Σχεδόν τα τρία τέταρτα των ενηλίκων στις ΗΠΑ είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, σύμφωνα με μια νέα επιστημινική μελέτη
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη (14/11) στην επιθεώρηση The Lancet, αποκαλύπτει την εντυπωσιακή αύξηση των ποσοστών παχυσαρκίας σε εθνικό επίπεδο από το 1990 - όταν λίγο περισσότεροι από τους μισούς ενήλικες ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι - και δείχνει πώς περισσότεροι άνθρωποι γίνονται υπέρβαροι ή παχύσαρκοι σε μικρότερες ηλικίες από ό,τι στο παρελθόν. Και οι δύο καταστάσεις μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο διαβήτη, υψηλής αρτηριακής πίεσης και καρδιακών παθήσεων και να μειώσουν το προσδόκιμο ζωής.
Οι συγγραφείς της μελέτης κατέγραψαν την αύξηση των ποσοστών υπέρβαρου και παχυσαρκίας σε όλες τις ηλικίες. Τους ανησύχησε ιδιαίτερα η απότομη αύξηση μεταξύ των παιδιών, περισσότερα από ένα στα τρία από τα οποία είναι πλέον υπέρβαρα ή παχύσαρκα. Χωρίς επιθετική παρέμβαση, προέβλεψαν, ο αριθμός των υπέρβαρων και παχύσαρκων ατόμων θα συνεχίσει να αυξάνεται - φτάνοντας σχεδόν τα 260 εκατομμύρια άτομα το 2050.
«Θα το θεωρούσα επιδημία» δήλωσε η Μαρί Νγκ, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Institute for Health Metrics and Evaluation της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον και μία εκ των συγγραφέων της έρευνας. Το σύνολο των επιστημόνων της έρευνας συμπεραίνουν ότι οι υφιστάμενες πολιτικές δεν έχουν καταστεί αποτελεσματικές για την αντιμετώπιση της κρίσης, προσθέτοντας ότι απαιτείται «σημαντική μεταρρύθμιση» για να αποτραπεί η επιδείνωσή της.
«Θα χρειαστεί πολύ μεγαλύτερη προσοχή και πολύ περισσότερες επενδύσεις από αυτές που δίνουμε σήμερα στο πρόβλημα» δήλωσε η δρ Σάρα Άρμστρονγκ, καθηγήτρια Παιδιατρικής και Επιστημών Υγείας του πληθυσμού στο Πανεπιστήμιο Duke, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη. Η έρευνηα όρισε τους «υπέρβαρους» ενήλικες ως εκείνους που ήταν ηλικίας 25 ετών και άνω με Δείκτη Μάζας Σώματος (BMI) 25 ή άνω, και τους «παχύσαρκους» ενήλικες ως εκείνους με Δείκτη Μάζας Σώματος 30 ή άνω. Οι συγγραφείς αναγνώρισαν ότι ο δείκτης BMI είναι ένα ατελές μέτρο που μπορεί να μην αποτυπώνει τις διαφορές στη δομή του σώματος σε ολόκληρο τον πληθυσμό. Αλλά από επιστημονική άποψη, είπαν οι ειδικοί, το BMI συσχετίζεται με άλλες μετρήσεις του σωματικού λίπους και αποτελεί ένα πρακτικό εργαλείο για τη μελέτη του σε επίπεδο πληθυσμού.
Τα ποσοστά παχυσαρκίας αυξάνονται σταθερά εδώ και 30 χρόνα στις ΗΠΑ
Οι συγγραφείς διαπίστωσαν σταθερή αύξηση του ποσοστού των υπέρβαρων ή παχύσαρκων ατόμων τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Ειδικότερα, το ποσοστό της παχυσαρκίας αυξήθηκε απότομα, διπλασιάζοντας τους ενήλικες μεταξύ 1990 και 2021 σε πάνω από 40% - και σχεδόν τριπλασιάζοντας, σε 29%, τα κορίτσια και τις γυναίκες ηλικίας 15 έως 24 ετών. Οι επιπτώσεις είναι σοβαρές: Μια έκθεση της Κοινής Οικονομικής Επιτροπής των Ρεπουμπλικάνων που δημοσιεύθηκε φέτος προέβλεψε ότι η παχυσαρκία θα έχει ως αποτέλεσμα έως και 9,1 τρισεκατομμύρια δολάρια σε «υπερβολικές ιατρικές δαπάνες τα επόμενα 10 χρόνια».
Η παχυσαρκία αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης πολυάριθμων μεταβολικών καταστάσεων και των σχετικών επιπλοκών τους, συμπεριλαμβανομένης της υψηλής αρτηριακής πίεσης, του διαβήτη τύπου 2, της ηπατικής νόσου, της νεφρικής νόσου, της καρδιακής προσβολής και του εγκεφαλικού επεισοδίου. Συνδέεται επίσης με τη στειρότητα, τον καρκίνο και σημαντική επιβάρυνση της ψυχικής υγείας.
Η μελέτη έρχεται καθώς εξελίσσεται η επιστημονική κατανόηση των αιτιών της παχυσαρκίας και του καλύτερου τρόπου αντιμετώπισής της. Ενώ κάποτε επικρατούσε η άποψη ότι η παχυσαρκία ήταν απλώς ένα πρόβλημα θερμίδων και ότι οι άνθρωποι έπρεπε απλώς να τρώνε λιγότερο και να ασκούνται περισσότερο για να χάσουν βάρος, «η πραγματικότητα είναι πολύ πιο διαφοροποιημένη», δήλωσε η δρ Άρμστρονγκ. «Η παχυσαρκία προέρχεται από γενετικές, φυσιολογικές και περιβαλλοντικές αλληλεπιδράσεις. Δεν φταίει κάποιο άτομο που έχει την ασθένεια» εξήγησε.
Πολλοί κοινωνικοί παράγοντες που επηρεάζουν τα αποτελέσματα της υγείας, όπως η επισιτιστική ανασφάλεια, η πρόσβαση σε μεταφορικά μέσα, το εισόδημα, η απασχόληση και το επίπεδο εκπαίδευσης, παίζουν επίσης ρόλο, είπε - ειδικά για τους μαύρους, τους ισπανόφωνους, τους ιθαγενείς και τους ανθρώπους με χαμηλό εισόδημα, οι οποίοι εμφανίζουν παχυσαρκία σε υψηλότερα ποσοστά από ό,τι οι λευκοί και οι άνθρωποι της μεσαίας τάξης.
Ο τεράστιος όγκος των παραγόντων είναι επίσης αυτό που καθιστά τόσο δύσκολη την αντιμετώπισή της. «Αναγνωρίζουμε ότι πολλά είναι πέρα από το άτομο και πέρα από αυτό που μπορεί να συμβεί στο εξεταστήριο» δήλωσε η δρ. Σάρα Χαμπλ, καθηγήτρια Παιδιατρικής στο Children's Mercy Kansas City και στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Missouri-Kansas City.
Υπάρχουν πολλοί πιθανοί παράγοντες πίσω από τα ραγδαία αυξανόμενα ποσοστά, όπως η ευρεία διαθεσιμότητα εξαιρετικά επεξεργασμένων τροφίμων, οι προκλήσεις στην πρόσβαση σε φρέσκα φρούτα και λαχανικά και η αύξηση της καθιστικής δραστηριότητας στο διαδίκτυο. «Χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να κατανοήσουμε την πιθανή επίδραση περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως η έκθεση σε μικροπλαστικά που μπορεί να διαταράσσουν το μικροβίωμά μας» δήλωσε ο Δρ Άρμστρονγκ.
Ανησυχία για την παχυσαρκία στα παιδιά
Το αυξανόμενο ποσοστό των εφήβων με παχυσαρκία προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία, δήλωσαν οι ειδικοί. Σχεδόν οι μισοί από όλους τους εφήβους και τους νεαρούς ενήλικες των ΗΠΑ -ηλικίας 15 έως 24 ετών- είναι τώρα είτε υπέρβαροι είτε παχύσαρκοι, σε σύγκριση με το 29% το 1990.
Τα παιδιά που έχουν παχυσαρκία είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλή χοληστερόλη που οδηγεί σε συσσώρευση πλάκας στις αρτηρίες τους, διαβήτη τύπου 2 και λίπος στο συκώτι που προκαλεί φλεγμονή. «Βλέπουμε αυτά τα πράγματα να εμφανίζονται όλο και πιο συχνά ακόμη και όταν τα παιδιά είναι ακόμη παιδιά», δήλωσε η δρ. Άρμστρονγκ. Αυτά τα παιδιά είναι πιο πιθανό να έχουν παχυσαρκία και συναφείς χρόνιες παθήσεις στην ενήλικη ζωή, δήλωσε η δρ. Έμιλυ Ντ'αγκοστίνο, η οποία είναι καθηγήτρια Ορθοπεδικής και κοινωνική επιδημιολόγος στο Duke.
Η έρευνα κατέγραψε μια ιδιαίτερα απότομη αύξηση των ποσοστών παχυσαρκίας -που έφτασε το 29% το 2021, από 10% το 1990- μεταξύ των κοριτσιών και των νεαρών γυναικών 15 έως 24 ετών. Οι ειδικοί δηλώνουν ότι τα ευρήματα αυτά είναι ανησυχητικά τόσο για τις ίδιες τις νεαρές γυναίκες όσο και για τα πιθανά μελλοντικά τους παιδιά. Έχει αποδειχθεί ότι το υψηλό μητρικό ΒΜΙ πριν από τη σύλληψη, η υπερβολική πρόσληψη βάρους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και το υψηλό βάρος γέννησης του βρέφους αυξάνουν τον κίνδυνο παχυσαρκίας στην παιδική ηλικία.
*Με πληροφορίες από New York Times
