Stealing Beauty

Παρασκευή 21/03

Αγοράζω αρακά. Διανύουμεαυτή τη μικρή περίοδο που στη λαϊκήβρίσκει κανείς μερικά ανοιξιάτικαπροϊόντα. Όπως τον αρακά. Πράσινος,τρυφερός, κρυμμένος σαν πολύτιμασμαράγδια μέσα στο καβούκι του. Αγοράζωλοιπόν τρία κιλά. Θα φτιάξω κάτιαπλούστατο με τα μπιζελάκια μου. Κάθομαιστην αυλή και τα καθαρίζω σε ένα μεγάλομπολ. Στην κουζίνα σοτάρω απαλά μισόκιλό φρέσκα κρεμμυδάκια σε ελαιόλαδο.Δεν θέλω να καψαλιστούν, θέλω να γίνουνδιαφανή. Προσθέτω τον αρακά, αλάτι,πιπέρι, και ανακατεύω μέχρι το ελαιόλαδονα πάει παντού. Προσθέτω ζωμό λαχανικώνμέχρι να καλυφτεί το μείγμα μου καισιγοβράζω για περίπου είκοσι λεπτά,ίσως και λιγότερο, μέχρι να μαλακώσειο αρακάς. Όταν ετοιμαστούν, προσθέτωψιλοκομμένο φρέσκο δυόσμο και σερβίρωμε φρέσκο λάδι, λεμόνι και πιπέρι. Θέλεικαλό ψωμί, μια ωραία μαλακή φέτα καιένα ποτήρι κρασί. Μετά, ξεφλουδίζω κάτιιταλικά μανταρίνια που πήρα από τονμανάβη στη Σόλωνος. Εντελώς διαφορετικάαπό τα ελληνικά. Λεπτή σαν τσιγαρόχαρτοφλούδα και η σάρκα σφιχτή, γεμάτη μεένα γλυκό βαθύ πορτοκαλί, αρωματικόχυμό, μαγευτικό. Άλλη μια φορά σκέφτομαιπώς είναι δυνατόν δύο χώρες που είναιδίπλα δίπλα να έχουν τέτοια διαφοράστην ποιότητα των προϊόντων τους. WhatcanIsay...Λέω Ιταλία και σκέφτομαι την ταινίαπου κατά την άποψή μου δείχνει καλύτερααπ' όλες την ομορφιά της Τοσκάνης.Καλοκαίρι σε έναν πύργο, η υπόθεση δενέχει σημασία. Σημασία έχει ο πύργος, ηφύση, η πράσινη πισίνα, ένα πάρτι σε έναπαλάτι με κυπαρίσσια και κεριά παντού.Πρέπει να πάω στην Τοσκάνη το καλοκαίρι.

Σάββατο 22/03

Μου φέρνουν καταπληκτικάαυγά. Ένας φίλος που μένει στην Εύβοιαέχει τις δικές του κότες που βοσκάνεχορταράκια και του δίνουν θαυμάσιααυγά. Θα φτιάξω φριτάτα. Ιταλική ομελέταδηλαδή. Κάνω ανασκαφές για να ανακαλύψωτο μικρό τηγάνι, που έχει ιδανικό μέγεθοςγια ομελέτες. Πρώτα σοτάρω κολοκυθάκιακομμένα σε φέτες. Στο μπολ τρία αυγά,αλάτι, πιπέρι, και χτυπώ ελαφρά με έναπιρούνι. Μόλις μαλακώσουν τα κολοκυθάκια,ρίχνω το μείγμα με το αυγό. Μόλις αρχίζεινα δένει το αυγό, μεταφέρω το τηγάνι σεπροθερμασμένο φούρνο, για δύο με τρίαλεπτά το πολύ. Η φριτάτα πρέπει να είναιτραγανή απ' έξω και μαλακιά και υγρήαπό μέσα. Γαρνίρω με τριμμένη παρμεζάνακαι φύλλα δυόσμου. Συνεχίζω να φτιάχνωφριτάτες με χόρτα, μικροκομμένεςπατάτες, σπανάκι. Ό,τι έχω στο ψυγείο.Όλα είναι τέλεια. Αυτό είναι το καλότης άνοιξης. Τα φαγητά δεν θέλουν καιπολλή προετοιμασία. Επειδή πρόκειταιγια πεντάφρεσκα και ολοκαίνουργιαυλικά, θέλουν λίγα πράγματα. Απλότηταδηλαδή.

Κυριακή 23/03

Κατεβαίνουμε στο Γκάζιγια φαγητό το μεσημέρι. Δεν έρχομαισυχνά στο Γκάζι. Στο μυαλό μου τησυγκεκριμένη περιοχή τη θεωρώ πολύhighmaintenance.Πρέπει να πάρεις αυτοκίνητο ή μετρό,να ψάχνεις να παρκάρεις, άλλος κόσμος,πού να τρέχουμε τώρα. Τέλος πάντων,οφείλω να ομολογήσω πως όσες φορέςπήγα, πέρασα καταπληκτικά. Σήμερα μαςέφερε επιτέλους ο Τζιλιάνος στοTirbouson.Τόσο καιρό το ακούω και δεν έχουμεκαταφέρει να έρθουμε. Το ραντεβού είναιστις δύο και μισή. Πάμε νωρίτερα καιβολτάρουμε στις γειτονιές γύρω από τηνΚωνσταντινουπόλεως. Τα τρένα που περνούνείναι απίθανα. Στο Tirbousonμας περιποιείται ένας από τουςευγενέστερους σερβιτόρους που έχω δει.Ευγενέστατος, λιγομίλητος, ταπεινός,καθόλου εξυπνάδες, υπέροχοι τρόποι,όμορφος. Αυτό είναι, σκέφτομαι. Ναπεράσουν όλοι από δω να πάρουν μαθήματα.Πίνουμε Ρομπόλα και παραγγέλνουμεμεζεδάκια από τον κατάλογο. Όλα πολύωραία, και το φαγητό και η κουβέντα, πουκάποια στιγμή παίρνει φωτιά και αρχίζουνοι φωνές. Έτσι, να εκτονωνόμαστε. Φεύγουμεευχαριστημένοι από το Tirbousonκαι πάμε, που αλλού; Μαγκαζέ. ΑπόγευμαΚυριακής, το ιδανικό μέρος. Καφεδάκιαστον πεζόδρομο, κυριακάτικες εφημερίδες,peoplewatching,κουτσομπολιό και κάτι αδέσποτα πουδιασχίζουν την Αιόλου με βασιλικό ύφος.Κάπως έτσι πρέπει να περνούν οι μέρεςσκέφτομαι, αθόρυβα. Σας φιλώ.