Οέρωτας του Μπαλκονάτου και της Κοκαλίναςέληξε τραγικά. Ξημεροβραδιαζόμουν στονΆσπρο Γάτο μπας και κρατήσω τη Σερβιέταμακριά, κι ένα βράδυ που πέρασε εκείνηαπό εκεί, άργησα να πάω σπίτι και να βάλωφαγητό στον Μπαλκονάτο. Εφόσον δεν βρήκεστην ώρα του το βραδινό του, εκείνοςκατέβηκε απ' το μπαλκόνι να βρει τροφή,όπως είχε μάθει. Κι έφαγε φόλα! Πέθανετο γατί, πέθανα κι εγώ από τις ενοχές. ΗΚοκαλίνα κρύφτηκε μέσα σε μια κουβέρτακαύσωνα καιρό και δεν ξανανιαούρισε,αλλά δεν θέλω καθόλου να μιλήσω περαιτέρωγια το θάνατο του αδέσποτου αγαπημένουτης. Έκλαιγα για τον Μπαλκονάτο, και,παρά τη στενοχώρια μου, ομολογώ ότισκεφτόμουν και το ενδεχόμενο να έριχναφόλα στη Σερβιέτα.
Είχεξεφύγει. Έγραφε γράμματα στον Ροντρίγκοκαι τα άφηνε η φίλη της στην μπάρα τουΆσπρου Γάτου. Τα γράμματα περιέγραφαν-με τραγικότητα- πόσο πολύ τον είχεερωτευτεί κι είχαν μάλιστα και ολόκληραποιήματα μέσα. Και παρ' όλο που τονΡοντρίγκο τον εκνεύριζε η Σερβιέτα, δενέχασε την ευκαιρία: «Βλέπεις; Έτσιείναι οι κανονικές γυναίκες. Ρομαντικές»μου έλεγε. Το έλεγε με έναν τόνο λες κιεκείνος είχε παντρευτεί τον Σουγκλάκο.
«Εγώδεν ξέρω από ποίηση;» έλεγα στονΡοντρίγκο. «Αφού εμείς ανακαλύψαμετην ποίηση, οιΈλληνες. Την ανακαλύψαμε αμέσως μετάτη φιλοσοφία και πολύ αργότερα από τηναστρολογία...» (theeereyougoοοοο!).«Ναι, καλά, καλά, όλα οι αρχαίοι Έλληνεςτα ανακάλυψαν» έλεγε ο Ροντρίγκο.«Όχι όλα. Η βερμούδα ανακαλύφθηκεστα νησιά Βερμούδες και...» άρχισα τοΚΑΧ μου (Καταιγισμός Άχρηστων Πληροφοριών).«Τουλάχιστον. Και πες μου, τώρα πουκάνει καύσωνα», έλεγε εκείνος, «τισου είναι πιο χρήσιμο, η βερμούδα ή ηφιλοσοφία;». Η φιλοσοφία είναι πιοχρήσιμη στον καύσωνα. Αφού όλοι λένεότι όταν ακούν κάτι βαθυστόχαστο, έχουνρίγη...
Τινα της έκανα να ξεχάσει τον Ροντρίγκο;Λοβοτομή; Ο αδελφός μου έλεγε ναι, νατην έκανα με μετωπική αναισθησία. (Είναιάλλη από την τοπική, δίνεις μια κουτουλιάστο μέτωπο, αναισθητοποιείται η άλλη,και κάνεις την επέμβαση). Ή μήπως ναέστελνα τον Ροντρίγκο στην Ιταλία μέχρινα φύγει η Σέρβα απ' το νησί; Αλλά ούτεκι αυτό γινόταν, γιατί το διαβατήριότου είχε εξαφανιστεί. Φάγαμε όλο τονκόσμο και πουθενά - μυστήριο... Ο αδελφόςμου βέβαια έλεγε ότι εκείνος το πήρε,για να σιγουρέψει ότι δεν θα παρατήσειο Ροντρίγκο το μπαρ στη μέση της σεζόνκαι τώρα ο τελευταίος θα του δούλευεγια ένα πιάτο φαΐ. Πώς έκαναν με τιςΒουλγάρες μετανάστριες;
Αλλάη Σερβιέτα δεν σκόπευε να φύγει ποτέαπ' το νησί. Έπιασε δουλειά στο κινέζικοεστιατόριο απέναντι από τον Άσπρο Γάτο.Κοίταζε απέναντι κι έκανε πως καθάριζετα τραπέζια με ύφος Σταχτοπούτας - ανκαι με τα μπλουζάκια που φορούσε κιέδειχναν ολόκληρο το στήθος της ότανέσκυβε, σε Σταχτοπουτά... έκανε.
Ήρθεκαιο Νταν Νταν. Ήρθε με έναν φίλο του πουείχε παντρευτεί Σέρβα. Η δεύτερη πιοκούκλα έγκυος που είχα δει μετά την Α.και πολύ στρέιτ παιδί - γιατί σε γενικέςγραμμές οι Σέρβες αυτό είναι, πανέμορφεςκαι στρέιτ τύποι, η ξανθιά Σερβιέτα ήτανεξαίρεση. «Πού βρέθηκαν όλες αυτέςοι Σέρβες εδώ;» τη ρωτούσα. «Α,έχουν κόλλημα με την Ελλάδα. Δανείζονταιχρήματα για να έρχονται». Έκτοτε ότανπερνούσα δίπλα απ' την ξανθιά Σερβιέταμουρμούριζα «cheepstake,cheepstake,cheepstake».
«Γιατίδεν μου γράφεις κι εσύ ερωτικό γράμμαμε ποιήματα μέσα σαν κι εκείνη;», τοχαβά του ο Ροντρίγκο. «Ορίστε, τι λέειεδώ: κατάλαβα από την πρώτη στιγμή πουσε είδα ότι είσαι το άλλο μου μισό»(καλά, είναι δυνατόν να το πίστευε ότιη Σερβιέτα, τόσο ψηλή, είχε άλλο μισό;Αυτή ήταν ολοφάνερα και τα δυο της μισάμαζί, το ένα πάνω στο άλλο). Έγραφε μερήμα και κάτι άθλια στιχάκια για τηνκαρδιά της που πονάει τα βράδια. Θαμπορούσα οπωσδήποτε εγώ να γράψω κάτιπιο ρομαντικό, αλλά μόνο ένα ποίημαέρχονταν στο μυαλό μου: «Στ' αρχίδιαμας κι εμάς - Κωστής Παλαμάς».
(συνεχίζεται)
σχόλια