«Χώρισαν κι η Τζώρτζια με το Γιώργο» λέω στην Pussy Murderer. «Μη μου πεις για τις Νύχτες στη Ν.Υ.» λέει εκείνη. Το λέω. «Βγάλτο έκτακτη είδηση στη στήλη» λέει η Pussy Murderer: «Διαζύγια φέρνει το “Νύχτες στη Νέα Υόρκη”». Στο επικίνδυνο παιχνίδι, που το κατεβάζεις από κινητά της TIM, υποτίθεται ότι φτάνεις στη Νέα Υόρκη και προσπαθείς να επιβιώσεις. Το πρώτο που σε ρωτούν είναι ποιον θες για αγόρι σου. Θες ένα μοντέλο, θες το γιο ενός δικηγόρου, θες άλλους; Όπως δηλώνει η Τζώρτζια Τ., διάλεξε τον Mat, γιο δικηγόρου, γιατί ήξερε ότι έτσι θα έκανε οικονομία – θα πλήρωνε τα πάντα εκείνος, σαν πλουσιόπαιδο. Η Τζώρτζια Τ. ξημεροβραδιαζόταν μπροστά στο κινητό και προσπαθούσε με τη βοήθεια του Mat να επιβιώσει στο N.Y., μέχρι που ζήλεψε ο πραγματικός της γκόμενος και τη χώρισε.
Το περίεργο είναι ότι η Τζώρτζια κατέβασε αυτό το παιχνίδι αφότου ο φίλος της, ο Γιώργος, έφερε playstation στο σπίτι. Για να σταματήσει να του τα πρήζει και να της δώσει επιτέλους λίγη σημασία, άρχισε να παίζει κι αυτή στο κινητό της. «Παίξε κάτι άλλο» φώναζε στη φίλη του ο Γιώργος· «γιατί έχεις κολλήσει με τον χαζοβιόλη τον Mat;». Αλλά ξέρεις πώς είναι τα παιχνίδια. Έτσι και δεν τα τερματίσεις, δεν ησυχάζεις. Όταν εκείνη έκανε ντους ο Γιώργος παρακολουθούσε το κινητό της, για να δει αν ήταν πάλι με τον Mat. Έμπαινε στο παιχνίδι. «Είσαι μια data» έλεγε στον Mat· «ένα file μόνο. Εγώ είμαι το αγόρι της». Η φίλη μου θεώρησε ότι ο γκόμενός της ήταν του γιατρού. Σταμάτησε να παίζει το «Νύχτες στη Νέα Υόρκη», όπως τη συμβούλευσε ένας ψυχολόγος, αλλά κάτι είχε σπάσει πια στο ζευγάρι. Ο Γιώργος είχε αρχίσει να βλέπει θεωρίες συνομωσίας γύρω του. Επειδή εκείνη δεν παραδεχόταν ότι τον απατούσε, ο Γιώργος άρχισε το παιχνίδι καλός μπάτσος / κακός μπάτσος. (Ο ένας μπάτσος είναι καλός και περιποιητικός με τον κρατούμενο. Ο άλλος μπάτσος είναι κακός και τον δέρνει. Ξανάρχεται ο καλός μπάτσος, του δίνει τσιγάρα και νερό. Του λέει ότι είναι με το μέρος του κι ότι προσπαθεί να τον βοηθήσει. Αν μαρτυρήσει, θα είναι μικρότερη η ποινή. Ξανά μπαίνει ο κακός μπάτσος και τον δέρνει, τον βρίζει, τον ξεφτιλίζει. Τελικά ο κρατούμενος τα ομολογεί όλα στον καλό μπάτσο, που έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του.)
Επειδή όμως ο Γιώργος ήταν μόνο ένας μπάτσος, είχε και τους δύο ρόλους. Και τον καλό και τον κακό. Η Τζώρτζια, αντί να ομολογήσει, άρχισε να τον κρατά σε απόσταση και να είναι σε διαρκή επικοινωνία με τον ψυχολόγο, ο οποίος έβλεπε πια ξεκάθαρα ότι είχε να κάνει με διπλή προσωπικότητα. Η απόσταση και τα μισόλογα στο τηλέφωνο (με το γιατρό, ο οποίος της έλεγε πώς να πείσει τον Γιώργο να έρθει στο γραφείο του) έκαναν τον ζηλιάρη γκόμενο έξαλλο.
Μια μέρα εκείνος είδε μια εκπομπή της Δρούζα και το κόλπο που έκανε κάποια για να δει αν ο σύντροφός της θα την απατούσε... Άρχισαν να φτάνουν μηνύματα στο κινητό της Τζώρτζιας από έναν καθηγητή μουσικής, που την είδε στο τάδε καφέ εκείνη τη μέρα. Της ζητούσε συγγνώμη που πήρε το κινητό της από έναν γνωστό, χωρίς να του το δώσει η ίδια, αλλά θα ήθελε να του δώσει μια ευκαιρία να της μιλήσει. Η Τζώρτζια αρχικά δεν απαντούσε στα μηνύματα, ο καθηγητής όμως παρακαλούσε, κι ήταν πολύ ευγενικός. «Τι διάολο» είπε μετά από αρκετές μέρες· «δεν πρόκειται να απατήσω τον Γιώργο, για έναν καφέ μόνο θα βγω». Πριν πάει στο ραντεβού, της ήρθε μήνυμα από τον Γιώργο: «Μην περιμένεις τον καθηγητή. Ήμουν εγώ και σε δοκίμαζα». Έτσι χώρισαν. Εκείνη είπε στις φίλες της ότι «ο Γιώργος ήταν παρανοϊκός». Εκείνος είπε στους φίλους του ότι η Τζώρτζια τον απατούσε.
«Μεγάλο λάθος του Γιώργου» καταλήγω στην Pussy Murderer, καθώς παραγγέλνουμε σουβλάκια από μια ψησταριά. «Αυτοί που δεν κάνουν λάθη δεν γράφουν ποτέ ιστορία» μου απαντά εκείνη. Αυτό κατάλαβε απ’ το όλο θέμα; Όση ώρα ετοιμάζεται το φαγητό μας, παρακολουθώ πέντε αδέσποτα σκυλιά που έχουν παραταχτεί έξω από το τζάμι και βλέπουν με προσήλωση το αρνί να γυρίζει γύρω από τη σούβλα. «Πόσο πρέπει να πεινάνε τα καημένα…» λέω στην Pussy Murderer. «Μπα, χαζεύουν – να περάσει η ώρα. Είναι τηλεόραση για σκύλους η βιτρίνα με τη σούβλα» λέει με σιγουριά εκείνη.
Απορώ γιατί μιλάω ακόμη με αυτό το old chicken. Απορώ και για το τι ακριβώς κάνω μόνη μου στο παιχνίδι «Nights in Athens». Αχ, Ροντρίγκο...
σχόλια