Πέμπτη 14/6
Διαλέγωροδάκινα. Είναι η καλύτερη εποχή. Ώριμα αλλά τραγανά. Δεν ξέρω, μπορεί κανείςνα χρησιμοποιεί τον ορισμό τραγανά για φρούτα; Δεν έχω όρεξη για μαγειρικές καικατσαρόλες τώρα που η ζέστη φουντώνει. Το ψυγείο είναι ο νέος φούρνος! (White isthe new black, που λένε και οι μοδάτοι). Ένα απλό γεύμα με ροδάκινα, κατσικίσιοτυρί και τραγανό ψωμί. Τέλειος συνδυασμός. Διαβάζω ένα υπέροχο ρεπορτάζ στοVanity Fair για το Σούσι. Πραγματική έρευνα που έχει αφετηρία δύο βιβλία πουμόλις κυκλοφόρησαν για το θέμα και ένα ταξίδι του δημοσιογράφου στη μεγαλύτερηψαραγορά του κόσμου. Εκεί ένα από τα βασικά ψάρια που χρησιμοποιούνται για τηνΠαρασκευή σούσι ο Γαλάζιος Τόνος δημοπρατείται σαν να 'ναι χρυσάφι. Οσυγγραφέας ανατρέχει στα δικά του παιδικά χρόνια για να θυμηθεί πως μέχρι πριν απόδεκαπέντε χρόνια ο τόνος υπήρχε -στην Αμερική τουλάχιστον- μόνο σε μορφήκονσέρβας και γατοτροφής. Τώρα είναι πανάκριβος. Ιάπωνες έμποροι του διηγούνταιθρυλικές δημοπρασίες όπου ένα μεγάλο ψάρι έφτασε ιλιγγιώδη ποσά και ο αγοραστήςφαλίρησε. Σκέφτομαι πως θα ήταν πραγματικά ενδιαφέρον να γίνει ένα παρόμοιορεπορτάζ για ένα ελληνικό υλικό που έχει τεράστια ζήτηση. Οι τσιπούρες αςπούμε...
Κυριακή 17/8
Σήμερα κάνωπρόγραμμα. Στην Αθήνα δεν μένω κυριακάτικα, με τίποτα. Σιχαμένη πόλη τιςΚυριακές του καλοκαιριού. Λιώνουν τα πεζοδρόμια. Θυμίζει φαρ ουέστ. Που τομισώ. Καλεσμένοι από φίλους, πάμε για μπάνιο σε κάτι βράχια στο Πόρτο Ράφτη.Καθαρή βαθιά γαλαζοπράσινη θάλασσα. Λιαζόμαστε στα βράχια σαν φώκιες(κυριολεκτικα). Κάποιος έξυπνος πάει να ξεριζώσει αχινούς για να τους φάμε,λέει. Άστο, καλύτερα. Θέλει τέχνη αυτή η δουλειά. Κάνουμε το γύρο της Αττικής -δενμας νοιάζει, είναι καλοκαίρι- και πάμε στην Ανάβυσσο, σε μια ταβέρνα κρυμμένηκάτω από δέκα μουριές. Κλασικά φαγητά ελληνικού καλοκαιριού. Σαλάτα,κολοκυθάκια τηγανητα, ψάρι ψητό, πατάτες τηγανητές. Μπίρα. Σχεδιάζουμεδιακοπές. Φέτος θα είμαστε προνοητικοί. Κλεινουμε από τώρα. Καθόλου Ανάφηφέτος. Ευτυχώς για όλους μας.
18/6
Διαβάζω σταμήντια του Sport24τη μελέτη για τις πιο ακριβές πόλεις του κόσμου. Η Αθήνα από 59η που ήτανπέρσι, ανέβηκε στην 29η. Γιγαντιαίο άλμα. Και δεν είναι και τόσο παράλογο όσοακούγεται. Η ζωή είναι πανάκριβη. Η διαφορά είναι αισθητή από άλλες χρονιές.Όλοι παραπονιούνται πως τα λεφτά δεν είναι ποτέ αρκετά. Εγώ ξοδεύω τα διπλά γιαφαγητό πια. Και όχι μόνο στα εστιατόρια, αλλά και στις λαϊκές. Ξέρετε, πλέοντιμές όπως 4.50 ευρώ το κιλό για φρούτα, φαντάζουν φυσιολογικές. Την περασμένηεβδομάδα έπαθα σοκ όταν για ένα κομματάκι παρμεζάνα πλήρωσα 11 ευρώ στοσούπερμαρκετ. Δεν είναι λάθος. Ακόμα έχω το περιτύλιγμα με την τιμήαναγραμμένη. Στην ουσία το κοιτάω και δεν το πιστεύω... Στην ίδια έρευνα πόλειςόπως οι Βρυξέλλες και η Βαρκελώνη είναι πιο κάτω από την Ελλάδα. Σκέφτομαι πωςδεν είναι λίγες οι φορές που πολλά πράγματα στην αγορά μού φαίνονταιυπερτιμημένα σε σχέση με το εξωτερικό. Νομίζω πως αυτό οφείλεται εν μέρει καιστην ανύπαρκτη καταναλωτική συνείδηση που έχει ο Αθηναίος. Δεν επιλέγει, δενκρίνει, δεν ξέρει να ξεχωρίσει τις περισσότερες φορές την ποιότητα από το façade. Aποτέλεσμα; Αγοράζουμε τα πάντα, χωρίς νααπαιτούμε το πραγματικό valuefor money και οι έμποροι παίρνουν λάθος μηνύματακαι φορτώνουν τις τιμές. Πάντως με τίποτα δεν μπορώ να υποθέσω πως η ποιότητατου φαγητού, παραδείγματος χάριν, είναι καλύτερη στην Αθήνα από τις Βρυξέλλεςκαι γι' αυτό είναι πιο ακριβά.
Τρίτη 19/6
Η μέρα μουξεκινά με κάτι ηλίανθους που περνούν το κατώφλι του γραφείου. Θυμάμαι μιαπρόταση της Μαλβίνας Κάραλη που έλεγε πως «στρέφει το κεφάλι της στην κάμερα,όπως οι ηλίανθοι στρέφονται προς την κατεύθυνση του ήλιου». Καφέδες, χυμόςανανά που αδυνατίζει (το ακούσαμε κι αυτό), κάτι κοκ που έφερε ο Σωκράτης,φαλάφελ από την Απόλλωνος, τσιγάρα στις σκάλες, ένα βιντεάκι που ανεβάζεικάποιος στο LifoLand μαςκάνει όλους και σκάμε στα γέλια. Παγωτό. Κόσμος μπαίνει, κόσμος βγαίνει, ηΜαρκέλλα όλο τρομάζει και ο Μητρόπουλος δηλώνει πως φτιάχνει καλύτερα γεμιστάαπό μένα. Μόνο ο Νίκος Τσεπέτης θα σε πιστέψει. Το Δεσποινάκι θα πάει στηνΑμερική και η Σήλια μιλάει τρυφερά στο παιδί της από το κινητό. Η Ελένη όλοτρέχει να προλάβει, ο Τάσος όλο γράφει. Δεν τα παρατηρώ συνέχεια όλα αυτά. Όμωςόταν η μέρα κυλά ήσυχη και έξω ο καύσωνας μαίνεται, σκέφτομαι πως με αυτά ταπαιδιά εδώ έχει πάντα δροσιά. Σας φιλώ!
σχόλια