Μεγάλη Τετάρτη 15/4
Πηγαίνω και πάλι στοΠαρίσι. Είναι MεγάληTετάρτη και η Αθήνα, τηνώρα που την κοιτώ από τα τζάμια του ταξί,φαίνεται να βουλιάζει στoίδιο «εορταστικό» πένθος που βουλιάζεικάθε χρόνο τέτοια εποχή. Σε κανά δυομέρες θα είναι τελείως άδεια, όλοι θαέχουν πάει εκεί που πρέπει να πάνε καιφρουροί θα μείνουν οι πολύ ωραίοι τύποιπου θα ζήσουν πραγματικές στιγμέςκατάνυξης στην πόλη που είναι όμορφημόνο όταν είναι άδεια. Εγώ πάω εκεί πουτο Πάσχα έχει τελειώσει και οι άνθρωποισήμερα πάνε κανονικά στη δουλειά τους.Φτάνω, πετάω τις αποσκευές και τρέχωλυσσασμένα σε μεγάλους πεζόδρομους,κάτω από ανθισμένες καστανιές, κοιτώτις βιτρίνες και απλώνω τους οδηγούςκαι τα περιοδικά για να κάνω τα σχέδιαγια το τετραήμερο. Η Νάνσυ λέει πως όσεςμέρες και να κάτσεις εδώ, ποτέ δεν είναιαρκετές. Πρώτος και σημαντικότατοςσταθμός του ταξιδιού το κατάμαυροζαχαροπλαστείο του PierreHerme στη RueBonaparte. Άπειρος θαυμασμόςγια τον άνθρωπο που φτιάχνει γλυκά μετόση αφοσίωση, γνώση και έμπνευση, πουκάθε μπουκιά τους ανοίγουν κόσμουςκαινούργιους που προβάλλονται μες στονεγκέφαλό σου σαν ταινία τεκνικολόρ. Tomacaron ispahanσε κάνει να δακρύζεις από την έντασητης γεύσης και το macaron μεpassion fruit καισοκολάτα γάλακτος είναι ένας τόσοιδανικός και απρόσμενος συνδυασμός,που, σαν μαθηματική εξίσωση που λύνεται,κάνει το μυαλό σου να ησυχάζει, τα macaronγιασεμί είναι όλα τα ανοιξιάτικα πρωινάτου κόσμου μαζεμένα σε μια μπουκιά. ΣτοΠαρίσι τα γλυκά είναι μεγάλη υπόθεση -εδώ πρέπει να έρθουν όλοι οι πικραμένοι,να τρώνε macaron ispahanνα πηγαίνουν κάτω τα παράλογα φαρμάκια...
Σάββατο 25/4
Παίρνουμε το αυτοκίνητοκαι κατεβαίνουμε στον Πειραιά. Εδώλειτουργεί από τη δεκαετία του ‘50 οΜανδραγόρας, ένα ελληνικότατο ντέλι.Έχουν γραφτεί χιλιάδες πράγματα, ύμνοι,έπαινοι, πήρε βραβεία και δεν υπάρχεινόημα να πω κι εγώ κι άλλα. Απλώς θα γράψωπως χάρηκα γλυκά και σχεδόν ησύχασαλίγο με αυτά που είδα εδώ, με την ευγένειατων ανθρώπων. Όσοι πάτε πρώτη φοράαγοράστε το αγουρόλαδο, βραβευμένο κιαυτό. Είναι ένα αριστούργημα. Στηνεπιστροφή η λαϊκή της Καλλιδρομίουείναι το μεγάλο πανηγύρι του κέντρουπου επαναλαμβάνεται για πολλά χρόνιακάθε Σάββατο στα Εξάρχεια. Όλα είναιτέλεια εδώ, ό,τι κι αν πάρετε. Το φαγητότης Κυριακής θα είναι αριστούργημα.Πριν φύγουμε, κάνουμε στάση στη Μουριάγια τσίπουρο και μια ποικιλία. Τι ωραίαχαλαρότητα, πόσο ωραίοι άνθρωποι μένουνεδώ, τι σούπερ κοινότητα, όλοι συνεννοημένοι,πάνε, έρχονται, χαιρετιούνται, ζουν σεκανονική γειτονιά, όχι σε μαυσωλείο.Εδώ είναι καλύτερα από το Παρίσι,σκέφτομαι, λίγα macaronπαραπάνω να ‘χαμε...
Σας φιλώ.
σχόλια