Σάββατο 11/10
Παρακολουθώένα τηλεοπτικό πρόγραμμα στον Ant1.ToΕxtremeMakeoverHomeEditionείναι ένα αμερικανικό τηλεριαλιτι στοοποίο μια ομάδα από σχεδιαστές,διακοσμητές, αρχιτέκτονες και ένα πλήθοςοικοδόμων αλλάζουν, πολλές φορέςξαναχτίζουν από την αρχή, το σπίτι μιαςοικογένειας που έχει ανάγκη. Είναιεντελώς αμερικάνικο, οι ιστορίες τωνοικογενειών είναι πάντα δακρύβρεχτες,το designerteamπάντα κλαίει, πάντα αγκαλιάζει με πάθοςτους διαγωνιζόμενους, δουλεύουν όλοιμε καθαρόαιμο αμερικάνικο teamspirit(ξέρετε, αυτό που τους στέλνει να σφάζουναθώους ανθρώπους στην άλλη άκρη τηςΓης) και στο τέλος, παραδίδουν στηνκαταπονημένη οικογένεια ένα ολοκαίνουργιοαριστούργημα, επιπλωμένο εξ ολοκλήρουμε πολύ ωραία, κλασική αμερικανικήαισθητική. Τα δωμάτια των παιδιών είναιθεματικά, η κουζίνα της μαμάς είναιπάντα stateoftheartμε τρεις φούρνους και σαράντα πλυντήρια,οι χώροι είναι τεράστιοι για να τουςδιασχίζει με ευκολία ο κουτσός πατέραςπου έχασε το αριστερό του πόδι στονπόλεμο του Κόλπου και που κατά τη διάρκειατης εβδομάδας που γίνεται το makeoverτον στέλνουν σε ένα σούπερ κέντρο γιανα βάλει ένα stateoftheartψεύτικο πόδι. Όλα μου φταίνε σε αυτή τηνεκπομπή, όλα είναι λάθος, όλα αμερικάνικακαι μου ‘ρχεται να ξεράσω από τουςβουρκωμένους designersπου υπερβαίνουν τον εαυτό τους για νακάνουν άλλο ένα τέλειο παιδικό δωμάτιομε θέμα τις νεράιδες. Παρ' όλα αυτά, τοπαρακολουθώ με ενδιαφέρον. Μάλλον γιατίπίσω απ' όλο αυτό υπάρχει ένα είδοςψυχολογικής διαθεσιμότητας και καλοσύνης,έστω ψεύτικης, που λίγο με καθησυχάζει.Είναι ένα είδος τηλεόρασης που μπορεί,αν το καταλάβεις σωστά, να σε κάνεικαλύτερο. Συνήθως οι υποψήφιοι ανήκουνσε μικρές κοινότητες που το πρόβλημάτους είναι γνωστό στους γείτονές τους,και όπου βλέπεις ξεκάθαρα τα misfortunesμιας χώρας δέσμιας κακών κυβερνήσεων,του συντηρητισμού, των ακραίων κοινωνικώνφαινόμενων. Σκέφτομαι πόσο καλύτεροείναι αυτό το πρόγραμμα από το «Έχειςπακέτο», τα «Παρατράγουδα» καιόλη την υπόλοιπη ελληνική τηλεόρασηπου φτιάχνει προγράμματα και εκπομπέςπου απευθύνονται σε υστερικούς ανόητους.Στην Ελλάδα δεν υπάρχει καμία περίπτωσηη τηλεόραση να ασχοληθεί με την κοινωνίαμε τον τρόπο που ασχολούνται στην Αμερικήκαι στην Αγγλία. Το καλύτερο που μπορούμενα κάνουμε είναι το «Άλλαξέ το»,με αυτό τον τύπο που πιστεύει πως είναισωστό να βάφει το σπίτι μιας μικροαστικήςοικογένειας που ζει στο Μπουρνάζιπράσινο λαχανί με φούξια ρίγες...
Κυριακή 12/10
Μαγειρεύωboeufbourgignon.Ωραία συνταγή για κυριακάτικο τραπέζι,ειδικά όταν δεν έχεις κάτι άλλο να κάνειςκαι σκοπεύεις να κάτσεις μέσα βλέπονταςπαλιές ταινίες. Από το προηγούμενο βράδυ(ναι, πριν πάω στα LifOΝightsτο έκανα αυτό...) έβαλα το μοσχαρίσιοκρέας (ζητήστε από το χασάπη σας ένακαλό κομμάτι για μαγειρευτό) κομμένοσε κύβους να μαριναριστεί σε κόκκινοκρασί, ελαιόλαδο, καρότα, κρεμμύδια,σκόρδο ψιλοκομμένο, μαϊντανό, ένα φύλλοδάφνης, σπασμένους κόκκους μαύρο πιπέρικαι λίγο αλάτι. Σε μια καλή κατσαρόλαμε χοντρό πάτο πρώτα σοτάρω ψιλοκομμένομπέικον. Το αφαιρώ από το σκεύος καικρατάω το λίπος του. Σκουπίζω με χαρτίκουζίνας το κρέας και το ροδίζω στηνκατσαρόλα μέχρι να πάρει χρώμα από όλεςτις μεριές. Προσέχω να μην παραγεμίζωτην κατσαρόλα με κρέας. Καλύτερα να τοκάνει κανείς σε δόσεις. Όταν τελειώσωμε το κρέας, το βάζω σε μια πιατέλα καιστην κατσαρόλα βάζω τα λαχανικά, ταοποία τα έχω σουρώσει από τη μαρινάρα.Σοτάρω για πέντε λεπτά μέχρι να πάρουνχρώμα και μετά προσθέτω δυο κουτάλιααλεύρι και ανακατεύω μέχρι να ψηθεί,περίπου ένα λεπτό. Προσθέτω το υγρό απότη μαρινάρα που έχω κρατήσει, το κρέας,το μπέικον, δέκα κρεμμυδάκια για στιφάδοκαι σιγοψήνω μέχρι να μαλακώσει τοκρέας, περίπου μία ώρα και ένα τέταρτο.Προς το τέλος προσθέτω μανιτάρια, καιμόλις μαλακώσουν τεστάρω τη γεύση τηςσάλτσας και βάζω αλάτι. Σερβίρω με μικρέςπατάτες φούρνου ψημένες στη φλούδα τουςκαι κόκκινο κρασί, το ίδιο με αυτό πουμαγείρεψα. Κανείςστο τραπέζι δεν αναφέρει τη λέξη δίαιτα...
Σας φιλώ
σχόλια