Κυριακή 22/4
Ετοιμάζομαι για ένα κυριακάτικο τραπέζι. Υποσχέθηκα σε δύο φίλους αρνάκι φρικασέ κι έχω τεράστιο άγχος. Είναι κάτι φαγητά που τα φοβάμαι. Είναι όλα αυτά τα παραδοσιακά που υπάρχει κόσμος που τα έχει δοκιμάσει από χρυσά χέρια, από μαγείρισσες που τα κάνουν μια ζωή και τα ξέρουν καλύτερα και από τον εαυτό τους. Το φρικασέ, ας πούμε. Διάβασε οποιαδήποτε συνταγή για φρικασέ. Φαίνεται απλούστατη. Όσο πιο πολύ εμβαθύνεις σε αυτό το παράξενο πιάτο, τόσο πιο πολύ καταλαβαίνεις πως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Αφήνω κατά μέρος το θέμα «επιλογή κρέατος», που φαντάζομαι έχετε καταλάβει πόσο μεγάλης σημασίας είναι - όχι μόνο η επιλογή του, αλλά και ο τρόπος που θα μαγειρευτεί.
Η θερμοκρασία του πριν από την κατσαρόλα, η στιγμή που θα βάλεις το αλάτι, το σοτάρισμα, η δύναμη της φωτιάς. Στο φρικασέ υπάρχει το θέμα «χόρτα». Είμαι εντελώς εναντίον της χρήσης μαρουλιού ή άλλων σαλατικών που μέσα στο βραστό κρέας γίνονται μια αηδιαστική πράσινη αλοιφή, συνήθως χωρίς γεύση. Επιλέγω άγριες αγκινάρες και θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που τις βρήκα, μέχρι τη στιγμή που αρχίζω να τις καθαρίζω. Ρωτώ τη φίλη και μεγάλη γνώστρια Τζ. Τ για τα χόρτα και καταλήγουμε σε κοτσάνια από αντίδια τα οποία θα καθαριστούν προσεκτικά.
Αφού, λοιπόν, έχω καθαρίσει περίπου τριάντα άγριες αγκινάρες και τις έχω σε νερό και λεμόνι, πρώτα σοτάρω το κρέας σε ελαιόλαδο. Λίγο λίγο, όχι πολλή φασαρία στην κατσαρόλα, να πάρει χρώμα απ’ όλες τις μεριές. Αφού τελειώσω με αυτό, το αφαιρώ και στο λάδι που βράζει, αλλά δεν καίει, ρίχνω ψιλοκομμένα φρέσκα κρεμμυδάκια και μερικές σκελίδες φρέσκο σκόρδο. Η συνταγή δεν έγραφε σκόρδο, αλλά μου φάνηκε ταιριαστό. Καθόλου ξερά κρεμμύδια έλεγαν οι περισσότερες συνταγές και συμφωνώ. Μόλις μαλακώσουν, επαναφέρω το κρέας και σβήνω με λευκό κρασί.
Προσθέτω νερό μέχρι να καλυφθεί το αρνάκι και σιγοβράζω για περίπου μία ώρα. Κάπου εκεί προσθέτω τις αγκινάρες, τις αφήνω να πάρουν μια βράση και μετά επανέρχομαι με τα αντίδια. Συνεχίζω το βράσιμο σε χαμηλή φωτιά μέχρι τα χόρτα να βράσουν ως εκεί που μου αρέσει να τα τρώω. Αλατοπιπερώνω και αυγοκόβω με δύο-τρία πολύ καλά αυγά και ίσως λίγο περισσότερο λεμόνι απ’ ό,τι θα έβαζα συνήθως. Μου αρέσει να τσιμπάει το λεμόνι πάνω στην περιπετειώδη ένωση της αγκινάρας και του αρνιού. Στο τραπέζι λίγα πράγματα βγήκανε πριν. Ένα πιάτο με σπαράγγια, του οποίου τη συνταγή θα δώσω στην επόμενη στήλη, ντοματίνια, και μετά μπαμπάδες με ρούμι, κρέμα και φράουλες.
Νομίζω πως δεν τα πήγα καθόλου άσχημα, αν κρίνω από τα σχόλια. Τώρα για το φρικασέ, καλό ήτανε, αλλά νομίζω πως θα είμαι σίγουρος για το αποτέλεσμα αν το δοκιμάσω τουλάχιστον άλλες δέκα φορές. Εκτός από τα φαγητά, αυτή Κυριακή ήταν πολύ όμορφη. Από το παράθυρο έμπαινε ο δροσερός αέρας, βλέπαμε τα νέα φύλλα της γαζίας που ήταν εκτυφλωτικά κάτω από τον γαλανό ουρανό και ήταν τόση η ησυχία στην περιοχή, που άκουγες το θρόισμα από τα κυπαρίσσια απέναντι. Και δεν είπαμε κουβέντα για τις εκλογές, νομίζω.
Δευτέρα 23/4
Εννοείται πως όσα «αμαρτωλά» καταγράφονται πιο πάνω είναι πράγματα που γίνονται στις αχανείς ώρες του Σαββατοκύριακου και καθιστώ σαφές σε όλους πως ακόμα επιθυμώ την πειθαρχία και πως ακόμα ονειρεύομαι πως στην παραλία φέτος θα φτάσω περήφανος και όχι καλυμμένος με μια κελεμπία. Δευτέρα με Παρασκευή είμαι πιστός στη δίαιτα και, πιστέψτε με, νιώθω τέλεια. Από σήμερα βρήκα κι έναν καλό σύμμαχο σε αυτόν το «μοναχικό’ δρόμο. Σήμερα, μπαίνοντας στο γραφείο, έλαβα ένα προϊόν που με ενθουσίασε.
Στον Κορρέ έφτιαξαν συμπληρώματα διατροφής και βιταμίνες, που, όπως όλα τα προϊόντα αυτής της εταιρείας, είναι απολύτως φυσικά. Το κουτί που μου ήρθε -λες και κάποιος διάβασε τη σκέψη μου ή τη στήλη μου- είναι το Weight Balance Set, που περιέχει ένα εξαιρετικό συμπλήρωμα διατροφής με garcinia, λουίζα, CLA & L-καρνιτίνη, αναβράζοντα δισκία με σπιρουλίνα που έχουν γεύση μανταρίνι κι ένα CD, το οποίο μόλις το «τρέξεις» μπορείς να περάσεις τα στοιχεία σου και να ακολουθήσεις το πρόγραμμα διατροφής για να φτάσεις στον στόχο σου. Ανάλογα με τις απαιτήσεις και τα δεδομένα, σου δίνει διαφορετικές επιλογές διατροφής και καταγράφει τα αποτελέσματα της προσπάθειάς σου - τα κάνει και γραφικές παραστάσεις.
Εννοείται πως το αρχίζω αμέσως και θα σας ενημερώνω για τα αποτελέσματα σε τακτά διαστήματα, εδώ και στο μπλογκ στο lifo.gr. Έλα, ένας μήνας έμεινε, νομίζω μπορούμε λίγο να προσπαθήσουμε. Και ειδικά όταν το κάνουμε με «φυσική» βοήθεια. Μπράβο στον Κορρέ για το προϊόν αλλά και για το packaging, που είναι υπέροχο, όπως πάντα, και που για πρώτη φορά υπάρχει τέτοιο είδος προϊόντος στα ράφια φαρμακείων, φτιαγμένο με καλόγουστο τρόπο.
Ελπίζω να τα καταφέρω και να εμπνεύσω και άλλους να προσπαθήσουν. Λοιπόν, καλή άνοιξη και καλή προσπάθεια.
Σας φιλώ.
σχόλια