Ο Ζαμπονοτυροπιτούλης δενείδε με καλό μάτι τη νέα του σύζυγο, την Κοκαλίνα. (Ένα παράξενο τιγρέ γατάκισε καφέ, μπεζ, γκρι και μαύρο. Πριν, την είχε υιοθετήσει μια άλλη κυρία, αλλάοι έξι μεγάλες γάτες αδελφές της τη ζήλευαν και την κακομεταχειρίζονταν σαν τηΣταχτοπούτα, οπότε αναγκάστηκε να τη δώσει. Ή τότε έπαθε τη νευρική ανορεξία ήαπλά το κάνει από μόδα - έχουν καταστρέψει τις γάτες μας αυτά τα heroin sic μοντέλα). «Φταίει που είναι ακόμη μικρή και δεντρώει» έλεγα του Ζαμπονοτυροπιτούλη και του ζωγράφιζα την Κοκαλίνα μεγαλύτερη,με καμπύλες. «Καμιά δεν θα πάρει την θέση της Ομορφούλας - απλά, για να έχειςπαρέα» του έλεγα και βούρκωνα. «Θα την αγαπήσεις με τον καιρό» του έλεγα καιπείσμωνα. Τίποτα. Για να μη σφαχτούν, η Κοκαλίνα μετακόμισε προσωρινά στομπάνιο και ο Ζαμπονοτυροπιτούλης σ' όλο το υπόλοιπο σπίτι, γιατί είναιεγωίσταρος. Οι κτηνίατροι μου έλεγαν ότι θέλει περίπου μια εβδομάδα για νασυνηθίσει ένας γάτος μια καινούργια γάτα. Κόντευαν τέσσερις εβδομάδες κι ακόμητίποτα. Μέχρι που βρήκαμε με τον Ροντρίγκο μια παιδική του φωτογραφία, όπου σταχέρια του κρατούσε ένα γατί ολόιδιο με την Κοκαλίνα. Έτσι καταλάβαμε: ηΚοκαλίνα κατάγεται από τη Βραζιλία κι ο Ζαμπονοτυροπιτούλης δεν τη θέλει γιατί,λόγω διαφοράς κουλτούρας, τη βρίσκει σουρλουλού. Δεν είναι σουρλουλού. Απόδειξηότι είναι άτυχη στη ζωή. (Καθότι οι πουτάνες κι οι τρελές έχουν τις τύχες τιςκαλές).
Εν τω μεταξύ, τα mail μετα προξενιά του Ζαμπονοτυροπιτούλη από αναγνώστες της στήλης έφταναν βροχή. Μουέστελναν φωτογραφίες από τις μικρότερες γάτες τους - όλες Ελληνίδες καινοικοκυρές. Βέβαια, ήταν αρτίστικες φωτογραφίες, δηλαδή έδειχναν ένα μάτι, ένακομμάτι του τριχώματος που έμοιαζε με σεληνιακό τοπίο, ένα νύχι... Δεν πειράζειόμως, αρκεί που οι αναγνώστες εκφράζονται καλλιτεχνικά.
Πιο πολύ μου άρεσε ηιστορία της Χαρίκλειας της Κολυμπήθρας. Ο ιδιοκτήτης της είναι Ροδίτης και τηνονόμασε έτσι προς τιμήν μιας παλιάς του αγάπης. Είναι η πιο άσχημη γριά τηςΡόδου. Καμπούρα και τα έχει ψιλοχάσει. Αυτός, όμως, έγραφε ότι η Χαρίκλεια ήτανκάποτε καλλονή. Γέρασε σε χρόνο ντε-τε μόλις εκείνος την άφησε. Πακετώθηκεπραγματικά από εκείνον το χωρισμό. Μάλιστα, μια μέρα σε κάτι βαφτίσια στηνεκκλησία του χωριού, πήγε να αυτοκτονήσει χτυπώντας το κεφάλι της στη μεταλλικήκολυμπήθρα. Αυτό ήταν και το αποκορύφωμα για το μωρό, που είχε ήδη περάσει ταπάνδεινα τσίτσιδο στο νερό, οπότε σηκώθηκε, έφυγε από τα βαφτίσια του κι έριξεμαύρη πέτρα πίσω του. Η Χαρίκλεια, δεν ξεπέρασε τον έρωτά της, γιατί η διάσεισηήταν προσωρινή. Επιπλέον, της έμεινε ένα καρούμπαλο και το παρατσούκλι «Κολυμπήθρα». Πάντα μου κάνουν μεγάλη εντύπωσηοι γυναίκες που δεν εννοούν να ξεπεράσουν έναν άντρα. Όλα ξεπερνιούνται - εδώεγώ ξεπέρασα την κοντή φράντζα.
Τελοσπάντων, ούτε ο πρώην αγαπημένος τηςΧαρίκλειας παντρεύτηκε ποτέ. Ζει τώρα στην Αθήνα με 13 γάτες. Η Χαρίκλεια ηΚολυμπήθρα η νεώτερη είναι η πιο μικρή -ενός μηνός- κι ήμουν έτοιμη να του πωνα τη φέρει στο σπίτι να δούμε αν ταιριάζει με τον λεγάμενο, μέχρι που άνοιξαεκείνο το mail για τη Σπίντα Σούζα Καραμούζα. «Της γνωστής οικογενείας Καραμούζα»ξεκαθάριζε το mail και δεν μπορούσα να πιστέψω την τιμή.
Τη Σπίντα Σούζα τηνονόμασαν έτσι γιατί όταν ήταν μικρή στεκόταν στα δυο πίσω πόδια της κι έτρεχενα αρπάξει ένα κορδόνι. Τώρα είναι 15 χρονών και άρρωστη - game over. Εξέφρασα τησυμπαράστασή μου στην ιδιοκτήτριά της, Ελευθερία, και είπα ότι θα είμαστε όλοιδίπλα της τη δύσκολη στιγμή, να τραγουδήσουμε το τραγούδι της Σούζα.
Άφησε πίσω της μόλις έναναπόγονο, την Τσίτα Καραμούζα. Οπωσδήποτε, αυτή είχε προτεραιότητα για να ζευγαρώσειμε τον Ζαμπονοτυροπιτούλη, ώστε να συνεχιστεί το ευγενές είδος τωνΚαραμουζαίων.
Κι εκεί που το έλεγα στονΡοντρίγκο, ότι βρήκαμε άλλη νύφη, ο Ζαμπονοτυροπιτούλης ξύπνησε και ξαφνικάήθελε την Κοκαλίνα. Άρχισε να μπαίνει κρυφά στο μπάνιο από το παράθυρο και τουςέβρισκα το πρωί να κοιμούνται αγκαλιασμένοι. Με το που άνοιγε το μάτι του καιμε έβλεπε, έφευγε γρήγορα από δίπλα της κι έκανε ότι ήταν έτοιμος να τηςεπιτεθεί. Θα με πεθάνει αυτό το γατί με τις ιδιοτροπίες του. Και εξάλλου, τι θακάνω εγώ που έδωσα λόγο στο Καραμουζέικο; Δεν θα μπορώ να ξαναβγώ στη στήλη απότο ρεζιλίκι...
(συνεχίζεται)
σχόλια