Δευτέρα 24/5
Ξαναγράφω κάτι για τιςδίαιτες. Δεν νομίζω πως με απασχολείκάτι περισσότερο από αυτό. Από τη μια,λατρεύω το φαγητό, νομίζω πως έχω εμμονήμε τα τραπεζώματα, και από την άλληκαθόλου μα καθόλου δεν μπορώ να συνηθίσωτον καινούριο σωματότυπο που αποκτώ τατελευταία χρόνια. Συνδυάστε την αγάπημου για το φαγητό με μια πλήρη έλλειψηαυτοεκτίμησης και παντελή έλλειψηπειθαρχίας και θα έχετε μια ιδέα γιατον εκρηκτικό μηχανισμό που κουβαλώκαθημερινά. Τη στιγμή που γράφω αυτό τοωραίο σημείωμα, σκέφτομαι ήδη τι θα φάωαργότερα. Τι σκέφτομαι, δηλαδή, η ιστορίαμε το σημερινό φαγητό έχει πάρει στομυαλό μου τεράστιες διαστάσεις. Γιγαντιαίακαρπούζια κατηφορίζουν από το Κολωνάκικαι προσγειώνονται στη Βουλής μπροστάαπό έναν μεσαιωνικό μπουφέ με κρύαγουρουνόπουλα και μαρμελάδα κρεμμύδιααπό την Καλάβρια, που έδειχνε ο κ.Μαμαλάκης την Κυριακή. Ακριβώς δίπλα,υπάρχουν γύρω στα εκατό παλιομοδίτικακρυσταλλένια μπολάκια γεμάτα με παγωτόμαστίχα και ένα στρογγυλό παντεσπάνισιροπιασμένο με βαρύ σιρόπι μεπορτοκαλανθούς. Στην πραγματική ζωή,ακούω την Κατερίνα που κάνει δίαιταΆτκινς εδώ και ένα μήνα και έχει χάσειπέντε κιλά. Τα παντελόνια της πέφτουν,άλλαξε το ντύσιμό της, είναι λαμπερή,ακόμα και τις Τρίτες μετά από εικοσάωροδουλειάς. Ούτε αυτή με πείθει. Στο τέλος,αντί για τα καρπούζια θα κυλώ εγώ απότο Κολωνάκι...
Τρίτη 25/5
Ετοιμάζουμετο τεύχος Summer in The City. Για τρίτη χρονιάαναγκάστηκα να σκεφτώ αν σημαίνει κάτιγια μένα το καλοκαίρι στην Αθήνα. Ό,τισκέφτηκα το γράφω. Καλοκαίρι στην Αθήνασημαίνει: τα συνεργεία του απέναντι πουσε ξυπνούν για τρίτη χρονιά, τα ιδρωμέναμαξιλάρια, παιδάκια στο Θησείο, βόλταμε τη μηχανή στον Πειραιά, τα Λεγραινά,ο ίσκιος από τα πλατάνια στη Βουκουρεστίου,παγωτό Κayak στο Φίλιον, ταγαμήλια πάρτι στην ταράτσα του St.George Lycabettusκάθε Κυριακή βράδυ (ειλικρινά ρε παιδιά,είναι δυνατόν να ακούτε το «Iwill survive»στο γάμο σας;) που τα ακούει όλη η γειτονιά,κεφτεδάκια στη Δεξαμενή παρέα με αυτήντη γατοφυλή, πάνω κάτω την Πειραιώς ναπρολάβουμε όλες τις παραστάσεις τουΦεστιβάλ Αθηνών, το ένα και μοναδικότσαμπί σταφύλι που παράγει η κληματαριάμου κάθε χρόνο, τα καρπούζια, τα πεπόνιακαι τα κεράσια, μπίρες στο Γκάζι, κοκτέιλστο Baba auRum, συναυλία με ελληνικάστο Λυκαβηττό, η 30325875η επανάληψη ελληνικήςσειράς στην τηλεόραση, πότισμα με τολάστιχο, επανεκδόσεις ταινιών σε θερινό,ο ένας και μοναδικός ακορντεονίσταςπου διασχίζει τραγουδώντας γλυκεράτραγούδια την πηχτή και άδεια Αθήνα ταπρωινά της Κυριακής, μελιτζάνες μεσκόρδο και ντομάτα, αφρώδη κρασιά, βόλταμε ανοιχτό αυτοκίνητο στο Ίλιον, οιταράτσες γύρω από την Ακρόπολη, γλάστρεςμε frangipani, άσπρα σεντόνιααπλωμένα σε σκοινιά, ο απέναντι πουβγαίνει με το σώβρακο στο μπαλκόνι, ταΠετράλωνα, τα μπαρμπούνια, τα Birkenstocks,τα crocks και όχι μόνο γιακομμώτριες και νοσοκόμες, πάντα τατραπέζια έξω στο Μαγκαζέ, οι δύο παρέεςπου τον Αύγουστο δεν φεύγουν από τοκέντρο της πόλης, με έναν περίεργο τρόποτο φυλάνε, οι κυρίες στη Γλυφάδα, η δροσιάστην Κηφισιά, ζελέ με φρούτα στο μπαλκόνι,η Disco Vinyllio,το συχνότατο προσκύνημα στον έβδομοτου Ελευθερουδάκη μπροστά από τα ράφιαμε τους ταξιδιωτικούς οδηγούς, βασιλικοίστο πεζούλι της κουζίνας, το περπάτηματων γάτων - από αυτό εμπνεύστηκε τομουνγουόκινγκ ο Μάικλ Τζάκσον, «έχετεδωμάτια για τον Αύγουστο;», κάθε Δευτέραπου όλοι γυρνούν στο γραφείο πάντα λίγοπιο μαυρισμένοι από την Παρασκευή, ταwayfarers και οι wayfarers,η Συγγρού που οδηγεί στον Πειραιά, πουοδηγεί στα νησιά, που σημαίνουν διακοπές.Σας φιλώ!
Βοήθεια!
Χαρίζονται τέσσεραπολύ όμορφα γατάκια, παρακαλώ επικοινωνήστεμαζί μου στο [email protected].
σχόλια