη μέλη θα πρέπει να επιλέξουν ανάμεσα στη φορολόγηση, τους στόχους μείωσης ή την πλήρη απαγόρευσή τους. Ωστόσο, οι καταναλωτές συνεχίζουν να τις χρησιμοποιούν.
Αντί για την πλαστική σακούλα μιας χρήσης, υπάρχει η πλαστική ή υφασμάτινη σακούλα πολλών χρήσεων και οι τσάντες από φυτικά υλικά εκ των οποίων αρκετά είναι βιοδιασπώμενα.
«Αυτό που προτείνουμε μαζί με αυτό το μέτρο, είναι να εξαιρεθούν οι σακούλες βιολογικής προέλευσης γιατί αυτές οι σακούλες είναι πολύ πιο βιώσιμες και θα εκπαιδεύσουν τον καταναλωτή να αντιμετωπίζει την πλαστική σακούλα ως μία πολύτιμη πηγή και όχι ως ένα σκουπίδι» δήλωσε ο Φρανσουά ντε Μπι από τον Οργανισμό Ευρωπαϊκών Βιοπλαστικών.
Η Κομισιόν από την πλευρά της, αποφεύγει να πάρει θέση σχετικά με τη μία ή την άλλη εναλλακτική και και αποκλείει τα βιοδιασπώμενα ως πανάκεια. «Το βιοδιασπώμενο πλαστικό μπορεί μόνο να υποβαθμίσει σε λογικό χρόνο εάν διατεθεί σε κατάλληλες συνθήκες όπως οι εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού αποβλήτων ή κομποστοποίησης. Επομένως, δεν αποτελούν λύση στο πρόβλημα των σκουπιδιών» δήλωσε ο Επίτροπος Γιάνεζ Ποτότσνικ.
Στην Ελλάδα, αντιστοιχούν 242 πλαστικές σακούλες το χρόνο ανά άτομο ενώ στην Ευρώπη κατά μέσο όρο μόλις 175.
Πηγή: Euronews