Πέμπτη 08/5
Διαβάζωτο πρόγραμμα μιας πολύ ωραίας εκδήλωσης που διοργανώνεται -όχι στην Αθήνα,φυσικά- στη Χαλκιδική στο Sani Resort. Το 3ο Sani Gourmet γίνεται αυτή την εβδομάδα (17-25 Μαΐου) καιπρόκειται για μια εβδομάδα ποιοτικής γαστρονομίας με έμφαση στις μεσογειακέςγεύσεις και στόχο τη γνωριμία του κοινού με το έργο διάσημων σεφ. Διαβάζω στιςσελίδες του εξαίσιου προγράμματος πως κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης θαφιλοξενηθούν στα εστιατόρια του Sani σπουδαίοι σεφ όπως το «κακόπαιδί» της γαστρονομίας Αλέν Λόρκα, ο executive chef τουRitz Carlton Χάινζ Βίνκλερ, ο ΙνδόςΑτούλ Κοχάρ, ο σεφ του φημισμένου Αnthos στη Νέα Υόρκη ΜιχάληςΨυλλάκης, ο άνθρωπος που εκπροσωπεί την ελληνική κουζίνα μεγαλειωδώς στο Παρίσι,ο Μιχάλης Μαυρομάτης κ.ά., οι οποίοι θα μαγειρέψουν τις δικές τους μεσογειακέςπροτάσεις για τους τυχερούς που θα βρουν τραπέζι σε ένα από τα dinnersστο Sani Resort. Οι τιμές για ένα τέτοιο eventείναι λογικότατες (100-130 ευρώ το άτομο) και κρατήσεις μπορείτε να κάνετε στο 2374099400. Σκέφτομαι πως είναι πολύ τυχεροί αυτοί που θα παραβρεθούν σε αυτό τογεγονός. Κρίμα που δεν επαναλαμβάνεται και στην Αθήνα...
Παρασκευή 09/5
Διαλέγωφράουλες. Είναι η εποχή τους και όπου γυρίσεις υπάρχουν πάγκοι με κάτιγιγαντιαίες φράουλες σαν πεπόνια! Αυτές δεν τις αγοράζω ποτέ. Η γεύση τουςείναι περισσότερο σαν άγουρο αγγούρι παρά σαν φράουλα. Κάνω υπομονή και παίρνωαπό το μανάβη αυτές που είναι μικρές σε μέγεθος - όπως παλιά- έχουν υπέροχοάρωμα και η γεύση τους είναι μοναδική. Ετοιμάζω ένα πολύ απλό λευκό παντεσπάνιγια να τις δεχτεί. Δεν ακολουθώ συγκεκριμένη συνταγή. Η μικρή μου εμπειρία μουέχει διδάξει πως υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνει ένα παντεσπάνι. Στο μίξερ,χτυπώ πέντε αυγά με ένα φλιτζάνι ζάχαρη μέχρι το μείγμα να φουσκώσει και ναγίνει σχεδόν λευκό. Λιώνω τέσσερεις κουταλιές ανάλατο βούτυρο, στίβω δύομανταρίνια και ένα λεμόνι και τα προσθέτω στο λιωμένο βούτυρο μαζί με δύοκουταλάκια απόσταγμα βανίλιας. Χαμηλώνω την ταχύτητα στο μίξερ και σιγά σιγάπροσθέτω το υγρό μείγμα στα αφράτα αυγά. Τελειώνω ανακατεύοντας με μια κουτάλαενάμισι φλιτζάνι αλεύρι, μια πρέζα αλάτι, ένα κουταλάκι baking powder, το ξύσμα ενός μανταρινιού και ενός λεμονιού μέσαστο μείγμα. Αν είναι πολύ υγρό το μείγμα, προσθέτω λίγο αλεύρι. Το βάζω σεστρογγυλό ταψί που στον πάτο του έχω απλώσει τρία φύλλα αρμπαρόριζας και ψήνωσε μέτριο φούρνο για περίπου μία ώρα. Μυρίζει άνοιξή! Περιμένοντας να κρυώσει,πλένω και καθαρίζω τις φράουλες. Κρατάω δέκα ολόκληρες και τις υπόλοιπες τιςκόβω στη μέση και τις αφήνω να μαριναριστούν με τρεις κουταλιές ζάχαρη και ένακουταλάκι απόσταγμα βανίλιας μέχρι να κρυώσει το κέικ. Στο μίξερ χτυπώ περίπου500ml κρέμα γάλακτος με λίγη ζάχαρη άχνη μέχρι η κρέμα να αφρατέψει και ναγίνει σφιχτή. Αφαιρώ τα φύλλα της αρμπαρόριζας από τον πάτο του κέικ και τομοιράζω στα δύο. Απλώνω την κρέμα γάλακτος και πάνω της βάζω ένα πολύ γερόστρώμα από μαριναρισμένες φράουλες και από πάνω το άλλο μισό του κέικ. Καλύπτωτην οροφή με κρέμα και στολίζω με τις ολόκληρες φράουλες. Το καλύτερο κέικ τουκόσμου. Και υπέροχη ιδέα για τούρτα γενεθλίων.
Κυριακή 11/5
Συμφωνώαπολύτως με τον Δημήτρη Ρηγόπουλο σ' αυτό που γράφει στο Urban Lab αυτής της εβδομάδας. Φέτος ο Μάιος μας επεφύλασσεμια πολύ ωραία έκπληξη. Κανονική άνοιξη. Θερμοκρασία όχι πάνω από είκοσι πέντεβαθμούς, ο ήλιος υπάρχει, αλλά δεν καίει, και φυσάει ένα αναζωογονητικό αεράκιπου σε κάνει να θες να καθίσεις έξω και να κοιτάς τα δέντρα και τη φυλλωσιάτους, να διαβάζεις ένα βιβλίο σε μια σκιά, και σου είναι αναγκαία τα ρούχαντεμί σεζόν, που στην Ελλάδα συνήθως δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης. Απόπουλόβερ σε μπικίνι το πάμε εδώ συνήθως... Σήμερα ψήνω μια σφυρίδα στο φούρνο.Πολύ απλό πιάτο για αυτούς που προτιμούν τον κήπο τους αυτό τον καιρό από τηνκουζίνα. Σε ένα ταψί κόβω μικρές φρέσκες πατάτες στα δύο, προσθέτω ντοματίνιατσέρι, πέντε σκελίδες σκόρδο, δεντρολίβανο, λάδια, αλάτι και πιπέρι. Τα βάζω σεμέτριο προς δυνατό φούρνο για τριάντα πέντε λεπτά. Μετά προσθέτω από πάνω τουςτη σφυρίδα που έχω καθαρίσει, και έχω αλατίσει. Θέλει άλλη μισή ώρα με σαράνταλεπτά. Τη σερβίρω με μια πολύ απλή πράσινη σαλάτα και καλό ψωμί. Τρώμε στονκήπο και ευχόμαστε αυτός ο Μάης να κρατήσει λίγο ακόμα.
Σας φιλώ
σχόλια