Το ιπτάμενο σπίτι

Το ιπτάμενο σπίτι Facebook Twitter
0

Μελίσα,Μελίσα, Μελίσα... Kάτιμου θύμιζε αυτό το όνομα. Ναι, βέβαια,τη βραζιλιάνικη εταιρεία που φτιάχνειαποκλειστικά πλαστικά παπούτσια σεδιάφορα χρώματα. Με απατούσε ο Ροντρίγκομε τα Melissaμου; Κι αν ναι, με ποιο μοντέλο; Έτρεχαστην παπουτσοθήκη μπερδεμένη όταν μουήρθε μια αναλαμπή, από αυτές τις εκλάμψειςμνήμης που μου συμβαίνουν μια φορά κάθεδέκα χρόνια. Η πρώην του η Μελίσσα! Όχιη Plasticodellic,η Αυστραλέζα! Τα έφτιαξε ξανά μαζί τηςπίσω απ΄την πλάτη μου; Και πώς τα έφτιαξεεφόσον εκείνη μετακόμισε από ΒραζιλίαΣίντνεϊ κι εκείνος Ελλάδα; Με mail;

Tα μόνα mailπου έπαιρνα εγώ ήταν από τους ΕΛΛΠΡΟΒΡΑ.(«Άαααντε, πότε φεύγουμε Brasil;»)Έγραψα λίγες φράσεις: «ΑγαπητοίΕΛΛΠΡΟΒΡΑ». «Θα είμαι αισιόδοξη».«Ετοιμαστείτε να κλάψετε». «Εγώκαι ο Ροντρίγκο χωρίζουμε».

Τις επόμενεςμέρες ανακοίνωσα τοχωρισμό μου στην bitchgirl B,στη The Body,στον πρώην μου το Φτεροπόδαρο, στηΧιονάτη, στην Α, ακόμη ακόμη και στοMεγάλο Έρωτα Της Ζωής Μουπου μένει ανεκπλήρωτος απ' τα δεκάξιμου χάρη σε θεωρία του Νταν Νταν. Τονσυνάντησα τυχαία καθώς πήγαινα στοπερίπτερο να πάρω τσιγάρα. (Μπροστά μουορθωνόταν το μέλλον, με ζωντανούςκοιλιακούς και μαύρα μάτια, κι εγώ τοκοίταζα αχτένιστη, με σαγιονάρες καιμάτια πρησμένα απ΄το κλάμα. Μπορείκανείς να μου εξηγήσει αυτόν τοδιεστραμμένο φυσικό νόμο κατά τον οποίοπάντα θα πέσουμε πάνω σε Εκείνον ότανείμαστε στα χειρότερά μας;) Κι εφόσονεξήγησα τα πάντα αναλυτικά και σε αυτόνκαι σε όλους, τελευταίος φυσικά έμαθεότι χώρισα ο άμεσα ενδιαφερόμενος. ΟΡοντρίγκο.

«Χωρίζουμεγιατί έχεις δέκατο ένατο πλάνο πίσωαπ΄την πλάτη μου» του ανακοίνωσαήρεμα και πολιτισμένα. (Τα δικά μας πλάναζωής τότε είχαν φτάσει τα δεκαοκτώ). «Μετη Μελίσα». Εντάξει, δεν το είπαακριβώς έτσι. Πέταγα τα ρούχα του απ΄τομπαλκόνι, έτρεχα και τα ξαναμάζευα-γιατί εγώ τα πλένω- του έκλεινα τηνπόρτα στα μούτρα, την ξανάνοιγα, έφτιαχνατη βαλίτσα μου και πήγαινα εγώ μέχριτην πόρτα, με τον Ζαμπονάκη και τηνΚοκαλίνα να με ακολουθούν από πίσω,γυρίζαμε κι οι τρεις απ' την πόρτα πίσωστο κρεβάτι γιατί δεν είχαμε πού αλλούνα κοιμηθούμε.

Εκείνοςείπε ότι μου το φύλαγε για έκπληξη. Μιααυστραλέζικη εταιρεία animationsτον είχε προσλάβει. Του είχε βρει τηνδουλειά η Μελίσα και ήθελε να είναι όλαέτοιμα όταν μου το ανακοίνωνε: Φεύγουμεγια Αυστραλία. Αυστραλία; Έβγαλε απ΄τοσυρτάρι του και τη δική μου φόρμα γιατην βίζα. Κι άλλη μια φόρμα που θασυμπλήρωναν τα γατιά. Η οποία διαπίστωσαότι έγραφε στο πίσω μέρος πως τα γατιάστην Αυστραλία μένουν καραντίνα μέχρικαι ένα χρόνο! Ένιωσα ξανά σαν την μάναπου της έλεγαν οι Γερμανοί να διαλέξειποιος θα ζήσει. Ο άντρας της ή τα παιδιάτης;

Ο Ροντρίγκοείπε ότι οποιοδήποτε λογικό άνθρωπο ναρωτούσαμε θα απαντούσε ότι δεν γίνεταινα κλωτσάς το μέλλον σου για δύο γάτες- δεν μπορούσα να τις αφήσω στη μαμά μου;Όχι. Γιατί είχα αφήσει γάτες στη μαμάμου. Στα δεκαεπτά, που έφευγα να σπουδάσωστην Αθήνα. Συγκεκριμένα της άφησα:είκοσι μία γάτες, δυο σκύλους, δυο χελώνεςκαι τρεις νυχτερίδες που είχαν πέσεινεογέννητες στο μπαλκόνι κι ήταν πολύγλυκές καθώς τις τάιζα γάλα, μέχρι πουμεγάλωσαν κι έσπειραν τρόμο και σύγχυσηστη γειτονιά. Θέλετε να ξέρετε τηνκατάληξη που είχαν τα ζώα μου όταν άφησατη μαμά μου να τα προσέχει; Tαέχασε! Είκοσι οκτώ ζώα! Λες κι είναιλαστιχάκια για τα μαλλιά. (Όσα κι αναγοράζεις, χάνονται μυστηριωδώς γιαπάντα).

«Να παςεσύ» είπα έντρομη στον Ροντρίγκο.«Εγώ θα μείνω πίσω να φροντίζω τονΖαμπονοτυροπιτούλη και την Κοκαλίνα».Αν και στο μυαλό μου έτρεχε εκείνη ηεικόνα. Το Ιπτάμενο Σπίτι. Με το πουχτυπάς το κουδούνι κι ανοίγει η πόρτα,τρίχες σηκώνονται ξαφνικά από παντούμε το ρεύμα του αέρα, από το πιάνο, τηντηλεόραση, στριφογυρίζουν κι ανεβαίνουνμέχρι τον πολυέλαιο, αιωρούνται λίγοκι ύστερα αρχίζουν να πέφτουν αργά προςτα κάτω και πάλι τα σκεπάζουν όλα στοσαλόνι, τον καναπέ, την τηλεόραση, τοσκρίνιο με τη γαμήλια φωτογραφία πάνωτου.Αλλά η κυρία που μόλις σου άνοιξετην πόρτα έχει Αλτσχάιμερ και δεν θυμάταιποιο είναι το ζευγάρι στη φωτογραφία.Κι οι γάτες ζουν το πολύ δεκαπέντεχρόνια. Το μόνο που έμεινε τελικά απ'τη ζωή της είναι τρίχες.

(συνεχίζεται)

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ